Herkese merhaba hayatımda ilk defa ciddi bi psikolojik sorunla karsı karsıya kaldım illaki kucuk şeyler yasadım ve hep atlattım ama şimdi işin içinden çıkamıyorum sizlere derdimi anlatıyım ben 20 yaşındayım ve yazın turizim sektöründe animatörluk yapyıyorum kışında okula decam ediyorum. çok hareketli dinamik biriydim taki işi bırakmak zorunda kalıp geri okula donunceye kadar aslında ilk basta normaldım fakat suan içinde bulundugum ortama birturle adapte olamadım yaşıtlarım çocuk gibi gelio canım sıkılıo egelnce bulsam bile canım yapmak istemio evde oturup duruyorum ve arkadslarımın sanki hep benden uzak gibi gelio yapmacık gelio biliorum beni seviyolar bende seviyorum ama onlardan bile bi kaçış halindeyim ancak canım çok dışarı gitmek isterse arıyorum. ayrıca asıl buyuk problem suki çogu insandan duydum çok bos ve uykulu bakıorum ne kadar uyursam uyuyum genede bi uykusuzluk oluo ve insanlara bos bakıorm gozum dalıo ve konusmaya halim yok gibi oluorum. ama ben yerinde duramayan bi tiptim noluo böle cansız bi adama dondum vede sık sık gelecek kaygısına dusuorum ileri hakkında dusunuorum durmadan bugunden kaçmaya çalısıorm

biliorum uzun oldu ama bunları yazarken bile içimi doktum rahatladım bu arada hiç bi acı olayda yaşamadım bunlara neden olucak sadece antalyada çalısırken aşırı bi ilgi gordum herkez beni çok seviyodu imza alan turistler oluodu akşam bin kişinin önunde showa çıkıodum o yogun ilgiden ve hayattan sade bi ögrenciye dondum acaba sorunum bu mu? peki bunun adı depresyon mu yoksa baska bi rahatsızlıgım mı var? yardımcı olursanız çok mutlu olucam şimdiden teşekkurler