Şizofren miyim ?(yardımınızA ihtiyacım var) !!!

[gİzemLi]

Merhaba arkadaşlar sizinle paylaşmak istedim..BiLiyorum çOk uzun yazdım ama Lütfen yardımcı oLun.

Ben 1 yıl önce birini sevmiştim.Çeşitli sorunlar yüzünden ayrıldık.Daha sonra tekrar çıkmaya başladık ilişkide bişiyler kopmuştu zaten, sevgimin azaldığını düşünüyordum ama yanıLdım.Beni sevmediğini söyledi ve bir anda şok oLdum günlerce ağladım.Uyku problemlerim oldu(halada vAr).Güneşi görmeden uyanıyorum artık.Sabahlara kadar karanlık bir odada kalıyorum ve Sabah 6‘da yatıp akşama kadar uyuyorum.Ailemde üstüme gelmeye başladı.Ayrıldığım erkek arkadaşımın yeni bir sevgilisi var ve ben internette yeni sevgilisinin ismini kullanarak kendimi tanıtıyorum.Resmen saplantı oldu bu bende ve hala onu unutmadım.Aslında neden böyle olduğunu bilmiyorum.Çünki onu çok sevmiyodum(yada kendimi kandırıyorum).Şimdi kimseyle konuşmak istemiyorum.Ne dışarı çıkıyorum.Ne insan yüzü görüyorum.Sadece ailem.İnanır mısınız onLarı bile aynı evde çok az görüyorum.Dış dünyadan soyutladım kendimi.Hiç bir şey yapmak geLmiyo içimden.HevessizLik hat safhada.Kimseyle konuşmak istemiyorum.Ailem çok değiştiğimi düşünüyor.İçine kapanık, hiçbir şeyi umursamayan, kendine güveni oLmayan,sinirli,bencil, bazen çok kötümser bazen insanları kırmaktan korkan cici kız oLmaya başladım..Bende değiştiğimin farkındayım.Ailem Beni dışarı çıkarmaya zorladığında sürekli bahane buluyorum.Kendimi iyi hissetmiyorum,işim var, hazırlanmam çok uzun sürer siz gidin vs. gibi şeyler.Bütün bunLarın sadece terk edildiğim için oLduğunu sanmıyorum.

Disiplinli bi ailem var.Özellikle babam.. Beni sevdiğini biLiyorum Ama bana yeterince değer vermiyor.Şu an okul öncesi öğretmenliği okuyorum.Babama okuduğum bölümü bile beğendiremiyorum.Kardeşime “ilerde ablan gibi olma çalış, şöyle yapma ablan gibi oLursun” ve daha bir çok şey dediğini duydum.Onlara belli etmedim ama inanın bu sözleri duyunca kahroldum.Aile içinde fazlalık gibiyim.Allah’a inancım oLmasa intihar bile edebilirim.Hiç bir insana güvenmiyorum,sanki duygularımı kaybettim hiçbir olaya tepki vermiyorum ve bu durumdan korkuyorum.İyi bir öğretmen olmak istiyorum.Bu yüzden biyerden başlamalıyım dedim ve bu sitede bunları sizinle paylaşmak istedim...Biliyorum çok fazla oLdu anlattıklarım ama anlatmaya ihtiyacım vardı bana yardım ederseniz çok sevinirim.Şizofren olabilir miyim?

[eliftetik]

Merhaba arkadaşlar sizinle paylaşmak istedim..BiLiyorum çOk uzun yazdım ama Lütfen yardımcı oLun.

