mutsuzum...

[serpil26]

Mutsuzum ..sorunda çözümde belli iken kendimi bile bile mutsuz ediyorum. Beni sevmediğini ve asla evlenmeyeceğini söyleyen bi erkek arkadaşım var. baştan herşey çk guzeldi ama sonra benden soğudu soğudu ve bırakın sevgiyi şevkati beni terslemesi azarlaması her seferinde aynı konusmaları yapmamız o kadar incitici ve onur kırıcı ki. ya git ya kal öylesine devam ediyor zaten diye defalarca söyledi ondan vazgeçtim sanıyor cevremdeki herkez ama vazgemiyorum kalbim beynime hükmedemiyor artık. gizli gizli de olsa görüşüyorum ve her görüşmeden sonra ağlarayark eve dönüyorum. ona cok değer verdim ben ve neden beni istemeyen birine sırtımı dönemiyorum neden kendimi cıkmaza sokuyorum bilmiyorum kendimi tanıyamıyorum bu benmiyim diye düşünmek beni yoruyor. psikolojik destk alsam değişirmi bu tutumum mutsuzum hiçbişey beni mutlu edemiyor sadece o beni yalnış anlamasın gitmesin hayatımdan istiyorum.kalsada mutsuzum gidince dahada mutsuz olmaktan o kadar korkuyorum ki..

[negatif]

Destek alsam mı diye düşünme al..saplantı olmuş bence..ona değer verirken kendine vermeyi unutman fedakarca değil..bunu böyle algılama..yaptığın fedakarlık değil..sen buna inanmak istiyorsun çünkü gururunla yüzleşmek istemiyorsun..bence yüzleş ve kurtul bu hastalıklı sevgiden..kendinden yeni bir sen yarat bak o zaman o evlenme teklif eder sana sen kabul etmezsin...erkekleri ve evliliği çok önemseme..yaşamak için ikisine de ihtiyacın olmamalı..

[eliftetik]

Mutsuzum ..sorunda çözümde belli iken kendimi bile bile mutsuz ediyorum. Beni sevmediğini ve asla evlenmeyeceğini söyleyen bi erkek arkadaşım var. baştan herşey çk guzeldi ama sonra benden soğudu soğudu ve bırakın sevgiyi şevkati beni terslemesi azarlaması her seferinde aynı konusmaları yapmamız o kadar incitici ve onur kırıcı ki. ya git ya kal öylesine devam ediyor zaten diye defalarca söyledi ondan vazgeçtim sanıyor cevremdeki herkez ama vazgemiyorum kalbim beynime hükmedemiyor artık. gizli gizli de olsa görüşüyorum ve her görüşmeden sonra ağlarayark eve dönüyorum. ona cok değer verdim ben ve neden beni istemeyen birine sırtımı dönemiyorum neden kendimi cıkmaza sokuyorum bilmiyorum kendimi tanıyamıyorum bu benmiyim diye düşünmek beni yoruyor. psikolojik destk alsam değişirmi bu tutumum mutsuzum hiçbişey beni mutlu edemiyor sadece o beni yalnış anlamasın gitmesin hayatımdan istiyorum.kalsada mutsuzum gidince dahada mutsuz olmaktan o kadar korkuyorum ki..

hoşgeldin aramıza serpil

[g1z4y]

evet serpil aramıza hoşgeldin. umarım bu durmundan kurtulursun ama bence hiç tereddüt etmeden psikolojik destek al derim. bu arada 26 yazıyor ya aklıma eskişehir geldi direk eskişehirde misin yoksa?

[pcshik]

