Yapay bozukluklar.

[9 ŞUBAT]

. YAPAY BOZUKLUKLAR

Yapay bozukluğu olan hastalar istemli olarak tıbbi ve ruhsal bozukluk belirtileri oluşturur, öykülerini ve semptomlarını yanlış tanıtırlar. Bu davranışın tek görünür amacı hasta rolü takınmaktır. Bu hastaların çoğu için hastaneye yatış birincil amaç ve bir yaşam biçimidir.

Yapay bozuklukların yaygınlığı bilinmemektedir. En sık erkeklerde, hastane ve sağlık çalışanlarında ortaya çıkıyor gibi gözükmektedir. Munchausen sendromu, hastane bağımlılığı, cerrahi girişim bağımlılığı ve profesyonel hasta sendromu diğer isimleridir.

Bu bozukluğu olan hastaların temel özelliği hastaneye yatış ve hastanede kalışı sağlayabilecek düzeyde fiziksel semptomlar ortaya çıkarabilme yetenekleridir.

Yapay bozukluk somatizasyon bozukluğundan (Briquet Sendromu) yapay sendromların istemli bir biçimde oluşturulması, çok sayıda hastane yatışlarıyla giden bir seyrin olması ve olağan dışı sayıda mutilasyon işlemlerine girmeye istekli olunması ile ayrılır.

Ganser Sendromu; en tipik olarak cezaevlerindeki tutuklularda görülen tartışmalı bir durumdur. Yaklaşık yanıtların kullanımı ile belirlenir. Bu sendromda kişiler basit sorulara şaşırtıcı biçimde yanlış yanıtlar verirler. Ganser sendromu DSM-IV’ te başka türlü adlandırılamayan disosiyatif bozukluk olarak sınıflandırılır.

Yapay bozukluklar çocukluk ve ergenlikte görülebilmekle birlikte özellikle erken erişkinlerde başlar. Bozukluğun başlangıcı veya tedavi arayış dönemleri gerçek bir hastalık, kayıp, reddedilme ve terk edilmeyi takip edebilir. Genellikle hastanın kendisi veya yakın bir akrabası gerçek bir fiziksel hastalık nedeniyle çocukluk veya erken erişkinlik döneminde hastanede yatmıştır. Bu nedenle, sinsice başlayan ve başarıyla tamamlanan uzun süreli hastane yatışları görülür. Bozukluk ilerledikçe hasta, ilaçlar ve hastaneler hakkında bilgi sahibi olur.

Çoğu olguda prognoz kötüdür. Hastanın öyküsünde dönem dönem psikiyatri servisine yatışlar da olabilir.

Yapay bozuklukların tedavisinde hiçbir özgül psikiyatrik tedavi etkili değildir. Belki de başarılı uygulamada en önemli tek etken hekimin bozukluğu erken tanımasıdır. Hastaların çoğu, ilgi çekme yöntemleri tanımlanıp açıklığa kavuşturulduğu zaman tedaviyi bırakırlar.

dpsikiyatri.com

[9 ŞUBAT]

Başlangıçta birkaç bozuklukla sınırlı olan psikiyatri bilimi, artık çok geniş bir yelpazede yer alan birçok bozukluğun tanısı ve tedavisi ile ilgilenmektedir. Ayın konusu olarak seyrek olduğu düşünülen ve çok bilinmeyen bir ruhsal bozukluğu seçtim. Amacım, belki de sık karşılaşılan ancak bilinmediği için gözden kaçan bir ruhsal konusunda bilgi vermek ve psikiyatri biliminin kısıtlılığına ilişin yanlış düşünceleri değiştirmeye çalıştırmaktır.

