Okbli biri anne olabilir mi,sizin fikriniz nedir?

[okbli]

2 sene oldu bu hastalık başlayalı...İlk doktora gittiğim döneme göre yol kat ettim şükür,bazı arkadaşlar diğer yazılarımı okuyanlar bilir 4 ay önce ilacı bıraktım,çünkü çocuğum olsun istiyorum.İlacı bırakır bırakmaz hamile kalınamayacağı için zaman geçsin 6 ay olsun bırakalı diye bekliyorum...Şimdi sizinle paylaşmak istediğim ve fikrinize ihtiyaç duyduğum bir sıkıntım var.Çok istiyorum anne olmayı ama son dönemlerde inanılmaz bir korku başladı bende,ben çocuğuma nasıl bakarım?,onu sürekli kontrol ederek büyütürsem,benden bir tane daha yaratmış olurum,çocuğum kirlendiğinde,üstünü kirlettiğinde,bir yere dokunduğunda nasıl tepki vericem,elbette doğrusunu biliyorum,üstüne gidilmez,çocuktur yapar,düşe kalka,kirlenerek öğrenecek...ama ya bunları o zaman hayata geçiremezsem,elini yıkamayı nasıl öğreticem,kendim yeni öğrenen bir çocuk gibi 10 dk el yıkarken...tuvalet alışkanlığını nasıl öğreticem...inanılmaz yoruldu beynim bunları sürekli düşünmekten...oysa çevremde herkes,akraba olmayan kişiler bile,benim çok iyi bir anne olacağımı düşünüyor,eşim bile bana bu konuda güveniyor ama ben bunları düşünüyorum.Kendi çocukluğumu hatırlamaya çalışıyorum,çevreme bakıyorum,herkes çok rahat,çocuk elini de yağlıyor,kafasına da sürüyor,sonra kızıyorum kendime,bir sen mi temizsin diye...Sizinle paylaşmak istedim ,umarım bu konuyla ilgili fikirlerinizi sizde benimle paylaşırsınız şimdiden teşekkürler

[9 ŞUBAT]

anne olmamanız için hiçbir sebep yok ,rahatsız oldugunuz için dogal olarak bu tarz duşuncelere kapılmanız çok normal .

bence bu isteginiz belkide sizin tedavi olmanız aşama kaydetmeniz konusunda zorlayıcı bir etken olucaktır .

eger anne olmayı bu denli tercih ediyorsanız ,o zaman bu okb ninde ustesinden geliceksiniz demektir yeterki biraz kendinize guvenin biraz çaba gosterin ,tabi ilk zamanlarda diger insanlar gibi rahat duşunebilmek ve bunu uygulayabilmek çok çok zor ,buyuk ozveri ve irade istiyor ve eminimki siz bunu yapabilecek guçtesiniz ,
sadece biraz sabır ve azime ihtiyacınız var hepsi o ,bizler elimizden geldigince size destek olmaya hazırız ,

peki ya siz ?

[okbli]

anne olmamanız için hiçbir sebep yok ,rahatsız oldugunuz için dogal olarak bu tarz duşuncelere kapılmanız çok normal .

bence bu isteginiz belkide sizin tedavi olmanız aşama kaydetmeniz konusunda zorlayıcı bir etken olucaktır .

eger anne olmayı bu denli tercih ediyorsanız ,o zaman bu okb ninde ustesinden geliceksiniz demektir yeterki biraz kendinize guvenin biraz çaba gosterin ,tabi ilk zamanlarda diger insanlar gibi rahat duşunebilmek ve bunu uygulayabilmek çok çok zor ,buyuk ozveri ve irade istiyor ve eminimki siz bunu yapabilecek guçtesiniz ,
sadece biraz sabır ve azime ihtiyacınız var hepsi o ,bizler elimizden geldigince size destek olmaya hazırız ,

peki ya siz ?

