ilişkinize detaylıca bakmak gerekir.
Aslında nasıl başlayacağımı bilmiyorum. Uzun zamandır düşünüyorum. Yakın arkadaşlarımla da paylaşamıyorum bunu.
3 buçuk senelik bir ilişkim var. Ayrılıp ayrılıp barıştık. En son başlarken artık birdaha hiç ayrılmayacağımıza söz vererek başladık.
Eskiden de kıskanırdım ama şimdi olduğum kadar değil. Bu ara, sürekli, her dakika, her şeyini sorgular oldum. Adam çok afedersiniz tuvalete gitse kuşkulanıyorum. Neden yaptığımı bilmiyorum. Aldatılma korkusu içinde değilim. Biraz girişken bir insan, çok dost canlısı, insanlarla ilişkileri aşırı iyi. Biryerlere gittiğinde, sanki birileri ona baksa, (tabiki benim hemcinslerim) yani sadece göz ucuyla baksalar bile, ben onu kafamda canlandırdığımda, çılgına dönüyorum. Tabiiki kavgalar başlıyor. Gittindi gitmedimdi, gezdindi gezmedimdi... Bende az değilim yani, ona söylüyorum, okul dolayısıyla uzaktayım, kendim çıkıyorum, bide çıkarken deli gibi hesap veriyorum. O bana fazla müdahale etmediği için ara sıra bendende anlayış istemeyegörsün. Bahanelerim hep hazır, "yorgunsun hayatım, bu akşamda biraz dinlensen diyorum..." bu sefer kızıyor tabii... Belki gizli saklı yapıyordur kurgularım başlıyor. Çok sıkarsam aldatır sanıyorum, daha beter sıkasım geliyor. Git hayatım demeye çalıştığımda bunu içimden gelerek söyleyemiyorum. Ama buda çalışan insan, hava almaya ihtiyacı var, sürekli anasının dibinde de oturamaz ya! Ama olmuyor işte... Bu işin içinden ben çıkamadım ve artık delirdiğimi düşünmeye başladım...
Çokmu sevdiğimden yapıyorum, normal mi davranıyorum... Kısaca bi yardım eli arıyorum.
Aslında çok basit ama ne kadar istersen o kadar basit.
Uyuşturucuya hayır!
http://www.dailymotion.com/video/x2d...nno-coke_music
Örneğin...?
Aslında çok basit ama ne kadar istersen o kadar basit.
Uyuşturucuya hayır!
http://www.dailymotion.com/video/x2d...nno-coke_music
senin yaşadığının aynısını yaşadım ben de rosali ve suan ayrıldık...daha çok yeni.sana tavsiyem içindeki o kuşkularınla yüzleş ve ona karşı koy.ben koyamadım ve geç kaldım koymakta.en sonunda benden uzaklaştı...dayanamadı.hala aşığız deliler gibi ve hayatıma onun yerini alıcak kimseyi sokamıcam sanırm.o yüzden sana tavsyiyem,içindeki o canavara müdahale et.dur de.yavaş yavaş başla.ilk önce 5 kere soruosan günde 2ye indir.her yaptığını sormamaya çalış.rahatlasın biraz.lütfen bunu yap.yoksa sen de benim gibi anca keşke yapsaydım dersin.bak buna adım gibi eminim.bi yerden sonra aşkınız bile yetmicek,çünkü onu resmen boğuyoruz suan.ben yaptım ve zararını suan feci bi şekilde çekiyorum..canım acıya acıya yaşıyorum,sen olma lütfen...umarım biyerden başlarsın ve zamanla istedgnz noktaya gelirsiniz....
Takdir edersiniz ki burası terapötik bir ortam olmadığı için (olsa bile ) aile ilişkilerine, geçmiş ilişkilerine, şimdiki ilişkine bütün duygu ve düşüncelerine bakmadan bir şey söylemek sağlıklı olmaz.
Yer imleri