Yapay bozuklukta hastalar psikolojik ya da bedensel belirtileri istemli olarak üretirler, taklit ederler ya da abartırlar. Gerçekte bir hastalık olmadığı halde hasta rolünü benimsiyor olma hastalığın nesnel tek belirtisidir. Hastalık taklidi yapılması için ekonomik kazanç, yasal sorumluluktan kaçma ya da daha iyi koşullar elde etme gibi amaçlar yoktur. Dikkat çekme ve duygusal doyum dışında bir neden bulunmaz. Çoğu hasta için hastaneye yatma temel hedeftir ve bazen de yaşam tarzıdır.

Yapay bozukluk belirtileri, ailenin dikkatini çekmek için küçük bir sıyrığı bile abartarak dile getiren çocuk davranışından, şiddetli bedensel belirtilerin taklit edilmesine kadar uzanan geniş bir yelpazeyi kaplamaktadır. Belirtiler önemli bedensel rahatsızlıklara neden olacak bazen de ölümle sonuçlanabilecek derecede şiddetli olabilir. Literatürde, kemik iltihabı oluşturma, ailede kansere yatkınlık olduğunu ileri sürerek koruyucu amaçlı gereksiz mastektomi yaptırma, eklem içi ya da damar yoluyla kendi kendine mikrobik ajanlar uygulama gibi ciddi sonuçları bulunan yapay bozukluk olguları bulunmaktadır. Sonu ölümle biten olguların seyrek olmadığı düşünülmektedir.

Belirtileri oluşturma yöntemleri şunlardır.
1. Hastalık uydurulur: Hasta kanser, hepatit ya da başka bir hastalık öyküsü verir. Aslında böyle bir hastalık olmamıştır.
2. Taklit edilir: Ağrılı bir hastalık ya da bayılma gibi durumlar varmış gibi davranılır.
3. Oluşturulur: Hasta kendi kendine enjeksiyon yaparak enfeksiyon, insülin kullanarak hipoglisemi oluşturur.
4. Ağırlaştırılabilir: Ameliyat yarasının sürekli tahriş edilerek iyileşmenin engellenmesi hastalığın ağırlaştırmasına örnek olarak verilebilir.
Yaşamı tehlikeye sokma ve gereksiz harcamalara yol açma gibi önemli sonuçları olmasına karşın yapay bozukluğun nedeni, yaygınlığı, seyri ve tedavisi konusunda bilinenler kısıtlıdır.

Yapay bozukluğun çeşitli alt tipleri vardır. Bazı olgularda bedensel bir hastalık oluşturulur ya da taklit edilir. Seyrek görülenler de dahil olmak üzere, her türlü belirti ortaya çıkabilir. Karın ağrısı, bulantı, kusma, kanlı dışkı, kanlı balgam, nefes darlığı, göğüs ağrısı, çarpıntı, baş dönmesi, bayılma, geçici beyin damar tıkanması, güçsüzlük, hipoglisemi, hipertiroidizm, renal kolik, kanlı idrar, yüksek ateş, idrar yolu enfeksiyonu, kanama, yara ve kesikler, anemi, kanama hastalıkları en sık karşılaşılan tablolardır. İdrara kan ya da dışkı bulaştırma, kanama hastalıklarını taklit için antikoagülan kullanma, hipoglisemi için insilün uygulama gibi davranış bozuklukları gösterebilirler. Bunun yanında Sistemik Lupus Eritamozis, Cushing Sendromu, Ülseratif Kolit, kanser, dış gebelik gibi özel hastalık belirtileri de üretilebilir. Hangi hastalığın taklit edileceği hastanın yeteneği ve hayal gücü ile ilişkilidir.