Ben 1 yıl önce birini sevmiştim.Çeşitli sorunlar yüzünden ayrıldık.Daha sonra tekrar çıkmaya başladık ilişkide bişiyler kopmuştu zaten, sevgimin azaldığını düşünüyordum ama yanıLdım.Beni sevmediğini söyledi ve bir anda şok oLdum günlerce ağladım.Uyku problemlerim oldu(halada vAr).Güneşi görmeden uyanıyorum artık.Sabahlara kadar karanlık bir odada kalıyorum ve Sabah 6‘da yatıp akşama kadar uyuyorum.Ailemde üstüme gelmeye başladı.Ayrıldığım erkek arkadaşımın yeni bir sevgilisi var ve ben internette yeni sevgilisinin ismini kullanarak kendimi tanıtıyorum.Resmen saplantı oldu bu bende ve hala onu unutmadım.Aslında neden böyle olduğunu bilmiyorum.Çünki onu çok sevmiyodum(yada kendimi kandırıyorum).Şimdi kimseyle konuşmak istemiyorum.Ne dışarı çıkıyorum.Ne insan yüzü görüyorum.Sadece ailem.İnanır mısınız onLarı bile aynı evde çok az görüyorum.Dış dünyadan soyutladım kendimi.Hiç bir şey yapmak geLmiyo içimden.HevessizLik hat safhada.Kimseyle konuşmak istemiyorum.Ailem çok değiştiğimi düşünüyor.İçene kapanık, hiçbir şeyi umursamayan, kendine güveni oLmayan,sinirli,bencil, bazen çok kötümser bazen insanları kırmaktan korkan cici kız oLmaya başladım..Bende değiştiğimin farkındayım.Ailem Beni dışarı çıkarmaya zorladığında sürekli bahane buluyorum.Kendimi iyi hissetmiyorum,işim var, hazırlanmam çok uzun sürer siz gidin vs. gibi şeyler.Bütün bunLarın sadece terk edildiğim için oLduğunu sanmıyorum.

Disiplinli bi ailem var.Özellikle babam.. Beni sevdiğini biLiyorum Ama bana yeterince değer vermiyor.Şu an okul öncesi öğretmenliği okuyorum.Babama okuduğum bölümü bile beğendiremiyorum.Kardeşime “ilerde ablan gibi olma çalış, şöyle yapma ablan gibi oLursun” ve daha bir çok şey dediğini duydum.Onlara belli etmedim ama inanın bu sözleri duyunca kahroldum.Aile içinde fazlalık gibiyim.Allah’a inancım oLmasa intihar bile edebilirim.Hiç bir insana güvenmiyorum,sanki duygularımı kaybettim hiçbir olaya tepki vermiyorum ve bu durumdan korkuyorum.İyi bir öğretmen olmak istiyorum.Bu yüzden biyerden başlamalıyım dedim ve bu sitede bunları sizinle paylaşmak istedim...Biliyorum çok fazla oLdu anlattıklarım ama anlatmaya ihtiyacım vardı bana yardım ederseniz çok sevinirim.Şizofren olabilir miyim?

aramıza hoşgeldin gizemcim

herkesin başına gelebilecek bir olay seninde başına gelmiş duygusal bir travma yaşamışsın tabiki bunun sende birtakım izler bırakması doğal
fakat ruhsal yapın bunu biraz sana yoğun algılatmış

dilerim en kısa zamanda yeniden sağlıklı bir sevgi alışverişinde bulunur bu sıkıntını atlatırsın ama tabi bir uzmana başvurabilme şansın varsa gayet iyi olur ayrıca burada da moral açısından hiçde küçümsenmeyecek kadar destekleneceğinden emin olabilirsin

ben en kısa zaman da atlatabileceğinden eminim bunu

ailen konusunda da çok kafana takmamalısın bence her ailede az çok iletişim sorunu olabiliyor en azından bir ailen var anne ve babaları tarafından terkedilen yüzlerce çocuğu göz önüne alırsak bu da bir şans

sık sık aramızda görmek dileğiyle

[rockkk]

h.g gizemli..yazdıklarını okudum..öncelikle geçmiş olsun..ben şizofren olduğunu sanmıyorum..depresyondsın gibme geldi..çünkü şizofren daha farklı bildiğim kdrıyla..bende senin hissettiklerini hissediyorum bu aralar..yani 2-3 aydır..dışarı çıkmamak için bahane üretiyorum.isteyerek çıkmıyorum.söz veriyorum,zmnı gelince vazgeçiyorm..bilinçli soyutluyorum kendmi.geç yatıyorum geç kalkıyorum..kimseyi görmek istemiyorum..ağzımı açmaya halim yok..herşeye hevessiz isteksizim..sanki elimin dokunduğu herşeyden sıkılıyorum,baktığım yaptığım herşeyden..tepksizim..ama ani sinirlerim oluyor..olumsuz ve kötümserim..çok zor bişey bu ruhun içinde yaşamak çok zor oluyor biliyorum..insan kendinden nefret ediyor..ama bu durumu atlatmalısın..ben de kendime aynı şeyi söylüyorum..bazen güç buluyorum bazen güçsüz hissediyorum..bugün brz kendime geldim..çıktım arkadaşlarımla buluştum..tek başıma dolaştım..yenilikler yaptım..ama yrn olacak ben yine aynı duruma geçicem biliyorum..ama olsun bu da yetti bana..heyecan az da olsa iyi geliyor sanırım depresyona..diğer rhtsızlıkları kaygıyı,zorlantıları arttırsada..olsun..insan duraksadıkça,kendini saldıkça daha da çok salıyor ve bunun sonu gelmiyor daha da batıyo insan..ama elimizde değil işte..nys,kendini üzme..geçmiş olsun tekrar