ilginiz için teşekkür ederim,yazdıklarınızı çok samimi buldum,gerçekçi ve destekleyici...inanın bende aynı bu düşünceyle hareket etmeye çalışıyorum,herhangi bir kaygı duyduğumda,'sen anne olmak istiyorsan,bu saçmalıklara kulak asmayacaksın,okb sana hükmedemeyecek,çok istediğin o duyguyu tadabilmen için şu anda bu aptal sesi dinlememelisin' diyorum.psikoterapide kullanılan yöntemi kendim uygulamaya başladım,birşeyi sorgulayacağım zaman 'buda okbnin bir oyunu 'diyorum sesli bir biçimde.obsesyonlar oluyor elbette,saçma sapan şeyler aklıma geliyor,ama kompülsiyonu ya erteliyorum ya da 'ben aptal değilim,gayet net hatırlıyorum,ellerimi yıkadım,çocukmuyum ben' diyorum,biraz daha sıkıntı sürsede başka şeylerle uğraşırken bir öncekini ya unutuyorum ya da aklıma geliyor öylesine ama kaygı olarak değil,etkisini yitirmiş oluyor,şöyle bir benzetme yapabilirim,alev almış bir kağıt parçası yanıyor söndürmeniz gerekiyor ama söndürmüyorsunuz sonra dönüp baktığınızda kendiliğinden sönmüş ve küle dönmüş,zaten sizin yapacağınız birşeyde kalmamış oluyor.Psikoterapinin özü yanlış anlamadıysam bu olmalı,amaç düşüncenin gelmesini engellemeye çalışmak değil,aksine engellemek için hiçbirşey yapmamak...Umarım bu konuda tam başarı sağlayabilirim tekrar ilginiz ve desteğiniz için teşekkür ederim.

[maymun]

aynen böyle devam etmelisin. hatta elini kiri pise ise sok. bir arabanın egzosunun ardında dur ve dumanların üzerine saçlarına yüzüne gelmsine izin ver. üzerine toz toprak kum at. kirlet kendini. ruhun temiz ya boşver gerisini. on defa değil bir defa yıka elini yüzünü bedenini
on dakka değil iki dakika. saat tut kendine. o saatte mutlaka bırak. acı çek önceleri. acının zevkini tat. bırak okb gitsin uzaklaşsın yok olsun. yalan dünya zaten yalan. bir de okb yalanlarıyla uğraşma. gerçeklere odaklan ve gerçekleri yaşa.

baktın böyle oldu. normal hayata kavuştun ve okb nin etkisi ortadan kalktı. ne istersen yap o zaman. ister bebek istersen kariyet yap.

tavsiyem böyle. önce dereyi gör sonra paçayı sıva. okb li için birden bire anne baba olmak zor zanaat. sonra bebelerin de psikolojisini bozmamak lazım. ama dersinki üstesinden gelirim ben bu işii başarırım bakarım bebelerime özveri ile o zaman seni okb değil zincirler bile tutamaz.

herkese acil şifalar versin Rabbim.

[okbli]

yorumunuz için teşekkür ederim,diğer arkadaşım gibi sizde gerçekçi ve destekleyici düşüncelerinizi paylaşmışsınız.evet,ben dün birşeyin farkına vardım,bencil bir çocuk gibi bir basamağı çıkmadan daha 5.ye ulaşmaya çabalıyorum,halbuki daha vaktim var çocuk sahibi olabilmek için,bunuda sanırım takıntı haline getirdiğim için,bu defa bakarmıyım bakamazmıyım kaygısı yaşıyorum.madem sizler bana bu kadar gerçekçi ve samimi yaklaşıyorsunuz,o halde bende ne kendimi kandırayım,ne de zorlayayım.benim öncelikle 'evet işte şimdi herşeyimle bir anne olmaya hazırım' demek için gerçekten disiplinli bir şekilde tedavimi tamamlamam gerekiyor,birinci basamağım bu,bu basamağı çıktığım zaman diğer istediğim herşey zaten benim olacak.bugün terapiste gidiyorum,randevumu aldım.gerekli görürse ilaç verecek,aslında işin en sevimsiz tarafı o,nefret ediyorum ilaç kullanmaktan,ama eğer benim 'ben' olmama yardım edecekse,ona da varım,yeter ki 'yaşayabileyim'. benim için dua ederseniz çok mutlu olurum...