Bazıları hastalıklar konusunda şaşılacak derecede fazla bilgi sahibidirler. Tıbbi deyimleri ve ilaçları yakından tanırlar. Hastanede yatmak isteyen hastalar genellikle deneyimsiz personelle karşılaşma olasılığının yüksek olduğu gece ya da tatil günlerinde başvurmayı tercih ederler. Daha önce yatmadıklarını söylemelerine karşın hastane koşullarına bildik davranırlar, sağlık personeli ile kolayca yakınlık kurarlar. Bu hastalar çoğunlukla ameliyat olmak konusunda ısrarcıdırlar ve önceki ameliyatlara bağlı yapışıklıklardan şikayet ederler. Birçok operasyon geçirmiş olmaları nedeniyle bedenleri ameliyat izleriyle doludur ve hastaneye kabul edilmek için eski ameliyat izlerine gösterirler. Sıklıkla başta ağrı kesiciler olmak üzere bir ilaç uygulanmasını talep ederler. Narkotik ilaç uygulanmasını isteyenler özellikle ağrılı hastalıkları sergilerler. Hastaneye yatsalar bile bir şeyler istemeye ve zor hasta olmaya devam ederler. Hastalıkları ile ilişkili bulguları desteklemeyen her tetkik sonucu doktorları yetersizlikle suçlamalarına, dava etmekle tehdit etmelerine ve sıklıkla da hakaret etmelerine yol açabilir.

Bedensel belirtilerle kendini gösteren yapay bozukluğun, tipik bir örneği olan Munchausen Sendromunda tanı koymak göreceli olarak daha kolaydır. Belirtiler şiddetli olması ve kronik seyri nedeniyle tanı daha kolay olabilir. Hastaneye kabul edilmek ya da hastanede kalmak için fiziksel belirtiler sergilemek konusunda çok yetenekli olmak, Munchausen Sendromunun tipik özelliğidir. Hastalık öykülerini desteklemek için herhangi bir sisteme ait hastalık belirtilerini ustaca açıkça taklit ederler. Hastane tedavisi ya da tıbbi tedavi gerektiren hastalıkların çoğunu bilirler ve en deneyimli klinisyenleri bile aldatacak düzeyde, mükemmel hastalık öyküsü verirler. Çok seyahat ederler ve genellikle şehre yeni geldiklerini belirterek hastaneye başvururlar. Değişik isimler altında, değişik hastalıkları taklit ediyor olabilirler. Grandiyöz tutumlar sergilerler ve geçmişleri çok zengin olduklarına yönelik, abartılı hikayelerle doludur. Hastaların çoğu kendilerini şöhretli biri olarak tanıtırlar.

Örneğin erkekler kendilerini savaş kahramanı olarak gösterirler ve ameliyat yaralarını bir savaş ya da tehlikeli serüvenler sırasında oluşmuş izler olarak sunarlar. Bir miktar gerçek payı olan olaylar geniş ve renkli fantazilerle harmanlanır. Dinleyenin ilgisi anlatanı mutlu eder ve bu belirtinin artmasına neden olur. Öykü ya da belirtiler sadece gerçek olayların çarpıtılması değildir. Hastalar genellikle yaşamlarının diğer alanları ile ilişkili yanlış ve kafa karıştırıcı bilgiler verirler. Anne ya da babalarının öldüğünü söyleyerek sempati kazanmak isteyebilirler.

Bu hastaların sağlık sistemine maliyetleri büyük rakamlara ulaşabilir.
Yapay bozukluğun bir diğer tipinde psikolojik belirtiler ortaya konur. Yas belirtileri ve varsanılar en sık karşılaşılan tablolardır. Bazı olgular depresif belirtiler gösterir ve depresyonlarını genellikle yakın zamanda bir arkadaşlarının ya da akrabalarının gerçekte olmayan ölümü ile ilişkilendirirler. Yasını tuttukları kişi bir çocuk ya da genç biridir ve dramatik ve etkileyici bir ölüm öyküsü anlatırlar. Hasta ruhsal hastalık düşündürecek belirtiler oluşturmak amacıyla psikoaktif maddeler kullanıyor olabilir. Uyarıcılar kullanarak huzursuzluk ve uykusuzluk, hallusinojen kullanarak algı bozukluğu, hipnotik kullanarak aşırı uyku oluşturan hastalar vardır. Psikoaktif maddelerin çoklu kullanımı, hiç umulmadık klinik görünümlerin ortaya çıkmasına neden olabilir. Olağan tedavilerle bir gelişme sağlanamadığından öyküde yüksek doz psikotrop ilaç uygulanmış ya da elektrokonvulziv tedaviye başvurulmuş olabilir.
Yapay bozukluk hastaları başkalarından bilgi alınmasına ve daha önceki kayıtların elde edilmesine isteksizdirler. İlaç tedavisine uygunsuz dramatik yanıt verirler. Ziyaretçileri yoktur. Hastane kurallarına uymayarak dikkat çekme eğilimindedirler. Çoğu hasta kendi başına davransa da bazıları hastalık taklidi yapma konusunda arkadaş ya da akrabalarıyla işbirliği yapabilirler.

