iyileşme umudum var. ama kendimi çoğu zaman başka bir yerde, olmayan kişilerle konuşuyorum.
Çoğu zaman boş boş bir noktaya baktığım oluyor. hayali arkadaşım, hayali bir sevgilim bile oluyor kimi zaman. hayal dediysem, konuşuyorum bunlarla. ve normal hayat canımı sıkıyor. yürüyemediğim için sosyal hayatım bitti.. 18 yaşındayım.. bunları yazabildiğime göre umudum var diye düşünüyorum ama ne yapacağımı da bilmiyorum..
Yer imleri