Mutsuzum ..sorunda çözümde belli iken kendimi bile bile mutsuz ediyorum. Beni sevmediğini ve asla evlenmeyeceğini söyleyen bi erkek arkadaşım var. baştan herşey çk guzeldi ama sonra benden soğudu soğudu ve bırakın sevgiyi şevkati beni terslemesi azarlaması her seferinde aynı konusmaları yapmamız o kadar incitici ve onur kırıcı ki. ya git ya kal öylesine devam ediyor zaten diye defalarca söyledi ondan vazgeçtim sanıyor cevremdeki herkez ama vazgemiyorum kalbim beynime hükmedemiyor artık. gizli gizli de olsa görüşüyorum ve her görüşmeden sonra ağlarayark eve dönüyorum. ona cok değer verdim ben ve neden beni istemeyen birine sırtımı dönemiyorum neden kendimi cıkmaza sokuyorum bilmiyorum kendimi tanıyamıyorum bu benmiyim diye düşünmek beni yoruyor. psikolojik destk alsam değişirmi bu tutumum mutsuzum hiçbişey beni mutlu edemiyor sadece o beni yalnış anlamasın gitmesin hayatımdan istiyorum.kalsada mutsuzum gidince dahada mutsuz olmaktan o kadar korkuyorum ki..
Yer imleri