Bazı olgularda hem psikolojik hem fiziksel belirtiler aynı anda bulunur. Bunama, yas, tecavüze uğrama ve bayılmaya ilişkin belirtilerinin hepsini bir arada taklit ederek tedavi arayışında olan hastalar vardır.

Yapay bozukluğun bir diğer ilginç tipi de bakımverenin yapay bozukluğudur. Bakımverenin Yapay Bozukluğunda kişi bakımı altında olan kişilerde istemli olarak hastalık belirtileri oluşturur. Bu davranışın bir nedeni bakımverenin dolaylı da olsa hasta rolünü üstlenmesi, diğer nedeni ise hastanede yatan birinin olmasıyla bakım vermenin mutluluğunu yaşamaktır. Bunu yapan genellikle annedir ve çocuğunda bir takım hastalıklar oluşturarak kendi duygularına doyum aramaktadır. Tıbbi öykünün yanlış verilmesi, laboratuar örneklerinin karıştırılması, kayıtların değiştirilmesi ya da çocukta bir hastalık ya da yaralanmaya neden olma gibi yöntemler kullanılır. Kanama, epileptik bayılma, nefes durması, diyare, kusma, ateş, döküntü en sık oluşturulan hastalık belirtileridir.

Annenin henüz konuşamayan çocuğunun hasta olduğu konusunda tıp çalışanlarını aldatması bakımverenin yapay bozukluğunun en sık görülen şeklidir. Ancak bakımverenin baba, büyükanne, üvey anne ve bakıcı olabileceği gibi, bakım verilenin de eş, yaşlı anne-baba ya da bakım altındaki herhangi biri olması da mümkündür. Bakımveren görünüşte aşırı ilgilidir, sağlık personeli ile her açıdan bilgi alışverişinde bulunur, samimi ilişkiler kurar. Ebeveynlerinin yanında gerçekleşen nedensiz ani çocuk ölümlerinde bakımverenin yapay bozukluğundan şüphe duyulması gerektiğini önerenler vardır. Tanı koymak son derece güçtür.

devamı alttadır .

[9 ŞUBAT]

