Forumdaki tüm arkadaşlara selam hürmet ve iyilik dileklerimi iletiyorum..bu foruma yeni üye oldum. öncelikle herkese acil şifalar diliyorum..şunu herşeyden önce belirtmek isterim ki ben meslek olarak bir hekimim..hem de uzman bir hekim..psikiyatrik rahatsizliklarda semtom ve belirtiler genetik ve ruh yapisi itibariyla bireyden bireye farkliliklar gösterir..o yüzden sizin yaşadiklarinizi ve hissettiklerinizi organik bulgular olmadiği sürece birakin normal insanlari bu işin uzmani olduğunu söyleyen lerin bile anlamasi ve algilamasi zordur..hissetmeyen ve yaşamayan bunu bilemez..ben 1999 yilinda gece uykuya dalma esnasinda göğsümün içinde bir patlama hissiyle yataktan firladim..sanki içimde bir bomba patlamiş gibi tüm vucudumu bir ateş kapladi.. 2 dk içinde geçti..gün içerisinde başka hiçbir bulgu olmadan sadece geceleri uykuya dalma esnasdinda olan bu durum tam 1 hafta devam etti. Tip fakültesinin 6. Sinifindaydim ve bunun bir hastalik belirtisi değil de yaşadiğim strese bağli olduğunu düşündüm..fakat bir gece ayni şekilde yattiğimda tam uykuya dalarklen ayni patlama hissiyle müthiş bir korku hali twerleme çarpinti boğulma hissi ve sanki caniniz çikiyormuş gibi bir his peydah oldu.. Ha geçti ha geçer derken tam bir saat boğuştum bu halle..ama olmadi ölüyorum artik..fakültenin aciline başvuruyorum..yapilan tetkikler tamamen normal..nöbetçi psikiyatristle konuşuyoruum..dediği şey bu tipik bir panik atak. çeyrek xanax alip uyu geçer diyerek bizi yurda geri yolladi.tam 4 saat sonra tamamen düzeldim.. Gece 3 te gelip yattim..sabah kalktiğimda turp gibiyim ta ki dişari çikana kadar..dişari çiktiğimda sanki dünya üzerime geliyor..ben yokmuşum vucudum yok sanki ruhum sokakta yürüyor..müthiş derecede bir korku..otobüs durağinda bekleyemiyorum..vücudum o kadar hafiflemiş ki kollarimin ağirliğin i hissedemiyorum..sanki ellerim yok..müthiş bir panik hali..durakta beklerken sanki burda öleceğim ve bana kimse yardim edemeyecek..yerimde duramiyorum..okula gittim ders dinleyemiyorum.sanki biri elini göğsümün içine sokmuş canimi çikaracak..kendi kendime oğlum manyaklaşma bişey yok korkma sakin ol diyorum olacaği yok..tekrar psikiyatriste..hem de öğretim üyesi doçent beyefendi..anlattik..zirt diye sana zyprexa başlicam demesinmi..antipsikotik şizofreni ilaci..lan olum gittibn dedim kendi kendime..ne alaka tip okuyoruz az çok şizofreni nedir belirtileri nedir biliyoruz...bu da nerden çikti..kaçtim yanindan adamin.. Bi uzman psikiyatriste anlattim..bu tipik bir panik atak ve eşlkik eden depersonalizasyo ve derealizasyon durumu dedi ve bana anafranil başladi..ama tam bir hafta ne okula gidebildim ne yurttan çikabildim..agorafobi denen açik alan korkusu müthiş derecede..olmadi..okulu brakip memlekete gittim..son siniftayim ama yapamiyorum...memlekette eve kapadim kendimi..tam 6 ay ne evden çikamadim.sürwekli yatiyorum..ellerimi hissetmiyorum..kollarim sanki yokmuş ruhum bedenimde değilmiş gibi acayip haller..tabi ki geceleri o içimdeki patlama hisleri devam ediyor..ama dendiği gibi çwevreye ve kendine yabancilaşma hali yok..yani depersonalizasyon ve derealizasyona uymuyor bu durum..hiçbiryere oturtamiyorumm..yatarken bile süzrekli ayklarimi veya omuzlarimi sallamam gerwekiyor ki orda olduğumu hissedebileyimm..nefret ötesi iğrenç bir durum yani..karar verdim benşim hayatim bitti okuldan da geri kaldim ben de umut yok ölücem veya çildiracağim..tam 6 ay sonra korku panik ve içimdeki patlama hisleri kayboldu..bir yil sonra tekrar okula döndüm ama bende olan şey ellerimi ve kollarimi çok hafif hissediyorum yokmuşlar gibi geliyor..ama 1 yil sonra nispeten panik halim kayboluyor ama dediğim şu hissetmeme dorunu devam ediyor..zar zor zorlayarak iki yilda okulu bitiriyorumm.okul bittiğinde anafranil tedavisi altinda panik bozukluğum tamamen düzelmiş ama vucudumu hissetmeme ellerimin olmamasi düşüncesi ve bekleyiş anksiyetem devam ediyor..hastaliğin tam 5 yil sonrasinda uzmanliğa başladim. Bu arasa anafranili kesip seraoxata başladim..evlendim çocuklarim oldu ama hala tekrar eskisi gibi olurmuyum o berbat günlere dönermiyim endişesi ile yaşiyorum..ve ara sira da olsa anksiyete ataklari ve bu illet kendini hissetmeme durumuyla karşilaşiyorum..özwellikle stresli dönemlerde ve ilaç almama rağmen..tam 12 yil oldu..ve artik aliştim bu duruma..tamamen iyi olduğum dönemler çoğunlukta olmakla beraber yilsda en az iki defa bu durum beni yakaliyor..ilaci bilerek brakmadim..brakmayi da düşünmüyorumm..benim belirttiğim şeyleri yaşayan arkadaşlar varsa paylaşabilirler..herkese allahtan acil şifalar diliyorum....
Yer imleri