Arkadaşlar küçükken bir komşunun ölüm haberiyle gece yataktan boğulacakmışcasına panikle fırlayarak başlayan yaklaşık 4-5 yıl arayla tekrarlayan ve 20 yaşımda Anafranil tedavisiyle başladığım bu panik atak ve depresyon illetiyle Seroxat ve Efexor tedavisiyle dozaj artırarak eksilterek hala boğuşmaktayım.Yaş 40....Bir kaç hafta öncesinde seyate çıkmak zorunda kalmam redeniyle yine başa döndük.Şimdide Prozac'la tedaviye başladık,Ama arkadaşlar gerçekten çok kötüyüm ilk 15 günde ilacın yan etkileri çok ağır geldi xanax olmasa kafayı sıyıracam inanınki.Aranızda bu kadar uzun süreli bu illeti yaşayan arkadaşlar varmı?
ilgine alakana teşekkür ederim.Sakıncası yoksa bu konu üzerine biraz daha ayrıntılı görüşebilirmiyiz.
arkadaşım evet bende 12 yıl kadar yaşadım bunu
aşağıdan yukarıya çıkış sonra inis sonra ikisi eşit
Arkadaşlar ilginize teşekkür ederim.Özellikle kullandığınız ilaç ve tedavi yöntemleri hakkında bilgilendirirseniz daha memnun olurum.Sağolun.
Ben remeron ve sanax kulaniyorum, ve bunlarin yaninda terapi de aliyorum.Yogun stres altinda oldugum donemler de ataklarda o denli siddetli oluyor elbette.Boylesi durumlarda ilactan daha cok terapide ogretilen nefes ve gevseme egzersizleri daha etkili oluyor.Evet sanax etkili bir sakinlestirici fakat etkisi oldukca kisa suruyor o yuzden iyi bir terapisten psikoterapi almanizi oneririm size.
Sagliklar dilerim...
Geçmiş olsun arkadaşlar. Allah şifalar versin.
Bende 12 yaşımda kısa bir dönem bu hastalığı yaşadım. çok kısa sürdü nasıl atlatığımıda bilmiyorum. ve bulunduğum ortam ve ailemden uzak olmam hasabi ile yaşadığım sorunun bu olduğunu dahi bilmiyordum daha sonraki yılllarda 20 yaşında aynı sorunu yine yaşadım ve bunu olay-sebeb ilişkisinden yola çıkarak benzer komplikasyonların içine girerek kendim aştım.
Daha sonra antalyada bir arkadaşımın benimle beraber iken bu hastalığın belirtilerinin kaybolduğunu sölemesi üzerine P.A üzerinde araştırma yaptım.
2006 yılında siyasi reaksiyonların bir parcası olup yapılan baskılardan dolayı P.A hastalığına kapılan bir çocukluk arkadaşımın bunu atlatmasına yardımcı oldum.
Kanımca P.A hastası kendisinde bu sorunların oluşmasını başlatan komplikasyonların aynısını yaşamak hatta o komplikasyonların üzerine gitmek gerektiğini yalnız bu eylemi tek başına değilde kendisine %100 güvenebileceğiniz, içinizdeki korkuları onun yanında iken Zerre kadar hissetmiyeceğiniz, ve beraberken huzurlu olabileceğiniz kişi ile beraber aşacağınıza eminim..
Saygılarımla.
Tesekurler sevgili Siyahi.Size de gecmis olsun..
Fakat ne uzucudur ki pek cogumuzun sorunu boylesi dostlara sahip olamamak.Belki de bu yuzden siginiyoruz terapislere, psikiyatrlara.Her birimiz o kadar kendiyle mesgulki, digerinin ne hissettigi, neyi nasil yasadigi kimsenin umrunda degil.Belki de bu forumda olma nedenlerimin basinda da bu geliyor.Bugun nasilsiniz kosesine rahatca nasil hissettigimi yaza bilmek.Kotuyum yazan birine dostane bir cevapla moral ola bilmek...
Konuyu toparliycak olursak, konunun ana fikri su:Her eve bir siyahi sart
Tşk ederim paradox..
Dikkat ettiğim bir çok psikolojik hastalıklarda insanların sorunu atlatmamasının önündeki ana-unsur yalnızlıktır.
Bence herkes bu konuda kendisine destek olabilecek dost, arkadaş, vs vs, aramalı. Unutmayalım`ki Soyalleşme şart Dr. tedavileri dahi sosyalleşmeye sevkeder. Ha. gercekten insanlara güven sorununu yoğun yaşayan insanların, kendi yakınınında olan insanlardan birine öz-veriyi anlatıp onu kendisine yardımcı olması için kendisini eğitmesini istemesi gereklidir.
Hastaların mutlaka psikolojik tedaviye ihtiyacları vardır, fakat hastalardan ziyade, hasta yakınlarının, hastaya nasıl davaranacakları ve hastaya nasıl en iyi şekilde faydalı olacakları konusunda hem psikolojik hemde bilgi yönünden eğitim alması şarttır.
"Siyahi her insanın yüreğidir. cesaret edip ortaya çıkarmak kafii`dir"...
Saygılar.
Konu Siyahi tarafından (27-07-2009 Saat 07:37 PM ) değiştirilmiştir.
merhaba
tanısabilir miyiz?
Yer imleri