YAYGINLIK
Toplumda yapay bozukluğun yaygınlığı tam olarak bilinmemektedir. Bazı hastaların tedaviye başvurmadan aile, arkadaş ya da iş ortamında hasta rolünü oynayarak yaşamını sürdürdüğü göz önüne alındığında tahmin edilenden daha yaygın olabileceği düşünülmektedir.
ETİYOLOJİ
Geniş bir yelpazede yer alan yapay bozukluk belirtilerini açıklamak üzere bir çok varsayım ileri sürülüyorsa da gerçek neden bilinmemektedir. Yapay bozukluk istemli olarak üretiliyor olsa bile bunun altında yatan dürtünün bilinçdışı olduğu kabul edilmektedir. Sağlık sistemine yakınlık ve başa çıkma yeteneğinin zayıf ve çarpık olması olgularda bulunan 2 temel özelliktir. Olguların çoğunluğunun tıp eğitimi almış olması dikkat çekicidir. Bir çalışmada hastaların %60’ının tıp çalışanı, genellikle de hemşire olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Sağlık çalışanı olmanın altında yatanın aldatmaya yönelik bilgi edinmekten çok, ömür boyu sağlıkla ilgili uğraşlarda bulunma şansını elde etme isteği olduğu düşünülmektedir. Olgularda, herhangi bir psikiyatrik bozukluk tanısı olmasa da başa çıkma yetisi genellikle yetersizdir. Geniş ailelerden gelme ve çocukluklarında ihmal edilme öyküsü yapay bozuklukta sık karşılaşılan bir durumdur. Bunun uygun özdeşimler kurarak olgun başa çıkma düzenekleri geliştirmeyi engellediği düşünülmektedir. Ayrıca patolojik kabul edilmese de çocukların anne-babanın ilgisini çekmek için sıklıkla karın ağrısı gibi yapay bozukluk belirtilerini sergilemeleri de bu görüşü desteklemektedir. Bunun yanında başa çıkma yeteneğindeki zayıflığın olası bir kişilik bozukluğundan kaynaklanabileceği de unutulmamalıdır.
AYIRICI TANI
Yapay bozuklukta gerçek bir fiziksel hastalığın varlığı ya da tabloya eşlik ediyor olma olasılığı mutlaka araştırılmalıdır. Çünkü çoğunlukla var olan bir hastalığı şiddetlendirirler. Örneğin bayılmayı taklit ediyordur ama aynı zamanda epilepsi hastasıdır ya da kan şekerini yükseltir ama zaten diabeti vardır. Ayrıca geçmişteki cerrahi girişimlerin daha ileri tedavi gerektiren komplikasyonlara ya da gerçek bir hastalığa yol açmış olabileceği ve hastanın kendiliğinden aldığı ilaçlarla zehirlenme olasılığı da mutlaka değerlendirilmelidir.
Psikolojik belirtiler gösterenlerde başka bir psikiyatrik bozukluğun da bulunma olasılığı yüksektir. Çoğu olguda başlangıçta yapay bozukluk gibi başlayan belirtiler zamanla gerçek bir psikiyatrik bozukluğa dönüşür.
Yapay bozukluk bir amaç uğruna istemli olarak hastalık taklidi yapılması (Temaruz) durumlarından farklıdır. Temaruzda sigortadan para almak, polisten kaçmak, çalışmaktan kurtulmak ya da ücretsiz yemek ve konaklama gibi açıkça tanımlanabilir bir amaç için hastaneye yatmak istenir ve belirtiler bu nedenle üretilir. Ayrıca temaruzda kazanç olasılığı bittiği zaman ya da risk taşıyan tıbbi girişimlere uğrama gibi durumlarda belirti ve bulgu üretimi genellikle durdurulur.
Doktorların ilgisini çekmek ve daha iyi bakım sağlamak için belirtilerin bir miktar abartılıyor olması günlük yaşamda sık rastlanan bir durumdur. Bu nedenle normal kabul edilebilecek abartı ile yapay bozukluk ayırımı da önemlidir. Abartı ya da belirti üretimi sürekli, sıradışı ve şiddetli ise, standart tedavilere yanıt vermiyor ya da iyileşme oldukça hasta ya da aile rahatlamıyorsa yapay bozukluk yönünde araştırmalara başlamak gerekir.
SEYİR VE SONLANIŞ
Yapay bozukluk çocukluk ve ergenlik döneminde başlayabilirse de, genç erişkinlikte ortaya çıkması tipik özelliğidir. Genellikle hasta ya da akrabalarından birinin geçmişinde gerçek bir hastalık nedeniyle hastanede yatma öyküsü vardır. Daha sonra sinsi bir başlangıçla uzun süreli hastane yatışları başlar ve bozukluk zamanla göz önüne serilir. Bozukluk ilerledikçe hasta tıp ve hastane hakkında giderek daha çok şey öğrenir. Gerçek bir hastalık nedeniyle hastanede yatma öyküsü olanlarda başlangıç yaşı daha erkendir.
Yapay bozukluk hastanın işlevselliğini bozar ve sıklıkla hastanın travmatize olmasına ve tedaviye bağlı istenmedik belirtiler ortaya çıkmasına neden olur. Tekrarlayıcı ve uzun süreli hastane tedavileri zamanla aile ve arkadaş ilişkilerinde bozulmaya, hastanın toplumdan ve olağan çevresiyle ilişkilerini sınırlamasına ve mesleki işlevsellikte bozulmalara yol açar.
Çoğu olguda prognoz iyi değildir. Hastaların sonunun ne olduğu konusunda yeteri kadar veri olmasa da, muhtemelen bir kısmı gereksiz ilaç, riskli tıbbi girişimler ve ameliyat sonucu ölmektedir. Hastaların taklit etme konusunda çok yetenekli olmaları ve risk almaktan çekinmemeleri dikkate alındığında, belki de bazıları henüz tanı konmadan ölmektedirler.
Bakımverenin yapay bozukuğunda ölüm riski %6-22 arasında değişmektedir. En sık ölüm nedenleri boğulma ve zehirlenmedir. Mağdurun yaşı küçüldükçe ölüm riski artmaktadır. Bu konuda yapılan bir çalışmada ölümden kurtulanların çoğunda serebral palsi, topallık, dejeneratif eklem hastalıkları, körlük, gastrointestinal sorunlar ve çeşitli psikiyatrik bozukluklar geliştiği sonucuna ulaşılmıştır. Bakımveren yapay bozukluğunda diğer çocukların da risk altında olduğunu unutmamak gerekir. Kardeşlerdeki ölüm oranının %9-29 olduğu yönünde veriler vardır.

