hastalığım ve ben

[hyrnisa_]

arkadaşlar bende depresyon tedavisi görüyorum sinir ve sinir krizleri (öfke patlaması),kimsenin beni anlamaması,anlayışsız oluşum,unutkanlık,kendimi aşağlama,kendimden nefret etme herşeyden soğuma,kimseyi görmek istememe,güven eksikliği,yalnız kalma korkusu,durduk yere sataşma ve daha bi çok şikayetlerimle doktoruma başvurdum bi kaç testten bir kaç görüşmeden sonra depresyonda olduğumu söyledi doktorum bi kaç gözlem yapmak istediğini sonrasında ilaç verip vermiyceğini söyledi...ve o gözlemler sonucu iki farklı ilaç kullanmaya başladım...doktoruma ne kadar süreceğini sorduğumda sana bağlı ama 15 20 sene kadar sürebiliceğini söyledi...yıkıldığım andır belkide...tedavi için hastaneye gittiğimde benim burda işim olamaz düşünceleri ağlamalarım oldu.doktorla görüşmek için beklediğimde kafamda tonca düşünceler oluşuyodu...o düşünceler beni dünyadan soyutlamaya yeterdi...BEN PİSLİĞİN TEKİYİM benden hiç bir halt olmaz sen burayı hak ediyosun...yaşadıklarımı birileri görmeliydi kimse beni anlamıyor ki hala öyle ailem benim bu hastalığımı yüzüme yüzüme vurması sen hastasın beyinsizsin bi halta yaramazsın sözleri daha çok kırmaya beni düzeltmek yerine hakaretlerle dolu bi tedavi sürecine soktu...ki ailem doktorla görüşmüş olmalarına rağmen ne halde olduğumu bildikleri halde sen bi halt olamazsın sözleri söylemeye devam ettiler...onlar hastalığımı kullandığımı söylüyolar oysa...hastalığım ve ben bocalamaktayım dua ediyorum Rabbime sonum hayır olur inşallah....
kendimi tanıtmak istedim sadece....

[negatif]

Böyle düşünüyorsun çünkü depresyondasın..bu kendini suçlaman da bu yüzden.yazdıklarının hepsi otomatik düşünceler.sen düşünmek istemesende düşünürsün.bu senin seçimin değil rahatsızlığının bir parçası..öncelikle bunun farkına var..kişiliğin bu değil tabi ki..bende yıllardır gerçek hastalığımın yanında depresyon bonusunu alarak yaşadım.kimi zaman azaldı kimi zaman alevlendi..bir kere seni kimse anlamaz senin bunu anlaman lazım..çünkü yaşamayan biri bunu mümkün değil algılayamaz..o yüzden ailen böyle düşünüyor..her önüne gelen akıl verir ahkam keser naz der şımarıklık der tembellik der beceriksizlik der demesine de kimse hastalık demez..çünkü çoğunluğunu kültürsüz ya da diplomalı algısızların oluşturduğu bir toplumda yaşıyoruz..bu toplum kanser olan birinin acısına saygı duyar ama depresife son derece saygısızca davranır..bir kere bunları kaale almayacaksın..cahil bunlar deyip geçeceksin..derdini de öyle herkese anlatma.ben anlattım öyle bir önüme geldi ki inanamadım.sadece hümanist empati olgusu olan insanlık gelişimini tamamlamış insanlarla muhatap ol ki bir de anlayışı kıtlarla uğraşma derim..ailen bunun çok dışında tabi..onlar anlamasalar bile annen baban oldukları için hoşgörmelisin..inan bana herşeyin senin elinde olduğunu düşünüyorlardır..oysa elinde değil biliyorum..şimdi seni hangi durum depresyona sokuyor bunu belirle ve o durumu bir şekilde düzeltmeye bak..mutlaka yaşadığın bir şey tetiklemiştir..onu anlatırsan daha çok yardımcı olabiliriz..düşündüklerin ve hastalığın için sakın kendini suçlama..suçladığın zamanlar da bunun bir hastalık olduğunu kişiliğinin bu olmadığını hatırla..ve kendine haksızlık yapma..okul iş ne durumdaysa bunlara sarıl..hasta olduğu için suçlanan tek grup psikolojik rahatsızlığı olanlardır zaten..inan bir gün bu ülke ve insanları değişecek ve bizde rahat bir nefes alacağız..geçmiş olsun

[goodnews]

Negatifin dediği gibi böyle birşey yaşamadığım için anlayamam, Ama Allah acil şifalar versin..

