Bu konuyu aile yakınlarınızdan biriyle konuştunuz mu.
Çevrenizde kimse yok mu sizi anlayan ve yakınınız olan...
Bu durumu anne ve babanıza anlattınız mı?
Sorun odağı anne ve baba olunca durum karmaşık hale geliyor..
hiç unutmam küçükken ne zaman bir yere gitsek ya da ne zaman birileri bize gelse annemle babam hizmette hiç kusur etmezlerdi,kırmazlardı hiç insanları ama onların evlatları kötü birşey yaptıklarında annemle babam hep suçu bizim üzerimize atar,bize bağırırlardı,birşeyi başarmak için mücadele verdiğimizde yapamazsın,beceremezsin sen sus sözcükleri hiç kulağımdan çıkmıyor,çok mücadeleci oldum,okul ve sosyal yaşantım herkesin diline düşmüştü,başarıdan başarıya atlıyordum ama kimse beni sevmiyordu,hep açığımı yakalamaya çalışıyor,yalnız bulduklarında tartaklıyorlardı,bana en çok destek veren ilk aşkımdı,öyle bir tutmuştuk ki birbirimizin elini,kimse geçemez önümüze diyorduk ama olmadı mutlu olmama izin vermediler,onu kaybettim ve 1 sene sonra epilepsiyle tanıştım, sonrasında kendimi okula adadım,4 senelik işletme bitirdim,her şansımı denemek istedim,sosyal yönümün avantajını yaşamak istedim,her mücadelemde babam çevrenin etkisinde kalıp önüme geçti,hep engelledi,herkes adını koymuştu bir kere 'deli',aklımın gayet iyi çalıştığını bile bile, daha akıllıca,daha saygılı davrandığımı göre göre beni deli ilan ettiler,şimdi hem aile baskısı,hem de sosyal baskıyla hayatımı hiçbir şekilde yaşayamıyorum,psikolojim bozuldu,çalışamıyorum,insanlardan zarar gelecek diye insan içine çıkamaz oldum,evlilikten konu açıldığında beni es geçmeleri,her yaptıklarını yarış haline getirmeleri,kendi hatalarını kabullenmeyip beni koz seçmeleri,vb. bir sürü şey beni çok üzüyor,hayatımın bundan sonrasında birşeylerin düzeleceği umudunu da neredeyse kaybediyorum
Bu konuyu aile yakınlarınızdan biriyle konuştunuz mu.
Çevrenizde kimse yok mu sizi anlayan ve yakınınız olan...
Bu durumu anne ve babanıza anlattınız mı?
Sorun odağı anne ve baba olunca durum karmaşık hale geliyor..
Kötülüğün ve vahşetin “mantıklı” bir nedeni vardır. Vicdanın ve iyiliğin ise mantıklı bir nedeni yoktur. Belki de bu yüzden Kant, “Ben yıldızlara ve iyiliğe şaşarım” demiştir.
evet konuştum.birçok insanın aile yakınları gibi benim aile yakınlarım da destek değil aksine köstek oluyorlar.Benim bu durumumdan zevk alan insanlar var maalesef...
elbette çevremde beni anlayan insanlar var ama insan kolay kolay güvenip anlatamıyor,bugün sana can dostu olan bir bakmışsın birgün ondan daha güzel giyinmişsen ya da ne bileyim yani ufacık birşeyden sana kırılıp herşeyini herkese anlatabiliyor.
annem ve babam çooook geniş insanlar,babam hayatta herkesin yaptığını kaldırabilir ama kızından ya da oğlundan duyduğu ufak bir söz onu bunalıma sokar ve kin güder çocuklarına
böyle durumlarda annem sessiz kendi köşesindedir
babam aşırı ilgisiz annem içimize düşecek
utandım şurada yazdığım sözlerimden
dert gördüm dertlerden iğrendim,başkalarına baktım kendi dertlerime imrendim
madem utanıyorsun neden yazıyorsun
yok yazmak iyiyse neden utanıyorsun
illaki yaz bunlar gerçek olmasa bile, isyankar bir şey gibi görünse de niyetin kimseyi kırmak değildir ve isyan etmek değildir. sadece ifade etmektir. utanma yazdıklarından çünkü isyanda değilsin annen baban hakkında koğucu değilsin dertlerinden isyanda değilsin sadece ifade etmektesin.
•♪♫☼¶♠♣♥♦→↓↨↑←∟↔►▲▼◄øØ¿®¬◘◙½¼¡░▒▓│┤©╣║╗╝¥┐└┴┬├─┼╚Ì ╩╦╠═╬¤ºª┘▬┌█▄▀µ¯±¾§÷¹²³■
evet maymun doğru söylüyorsun,sadece ifade ediyorum aslında
yasiniz kac bilmiyorum ama ilerde iyi bir is sahibi olup kendi ailenizi kurdugunuzda bu sorunlarinizi geride birakicaginizi dusunuyorum.. yukarida ailenizle problemleriniz hakkinda konustugunuzu soylemissiniz ama olumlu bir sonuc alamamissiniz.. bence en iyisi yeni bir cevre, yeni arkadaslar size yeni bir hayat sunacaktir.hayatimizda ailemizin ne kadar buyuk payi olsa da bazen icinden cikilmaz sorunlar yasadigimizda sanirim biraz onlardan uzaklasip kendi ayaklarimizin ustunde durmaya calismak en iyisi..
HAYAT SENİ AĞLATMAK İÇİN UĞRAŞACAKTIR , SEN İNADINA GÜLMEYİ BAŞARABİLİYORSAN , HAYAT SENDEN GİZLİ AĞLAYACAKTIR ...
Madem sizi anlayamıyor aileniz, paylaşmayın bütün problemlerinizi. Bu şekilde zaten yardımı da olmaz. Çok az ebeveyn gerekli özeni gösteriyor bu tarz konularda bana göre. Aileden çok, anlayışlı arkadaşlar olması gerek ki daha rahat hissedesiniz. Aileler direk deli demeseler de ima ediyorlar. Boşverin, yapmak istediğiniz neyse onu yapın. Çok uçuk problemleriniz, sorularınız varsa da en yakın arkadaşınızla paylaşın yeter. Genelde arkadaş aileden daha tatmin edicidir böyle durumlarda..
¿♥?
"ki hükmümü kendim veriyorum.. Yakın beni sesim sorulara dönmeden. Küllerimin altında kalacak mutluluk sandığınız ne varsa.."
artık değişmeyeceğini düşündüğüm şeyleri olduğu gibi kabulleniyorum.Hiç boş kalmıyorum artık,hep bir uğraşım var,çoğu zaman bu yazdıklarım aklıma bile gelmiyor,yaşım 26,iyi bir iş bulamadığımdan şikayet ediyordum sonra baktım ki her iş yerinde yaşanıyor aynı sorunlar,şimdi kendimi stresten arındırma yöntemlerini kullanmaya çalışıyorum.Espri yeteneğimi geliştirmeye çalışıyorum.Herşey daha da güzel olacak
Aradan çoooook zaman geçmiş keşke bu yazdığın tarihlerde beni bulabilseydin. umarım şimdi düzelmişsindir....
| َﱢﱟﱞﱡ۩ﱡﱞﱟﱢَ |İmkânın sınırını görmek için, imkânsızı denemek lazım...| َﱢﱟﱞﱡ۩ﱡﱞﱟﱢَ |
Yer imleri