[Calipso]

Kanımca Okb'li biri tabiki anne olabilir, problem yaratmaz. Okb kalıtsal bir anatomi hastalıgı olmadıgına göre sorun olacağını sanmıyorum..

[a leaf]

ben anne olduktan sonra okb li oldum .aman çocuğum hasta olursa mikrop kaparsa ya ona ben iyi bakamadımda hasta oldu diye düşünüp dururken bu aradada tam donanımlık bir temizlik robotu haline geldim..satlerce biberon kaynatmalar mı istersin emziği mazalllah sokakta yere düşerse hiç arkama bile bakmadan ilk eczaneden yenisini alıyordum ev her gece domestoslarla eşim ve oğlum uyurken siliniyordu...çocuğu nerdeyse hiç bi yere dokundurmadan büyüttüm...sokaktan eve geldiğimizde mutlaka onuda yıkardım.çok zor büyüttüm çok isyan ettiği oldu bana ama oğlum yaşından çok olgun bi çocuk şimdi 10 yaşında.... benim okb artık boyut değiştirdi o yüzden zamanında yaptıklarım mikrop kapma korkusu bana çok saçma geliyor..anlayışlı bi eş ve inançla neden anne olamayasın.

[HarryHaller]

bence olabilir..ama çok dikkatli olması gerekiyor..1-örneğin ocağın gazını çocuk evdeyken asla açık unutmamalı..2-çocuk kucağında balkona çıkarsa eğer korumalıklara asla fazla yaklaŞMAmalı..3-bütün kesici ve delici aletleri kapsama alanından çıkartmalı..4-kapıyı sıkıca kilitlemeli ki hırsız ya da bir başkası çocuğa asla zarar vermesin..ayrıca kilitlemiş mi kilitlememiş mi sürekli kontrol etmeli..malum belki kiltlememiştir de kilitlemiş gibi geliyordur kendisine.. 5-bunun yanı sıra çocuğu gerekirse deterjanla yıkamalı ki çocuk mikrop kapmasın..6-çocuğu asla dışarı yalnız başına salmamalı, etraf güvenli bile olsa salmamalı..ya bir şey olursa diye sürekli düşünmeli...
bence bu şekilde hastalığımızla dalga geçmek de bir tedavi yöntemi..bu şekilde hastalığın ne kadar mantıksız olduğunu kendi kendimize benimsetebiliriz..yani ben öyle yapıyorum..sizlere de tavsiye ederim arkadaşlar..
konuya geri dönersek tabi ki okb li birisi anne olabilir..ancak çocuğun da aynı dertten muzdarip olmaması için azami dikkat gösterilmesi gerekiyor..bir teoriye göre okb anal dönemde kişiye yerleşiyormuş..1-3 yaş arasını kapsayan bu dönemde okb li anne ya da baba mümkün olduğunca hastalık belirtilerinden kendini kurtarmalı ve çocuğun onun bu yönünü model almasını engellemeli..

[serpilk]

sevgili okb'li,
içinde bulunduğun duruma yaklaşımın son derece olumlu...İnanıyorum ki emeklerin sonunda çok iyi bir anne olacaksın.Rabbim hepimize şifa versin..

[inciş]

Merhabalar
Ben galiba deliricem akşamdan beri intihar etmeyi bile düşündüm doktora ayda bir gidiyorum faverin kullnıyorum ama pek düzenli değil akşam evden dişarı çıkarken kapıyı kapıyordum tam (kapı takıntım varda ) kapının üst kilidi boşa dönmüş kapı açık kaldı ben fark ettim ama sonra fark ettim kapıyı kapadım galiba ama unutuyorum hatılamıyorum ne yaptığımı emin olamıyorum ne yapıp yapmadığımdan sonra gittim gittiğim yerde rahat oturamadım kapı açık kaldı diye eve geldim sonra kapıyı nasıl açtığımı hatırlamıyorum sonra kafayı yedim işte kapı açık kaldı ev pis oldu eve birşeyler girdi daha bir sürüşey ben napıcam yaaa ölsem rahatlayacam