[ekvator]

ilaçlarını düzenli kullanınca hayatın ne kadar güzel olduğunu farkedeceksin
bu haline de çok şükür geçti diyerek bakacaksın.
bence ailenin de seninle birlikte tedavi olması lazım, dr bunu anlattın mı? yani sana böyle sözler sarfettiklerini?

[Gökkuşağı]

arkadaşlar bende depresyon tedavisi görüyorum sinir ve sinir krizleri (öfke patlaması),kimsenin beni anlamaması,anlayışsız oluşum,unutkanlık,kendimi aşağlama,kendimden nefret etme herşeyden soğuma,kimseyi görmek istememe,güven eksikliği,yalnız kalma korkusu,durduk yere sataşma ve daha bi çok şikayetlerimle doktoruma başvurdum bi kaç testten bir kaç görüşmeden sonra depresyonda olduğumu söyledi doktorum bi kaç gözlem yapmak istediğini sonrasında ilaç verip vermiyceğini söyledi...ve o gözlemler sonucu iki farklı ilaç kullanmaya başladım...doktoruma ne kadar süreceğini sorduğumda sana bağlı ama 15 20 sene kadar sürebiliceğini söyledi...yıkıldığım andır belkide...tedavi için hastaneye gittiğimde benim burda işim olamaz düşünceleri ağlamalarım oldu.doktorla görüşmek için beklediğimde kafamda tonca düşünceler oluşuyodu...o düşünceler beni dünyadan soyutlamaya yeterdi...BEN PİSLİĞİN TEKİYİM benden hiç bir halt olmaz sen burayı hak ediyosun...yaşadıklarımı birileri görmeliydi kimse beni anlamıyor ki hala öyle ailem benim bu hastalığımı yüzüme yüzüme vurması sen hastasın beyinsizsin bi halta yaramazsın sözleri daha çok kırmaya beni düzeltmek yerine hakaretlerle dolu bi tedavi sürecine soktu...ki ailem doktorla görüşmüş olmalarına rağmen ne halde olduğumu bildikleri halde sen bi halt olamazsın sözleri söylemeye devam ettiler...onlar hastalığımı kullandığımı söylüyolar oysa...hastalığım ve ben bocalamaktayım dua ediyorum Rabbime sonum hayır olur inşallah....
kendimi tanıtmak istedim sadece....

mrb öncelikle Allahtan acil şifa diliyorum.inş.en kısa zamanda ailenizle olması gereken şekilde diyalog kurabilirsiniz.
doktorunuza ,ailenizin size olan tavrını ifade ettiniz mi?bu konuda size yardım etmesi lazım. öncelikle kendinize saygı duyun.kendinizi sevmeye çalışın.karşıdan beklemeden,kendinizden başlayın .kendinize değer vermeye. saygılar...

[hyrnisa_]

hepinize teşekkür ediyorum arkadaşlar inanın elimden geleni yapmaya çalışıyorum kötümüyüm hayır değilim hamd olsun rabbime...hastalığımın vermiş olduğu anları yaşıyorum farkındayım sadece ailemin bilinçli olduğu halde bu şekilde davranması beni biraz daha zora sokuyor o kadar...ne yapmalıyım bilemiyorum...ben ailemin bana olan tavırlarını ifadede ettim doktoruma doktorum ailemlede görüştü kırıcı kelimeler sarf ettiklerinide söyledim ama nafile...

gökkuşağı,ekvator,goodnews,negatif hepinize tekrar tek tek teşekkür ederim dualarınız için yorumlarınız için

[aysei]

mrh depresyonu ben de cok ıyı tanırım moral cok onemlı tabı her konuda ama depresyon da sankı bı moral daha tesırlı yanı ben de aılemle bu konuda sıkıntılar yasıyom anlamıyolar yada ıste derler ya esekten dusenın halınden yıne dusen anlar Ilımlı ol..ne uzul ne de uz..kendıne ıyı bak..