Bu rahatsızlığı 4.kez yaşayışım ve her seferinde farklı boyutlarıyla yaşadım. Bu seferkinde insanları duyamamaktan konuşamamaktan çok korkuyorum.Bazen duymak ya da konuşmak hiç istemiyorum. İnsan olmama, yürümeme, konuşup duymama şaşırıyorum. Eskiden olduğu kadar dehşete düşmüyorum ama herşeyi unutuyorum.Konuşmazsam ya hiç duyup konuşamazsam diye düşününce ağlamak geliyor içimden sadece.Bir aydır psikolojik destek alıyorum, ilaç kullanmak istemiyorum. Ama ilaç kullanmadan nasıl geçecek bilmiyorum.En yakınlarıma bile anlatamıyorum sadece içimden ağlamak geliyor beni anlayışla karşılayın deyip geçiyorum. Yaşadıklarımı bir süreklilik halinde kafamda kurgulayamıyorum, sanki bir an var bir an yok gibiyim. Bir anda ortadan kaybolucakmışım gibi hissediyorum. Dünyayı, dışdünyayı, insanları rüya gibi görüp anlam veremiyorum. Sanki bunları yaşayan tek benmişim gibi düşündükçe daha da kötü oluyorum.Önerisi, tavsiyesi olan yazarsa çok sevinirim.