TEDAVİ
Başarılı bir tedavide belki de en önemli tek etken hastalığın erken fark edilmesi ve böylece tehlikeli girişimlerin önüne geçilmesidir. Astım ya da artritin istemli oluşturulduğunun saptanarak gereksiz steroid kullanımının engellenmesi buna örnek verilebilir. Yapay bozukluktan şüphe duyulduğunda gereksiz tetkiklerden ve tedavilerden özellikle de riskli tıbbi yöntemlere başvurmaktan kaçınılmalıdır.
Hastanın belirtilerinin istemli oluşturduğu açığa çıktığında tedavi ekibinde işe yaramama, şaşkınlık, ihanete uğrama, hor görülme gibi duygu ve düşünceler uyanması ve bu nedenle hastaya tepki gösterilmesi sık görülen bir durumdur. Ayrıca bu tür hastalarda sık görülen tedavi ekibine hakaret etme gibi davranışlar da hastaya olan öfkenin artmasına yol açar. Halbuki; bu hastalarla yürüyen bir işbirliği oluşturulmasının tedavi için önemi büyüktür. Bu da ancak istemli oluşturuluyor gibi görünen belirtilerin altında tedavi gerektiren önemli psikolojik sorunların bulunduğunu düşünerek hastaya olumsuz tepkiler göstermekten kaçınmakla gerçekleşebilir. Gereksiz zorluklar çıkarma ya da hemen taburcu etme gibi öfkenin yansıtılmasından kaynaklanan davranışlardan kaçınılmalıdır. Hastane personelinin yapay bozukluk ve nedenleri konusunda eğitilmesi profesyonel tavırların korunmaya devam etmesi konusunda yararlı olabilir.
Hem tanı hem de tedavi aşamalarında yasalar ve etik kurallar dikkate alınmalıdır.
Bakımverenin yapay bozukluğunda tedavideki ilk amaç çocuğu korumaktır. Bu nedenle tanının bir an önce konması ve uygun girişimlerle çocuğun kurtarılması gerekir. Ayrıca bakımverene yardım etme olasılığı bulunanlar araştırılmalı, diğer çocukların durumu gözden geçirilmeli ve ailenin uygun görülen bireyleri konu hakkında bilgilendirilmelidir. Çocuk koruma altına alınmalı ve fizik ve psikiyatrik bozukluklar bakımından ayrıntılı olarak incelenmelidir.
Özellikle çocukların konu olduğu bakımverenin yapay bozukluğu örneklerinde, birçok olgu yasal araştırmalara konu olmuştur. Bozukluğun mantıksızlığı ve ailenin inkar etmesi, durumun ispatlanmasını ve dava açılmasını engellemektedir. Şüphe duyulan olgularda çocuğun sağlığı konusunda düzenli kontrol ve muayenelerin geçekleştirilebileceği bir sistem oluşturulmalıdır.