[gİzemLi]

tşkLer arkadaşlar hoşbuldum ..
İlginiz için çok tşk ederim söyledikleriniz rahatlattı beni .rockk neredeyse aynı şeyleri yaşıyoruz ve bu bende 1 yıldır var. Dediğin gibi heyecan iyi gelebilir.Tekrar tşkler ..

[joe_tanto]

aynı şeyleri bende yaklaşık 2 senedir yaşıyorum..4yllık ilişkimin askerliğimin 6cı ayında aldatılmak üzerine bitti ki nişanlıydık tek taş takıp askere gitmiştim oda bana artık sei sevmiyorum dedi ağır geldi biras ki bide bütün hayatımı onun okuluna göre ayarlamışım planlarımın yüzde 95 onun üstüne kuruluydu..bende odamdan çıkmaz oldum cep tel. açmaz oldum..internette kendimi onun adıyla tanıtıyorum dedin..herhalde adı gizem olması gerekki benim nişnlımında adı gizemdi benzerlik
bende bazı şeyleri yaşamış biri olarak en iyi çözümün prof. yardım olduğunu düşünüyorum..ama söle bi gerçek var haklı olup darbe yemekten yada bir takm çabalar gösterim işin sonunda elimde avucumun içinde bişi olmaması beni üzen ..elimde olanlarıda kaybettim zaten ..

[negatif]

nasıl birşey yok elinde..elinde sen varsın koskoca bir sen..ne diye onun adını kullanıp yüceltiyorsun kendi içinde onu..kim ki o..ey aşk sen nelere kadirsin..bakın bu hayat bizim filmimiz..aşık olduklarımız arkadaşlarımız bu filmin figüranları..gelirler ve giderler..aslolan biziz..aşk yüzünden intihar etmeyi düşünen biri olarak söylemiyorum bunları etmiş biri olarak söylüyorum..hepsi geçiyor inanın..karşınızdakinin hayatına başkası girmiş..bende yaşadım bunu..şöyle dedim kendime bir başkasının yanında olan bir başkasını seçmiş biri benim için niye önemli olsun ki..niye bana bir kere verilen hayatı aptalca onu düşünerek heba edeyim ki..zavallı bir kula niye kulluk edeyim ki..onu yaradan beni de yarattı..ona verdiği değeri bana da verdi..allah beni onunla denk tutarken ben niye onu daha önemli hale getireyim kii..yok öyle şey dedim ve başladım yaşamaya..çokta güzel yaşadım..bir başkasına ait birini düşünmeyi de kendime sığdıramadım..hayatımda belki o yoktu ama onurum vardı ben vardım..ve ben kendime tutunarak ayağa kalktım..o zamanlar aşkından intihar ettiğim insan şu an benim için hiçbir şey ifade etmiyor..hatta gülüyorum kendime..bakıyorumda hiçte benim tarzım değilmiş..kimse vazgeçilmez değildir..kimse o kadar önemli değildir..giden gider kalan sağlar bizimdir

[gİzemLi]

joe tanto ben şu an kendi ismimi kullandım.Bu yaptıklarımı siznle paylaşmak istedim.İsmim gizem ... =) Gerçekten arkadaşım sende çOk üzücü şeyler yaşamışsın.Ama ben bir türlü kurtulamadım içimdeki yenilmişlik ve çaresizlik duygusundan beni biraz olsun anlıyosundur.

negatif sana çok tşk ediyorum iyi ki diyorum sizinle paylaşmışım bunları ve iyi ki burdayım . Söylediklerin o kadar güzeL ki rahatlattın beni.Kendime gelmeme yardımcı oldun ve gerçekten hak veriyorum sana.Sanırım birazda kendimi suçlamalıyım.Neden bu kadar abartıyorum ki bu yaşananları.İnanır mısınız bu gün erkenden kalktım ve dışarı çıktım.Şu durumda benim için çok büyük bi adımdı bu . Söylediklerini dikkate alıcam ..

