aranızda gerçekten hasta olan var mı
muhabbet iyi hoşta kimse o.k.b ile ilgilenmiyor..aktiviteler falan amma hayat doluymuşsunuz burda ne işiniz var anlamadım ki ben hiç hastalığını ciddiye alan üzerinde çözüm bulmaya çalışan yok biri kötüyüm yazmış diğeri geçer sokak muhabbeti gittiğim psikologlar gibi herşey pozitif lay lay neyse ben tek başıma çıkış yolunu bulucam gerçek hastalara da iletirim egomu tatmin etmek için girmedim ki ben siteye bi tane altın çocuk var bi imza istemedikleri kalmış birinin fan club ına falan mı üye oldum ben anlamadım doktor yok bari hasta olsaydı
Sence gercek hastanin tam acilimi nedir negatif veya sence terapistler veya psikologlar ne sekilde tedavi uyguluyorlar,onlarin yaptigida dinlemek ve moral vermek uzerine kurulu bir sistem degilmi? Burada yapilan da bence kisilere yalniz olmadiklarini,onlari dinleyen ve ciddiye alan birileri oldugunu hissettirmek.Ayrica su bahsettigin populer uyeleride merak etmedim degil hani
bu psikoloji nezle değilki ilaçla hemen geçsin... beyin gücüyle kendi kanser hastalığını yenen doktorlar varsa bu dünyada, sayın negatif, biraz daha düşünün...
ben 8 yıldır bu hastalıkla mücadele ediyorum ve 27 yaşındayım bu kısa hayatıma 4 tane int sığdırdım 8 yıldır baktığım her köşede bir mucize bekledim herşeyin normele dönmesini ama olmadı sorularıma 1 tane inandıcı cevap bulamadım doktorlar ailem arkadaşlar hep geçer dedi geçmedi dayanılmaz bir acı çekiyorum bütün ruhum kanıyor acıyor ama geçmiyor öylece kaldım hayatın karşısında aptal gibiyim parmağımı kıpırdatamıyorum sürekli bu hastalığı düşünüyorum kısılıp kaldım ölüm nasıl cazip gelirki insana çevremde bu hastalığı yaşayan tek bir insan yok konuşamıyorum kimseyle başka bir dünyadayım bu siteye yanlız olmadığımı hissetmek için girdim hastalığımı bir köşeye atıp hayatıma devam edeyim diyorum hadi bir arkadaşa gideyim ağrılarım artıyor beynim üstüste düşünüyor karışıyor vazgeçiyorum hadi tatile çıkayım diyorum yol fobim var hadi evleneyim diyorum ayrılma anksiyetem var pikniğe bile gidemiyorum ilk kez geçenlerde 1 saatlik bir yolculuk yaptım dere gördüm bir tane durdurdum arabayı ağaçları öptüm ya böyle birşey olabilir mi ağladım mutluluktan hayatım bu işte yaşayan bir ölü bir hiç niye yaşadığımı anlamıyorum o kadar fazladanım ki yok olmak istiyorum sessizce gitmek hepsi bu hasta olmak istemiyorum herkes gibi normal yaşamak istiyorum olmyo olmıcak
Bende okbyim dışarı çıkabiliyorum işe gidebiliyorum ama dış hayatın içinde normal insanlara yaptığım sadece bir rol. Çünkü yapabileceğim başka bir şey yok. Artık herşeyi bir oyun gibi algılamaya başladım. Kapalı mekanlara gidemiyorum. Kalabalık mekanlara gidemiyorum. Gitmek zorunda kaldığımda ise yaptığım evet işte oyun içine düştün şimdi zamanı iyi kullanarak çıkış yolunu bulmalısın diye kendimi telkin ederek oradaki sıkıntımı kimseye belli etmeden kendi oyunumla sonuca ulaşıyorum. Kolay mı hayatım hayır zor, geçen terapide doktora sordum hayat gerçekten bu kadar zormu yoksa benmi zorlaştırıyorum diye. Herkesin mutlu olduğu zaman dilimleri benim için sadece sıkıntı oluyor. Bir an önce oralardan kurtulmak istediğim çarpıntılarımı kimse görmesin diye mücadele ettiğim anlar öyle çok ki. Bazen yoruldum artık ya diyorum, isyan ediyorum ama bunları anlatacak paylaşacak hiç kimsem yokkkk.....
geçmiş olsun arkadaşım,burası adındanda belli psikoloji paylaşım sitesi ve dogal olarak uyeler duşuncelerini paylaşıyorlar,negatif Nickli Üyeden Alıntı
eger hastalar sitelerde tedavi edilecekse uzmanlara ne gerek var veya prosfesyonellerin sitesine uye olur tedavini yaptırırısın ,
madem o.k.b li yok benden sana bir iyilik sende bir site kur organıze olun ,böylece istemedigin kadar hastayı bir araya toplamış olursun ,bipolarların sitesi varda ,sizin niye yok hala ?
YA ÇARESİZSİZİNİZ YA DA ÇARE SİZSİNİZ
Benim Hayatımı Yargılamadan önce ..
Benim ayakkabılarımı giy
ve benim geçtiğim yollardan,
sokaklardan, dağ ve ovalardan geç .
Hüznü, acıyı ve neşeyi tad...
Benim geçtiğim senelerden geç,
benim takıldığım taşlara takıl,yeniden ayağa kalk
ve aynı yolu tekrar git, benim gittiğim gibi !!
Ancak ondan sonra BENİ YARGILAYA BİLİRSİN
okb den emekli olmuşuz sanırım site kurmayı bilmiyorum ama iyi fikir öğrenip insanlara yardım etmek lazım...psikiyatr lar para kazanmak için var benim şehrimde...istemediğim kadar hastaya ulaşmayı evet isterdim...samimi diyaloglar kurmayı da...ben kaçmam hasta insanlardan.neşem bozulacak diye başkalarını es geçmem..napim kötü biri değilim..bu mudur sorun..üzgünüm ama okb nin bana kaybettirmeyi başaramadığı tek şey kalbim...ben tedavim için ne yapmam gerektiğini bilecek oranda kültürlüyüm ama doktorlar yeterince donanıma sahip değiller bence bu ülkede...ya da ben yeni bir site kurmayı öğrenmeyeyim siz sitenin adını tanışalım kaynaşalım koyun ben de obsesyonellikle alakalı diye düşünüp tıklamayayım...ben salak mıyım siteye üye olup iyileşmeyi planlamadım herhalde..ben hastalığın hissettirdiklerini karşılıklı paylaşıp kişilerin hayat şartlarına göre bunu yenmiş olanların devamlı motivasyonundan ve gerçekçi önerilerinden bahsettim..sitem yok çünkü başkalarını umursayanları bulamam ben bu ülkede illa ki bir lay lay durumun olacak..eleştiriye bu kadar kapalı olmayalım..
Konu negatif tarafından (16-08-2008 Saat 11:22 PM ) değiştirilmiştir. Sebep: eksik yazı
ozaman amerika gibi bir yere gidin orda belki daha iyi doktarlar bulursunuz... ve ayrıca başlıkta psikoloji forumu yazıyor, psikolojik hastalıklar forumu değil...
ve madem okadar ciddi bir problem gidin psikolog olan insanlara danışın...
seyehat fobim olmasa giderdim tabiki..obsesif kompülsif lütfen yardım psikloji forumu olunca okb sandım..iki anlamı var o zaman sen ötekini biliyorsun
Yetkileriniz
Alıntı
Yer imleri