OLGU ÖRNEKLERİ
Literatürde birçok olgu bulunmakla birlikte, kendi meslek yaşamımda rastladığım birkaç olgudan söz edeceğim. Bu olguların bir kısmına tanı koyamamış olduğumu, sonradan durumu değerlendirdiğimde uygun tanının yapay bozukluk olabileceğini düşündüğümü de belirtmeliyim.
1. Son bir yıl süresince, defalarca kalp krizi taklit ederek acil servise başvuran, hemen her seferinde yatırılarak en ince ayrıntısına kadar incelendiği halde bir bozukluk bulunamayan, 65 yaşında bir hasta. Çoğunluğu hastanede geçen bir yılın sonunda, kalp rahatsızlığı bulunamadığı kendisine söylendiğinde, doktorlarıyla kavga ettiği için psikiyatri kliniğine sevk edilmişti.
2. Kol ve bacak eklemlerinde iltihaplanma nedeniyle uzun süre tedavi gören, daha sonra bu iltihaplanmanın nedeninin hastanın kendi kendine deterjanlı su enjekte etmesi olduğu anlaşılınca psikiyatri servisine sevk edilen 20 yaşında hasta. Tedavi ekibi olarak, o zamanki bilgilerimizle bu hastanın şizofreni olabileceğini yoksa böyle bir davranışı kimsenin yapmayacağını düşünmüştük.
3. Her türlü tetkik yapılmasına karşın, boyun bölgesindeki deri altında hava pompalamayı (deri altı amfizem) nasıl başardığı bir türlü anlaşılamayan 25 yaşında hasta. Hasta o denli çok hava pompalıyordu ki, nefes alması zorlaşıyordu. Bu nedenle aylarca hastanede yatmış, hiçbir neden bulunamamış ve hasta bundan hiç şikayetçi olmamıştı.
4. Safra kesesi ameliyatından sonra 3 yıldır ameliyat yarası iyileşmeyen ve her pansuman sonrasında yara içerisine pamuk sokarak iyileşmeyi önlediği anlaşılan kadın hasta.
5. Eski tip karyolaların yaylarını yutarak defalarca ameliyat edilmek zorunda kalan 20 yaşındaki erkek hasta.
6. Genç yaşına rağmen, özellikle geceleri başvurup, ağrılı karın ağrısı belirtilerini taklit ederek defalarca ameliyata neden olan ve ameliyatların gereksiz olduğu yıllar sonra anlaşılan 35 yaşında kadın hasta. Hasta o denli sık ve çok ameliyat olmuştu ki, ameliyat sonrasında zaman zaman kullanılmak zorunda kalınan narkotik ağrı kesicilere de bağımlı hale gelmişti. Şüphesiz, ameliyata rağmen ağrılarının devam ettiğini iddia ederek doktorları bu tür ağrı kesicileri kullanmaya zorlamasının bu bağımlılıkta önemli rolü vardı.

Adnan CANSEVER

[Leavemealone_]

N yalan söyleyeyim bi aralar ilgi çekmek için astımım var dedim şimdi bunu uzatmıyorum ve geçmek üzereymiş dedim.

[ddiclee]

hakikatten çok ilginç ve öğretici örneklerle dolu bir yazı. teşekkürler paylaşım için.