Hepinize tşk ederim ismim gerçekten Gizem .. Böyle bir ortamda başkasının ismini kullanmam .. Bir kaç kere yapmışımdır bunu .. Sadece neden onun sevdiği ben diiLim de bir başkası diye düşündüm ve onun şimdiki sevgilisinin ismini kullandım.Sürekli yaptığım bişey diildir bu . Bana değer verip yorum yaptığınız için tekrar tşkLer. Söylediklerinize ihitiyacım vardı.

[ekvator]

bence tamamen depresyon belirtilerini yazmışsın. hemen bir psikiyatriye git o da sana anti depresan versin altı ay sonra geçer...
bu sırada negatif sende değişme görüyorum, daha olumlu daha neşelenmeye yakınsın. bu beni çok mutlu etti. benim yerime kendine bir hediye al çukulata olabilir

[ayşemelek]

gizemli arkadaşım hoşgeldin öncelikle bende yeni üyelerden sayılırım ama çalışıyorum zaman buldukça vakit ayırabiliyorum.Öncelikle şizofren olmadığına eminim o daha ciddi bir rahatsızlık sadece depresyona girmişsin herkesin başına gelen bir durum sevdiğin insanı kaybetmek seni bu hale getirmiş.Tabi rahatsızlığının seyri açısından bir psikologla görüşürsen sana yol göstererek hayata bakış açını değiştirir.Uzaktan nasihat vermesi kolay gelir hepimize yaşamadan anlaşılmıyor bende yaşadım insan sevince gözü yanlışı doğruyu görmüyor kim ne derse desin boş geliyor hatamız insanlara hak ettiklerinden fazla değer vermemiz sanırım düşünmemeye çalışmamız gerek elimizden geldiğince geçmişi değiştirmek elimizde değilse hatırlayarak kendimize zarar vermemiz elimizde bunu yapma ve hayatına devam et senin verdiğin değer kadar değer göreceğin birisini Allah karşına çıkarır iyşallah .

[ayşemelek]

nasıl birşey yok elinde..elinde sen varsın koskoca bir sen..ne diye onun adını kullanıp yüceltiyorsun kendi içinde onu..kim ki o..ey aşk sen nelere kadirsin..bakın bu hayat bizim filmimiz..aşık olduklarımız arkadaşlarımız bu filmin figüranları..gelirler ve giderler..aslolan biziz..aşk yüzünden intihar etmeyi düşünen biri olarak söylemiyorum bunları etmiş biri olarak söylüyorum..hepsi geçiyor inanın..karşınızdakinin hayatına başkası girmiş..bende yaşadım bunu..şöyle dedim kendime bir başkasının yanında olan bir başkasını seçmiş biri benim için niye önemli olsun ki..niye bana bir kere verilen hayatı aptalca onu düşünerek heba edeyim ki..zavallı bir kula niye kulluk edeyim ki..onu yaradan beni de yarattı..ona verdiği değeri bana da verdi..allah beni onunla denk tutarken ben niye onu daha önemli hale getireyim kii..yok öyle şey dedim ve başladım yaşamaya..çokta güzel yaşadım..bir başkasına ait birini düşünmeyi de kendime sığdıramadım..hayatımda belki o yoktu ama onurum vardı ben vardım..ve ben kendime tutunarak ayağa kalktım..o zamanlar aşkından intihar ettiğim insan şu an benim için hiçbir şey ifade etmiyor..hatta gülüyorum kendime..bakıyorumda hiçte benim tarzım değilmiş..kimse vazgeçilmez değildir..kimse o kadar önemli değildir..giden gider kalan sağlar bizimdir

negatif sana katılıyorum bunu başarabildiğin için tebrikler insanın kendisine verdiği zararı kimse veremez bizde bunu çok güzel yapanlardanız ondan sonra terkeden yaşasın hayatını terkedilenin hali malüm. Herşey zamanla geçiyormuş diyorlar doğru tabi her duygu köreliyor yeterki gayret edelim.Bize değer vermeyenin ardından niye gözyaşı dökelim ki? Sağlam durup yolumuza devam etmemiz lazım .Birkere geliyoruz bu dünyaya hiç ölmiyecekmişiz gibi hayatı kendimize zehir etmeye hakkımız yok bu her durum için geçerli gün gelecek vademiz dolacak geriye baktığımızda yaşanan bir sürü mutsuz anı yerine güzel hatıralarla terkedelim bu dünyayı kendine iyi bak