yazını okur okumaz hemen cevap yazmaya giriştim.. kendine çok ama çok yazık ediyorsun.. bir başka insan için asla kendini bu kadar incitmeye değmez.. ayrıca kendini düşürürsün yapma böyle.. istenmediğin yerde olamazsın.. sevmiyorum diyen evlenmicem diyen biriyle ısrarla görüşemezsin.. bu durumda gururunu ön plana çıkar, aşkını içine göm başını dik tut yürü git.. bırak arkada onu.. yücelt kendini.. önceden böyle değildi şimdi neden böyle diye diye anca kendini yiyip bitirirsin başka hiçbirşey olmaz, onu etkilemez.. senin bu durumun bu kadar üzülmen onu etkiliyor mu hayır.. bu acımasızlığı vurdumduymazlığı devam ediyor değil mi?? zamanında aynı hatayı yaptım.. herkesin bize özenerek baktığı gerçek aşk dediğim neleri beraber yılmadan atlattığımız insan birden değişti.. çok çabaladım çok uğraştım.. her gün saatlerce ağladım vurdum kırdım kendimi parçaladım.. tabiri caizse ne yüzsüzlüklük yaptım.. o beni ittikçe ben gittim.. şimdi o yaptıklarıma kızarak bakıyorum..en sonunda aklım başıma geldi yeter dedim konuştum sen bana layık değilsin ve ben bunları çekmeye layık değilim yeter dedim ve ben resti çektim bıraktım gittim.. başım dik.. evet sonra çok üzüldüm hala içimde yaşıyorumdur ama kendimi düşürmedim daha fazla.. anladım ki kimse için değmez.. özellikle bunları yapmaya başlayan ve yapan için asla! o sana layık değil.. senin yüceliğine gölge düşürür.. önce kendin bitir at arkana bakmadan yürü ve git.. sonra bunun vereceği boşluk ve darbe için istersen psikolojik yardım alırsın ama en azından çaresiz ve aciz olmadığını bilirsin.. yanlış anlatımım olduysa özür dilerim.. umarım herşey dilediğin gibi olur

[serpil26]

Benimle ilgilendiğiniz için gerçekten cok teşekkür ederim. İnsanın bildiği doğruları başkasından duymaya yönlendirilmeyede ihtiyacı oluyormuş. İnsan kendini bile bile ateşe atmaz bu şekilde yaşamaya deyecek kadar hayat uzun değil bunu biliyorum. gerçekten de beni üzdüğünün hiç farkında değil ben her defasında kendimden taviz vererek ne komik durumuma düşüyorum bu yüzden ne işimde verimliyim nede evde huzurlu. dönüp gitmenin zamanı çoktan gelmiş. En iyisi bi uzmandan yardım almam tek başıma yapabileceğimi sanmıyorum yapsaydım yapardım şuana kadar şimdiden herkesin bayramını kutluyorum.

[aysei]

Mutsuzum ..sorunda çözümde belli iken kendimi bile bile mutsuz ediyorum. Beni sevmediğini ve asla evlenmeyeceğini söyleyen bi erkek arkadaşım var. baştan herşey çk guzeldi ama sonra benden soğudu soğudu ve bırakın sevgiyi şevkati beni terslemesi azarlaması her seferinde aynı konusmaları yapmamız o kadar incitici ve onur kırıcı ki. ya git ya kal öylesine devam ediyor zaten diye defalarca söyledi ondan vazgeçtim sanıyor cevremdeki herkez ama vazgemiyorum kalbim beynime hükmedemiyor artık. gizli gizli de olsa görüşüyorum ve her görüşmeden sonra ağlarayark eve dönüyorum. ona cok değer verdim ben ve neden beni istemeyen birine sırtımı dönemiyorum neden kendimi cıkmaza sokuyorum bilmiyorum kendimi tanıyamıyorum bu benmiyim diye düşünmek beni yoruyor. psikolojik destk alsam değişirmi bu tutumum mutsuzum hiçbişey beni mutlu edemiyor sadece o beni yalnış anlamasın gitmesin hayatımdan istiyorum.kalsada mutsuzum gidince dahada mutsuz olmaktan o kadar korkuyorum ki..

kacan kovalanıyo malesef....ıyı dusun..bıraz cevrenı gormeye calıs

[pcshik]

bence tek başına bitirip atacak kadar güçlüsün fakat sonucunda bir desteğe ihtiyacın olacaktır.. ve evet aysei ninde dediği gibi kaçan kovalanıyor..

[?ÖzgE?]

bence hayatta hiç bir şey bu kadar üzülmeye değer değildir.İnsanlara da bence hakettiğinden fazla değer vermemelisin.Sonra üzülen sen olursun.Bu kararsızlıktan da kurtulabilirsin emin ol.Ben size güveniyorum

[pcshik]

hayat emin adımlarla yürüdüğün ve doğruyla yanlışı ayırıp olgun bir biçimde seni üzeceğini de bilsen sildiğin kötü durumların yerine emin ol güzellerini veriyor.. zamanı belli değildir ya hemen verir ya çok geç.. belki bu bittikten sonra başka şeyler seni üzecek önemli olan kendine verdiğin desteğini yitirmemek kendini kaybetmemek .. dik durmak hayata karşı.. hayatından sildiğin kötü şeylerin yerine yenileri gelecek .. kötü gelince silersin iyi gelince yerleştirirsin bundan ibarettir desteğimiz seninle serpil...