Alıntıpaylaşım için teşekkur ederiz.
Panik Atak Hastaliği Olanlarin Yakinlarina öneriler
PANİK ATAK HASTALIĞI OLANLARIN YAKINLARINA ÖNERİLER
-“Bir şeyin yok, evham yapıyorsun, her şey senin elinde” lafını etmemek.
- Paniğin kişinin kontrolünün dışında olduğunu bilmek ve onu anlamak
- Fiziksel muayene ve tetiklerde bir şey saptanmayınca hemen psikiyatrist’ e başvuruyu sağlamak.
- Onu eleştirmeyin, küçük düşürücü yada zorlayıcı davranışlarda bulunmayın.
- Hastalık kontrol altında olana kadar ona destek verin ve psikiyatristin direktiflerini uygulamada ona yardımcı olun.
- Hastayı zorlayarak korktuğu durumlarla yüz yüze getirmeyin. Örneğin, seyahate yollamak, asansöre bindirmek, kalabalık alışveriş merkezine sokmak gibi...
- Kendi kaygı ve korkularınızı iyileşene kadar ona yansıtmayın. Çünkü, panikli insan hastalık, acı, keder, felaket haberlerinden olumsuz etkilenir.
- Hastanız evhamlı yapıdaysa bir sefer iyi bir fiziksel muayeneden geçirtin. Ayrıntılı Çek-Ap yaptırın. Paniği açıklayan fiziksel bir neden yoksa, bir daha fiziksel işlemlere baş vurmayın. Hastanızın psikolojisini bilmeyen bazı hekimler, muğlak konuşarak hastanın paniğini artırabilir.
- Hastanın yanında sağlık haberlerini okumayın, ”falan kalpten gitmiş, filan aklını oynatmış” şeklinde kesinlikle konuşmayın.
- “Yeter artık bir an önce iyileş bizde bıktık usandık” demeyin
- Hastanızın rol yaptığını, naza çektiğini sakın düşünmeyin ve telaffuz etmeyin.
- “ Ne var canım bir gün ölmeyecekmiyiz, ölümden bu kadar korkulur mu “ demeyin bu korku klasik ölüm korkusundan farklı ve şiddetlidir. Büyük konuşmayın ve hastanızın “İnşallah başına gelirde beni anlarsın” beduuasın almayın.
- Hastanıza “Senin için ne yapayım, nasıl yardımcı olayım “ diye sorun. Onu mutlaka can kulağıyla dinleyin ve anlamaya çalışın.
-Şunu unutmayınki, panikli insanlar yaşama çok bağlıdırlar. Kendi kendilerine acı çektirmek isterler mi?
- Paniğin dini inanç eksikliği, iman zaafı olmadığını bilin.Dindar insanda ülser olduğu gibi panik atak da yaşayabilir.
- Hastanızın doktorundan aldığınız bilgi ve direktiflerle hareket edin.
- Sabırlı olun panik atak mutlaka kontrol altına alınabilir bir durumdur.
paylaşım için teşekkur ederiz.
YA ÇARESİZSİZİNİZ YA DA ÇARE SİZSİNİZ
Benim Hayatımı Yargılamadan önce ..
Benim ayakkabılarımı giy
ve benim geçtiğim yollardan,
sokaklardan, dağ ve ovalardan geç .
Hüznü, acıyı ve neşeyi tad...
Benim geçtiğim senelerden geç,
benim takıldığım taşlara takıl,yeniden ayağa kalk
ve aynı yolu tekrar git, benim gittiğim gibi !!
Ancak ondan sonra BENİ YARGILAYA BİLİRSİN
bnm annem panikatak fakat bu hastalıgından nefret ediorum.bu yapmyaın dediklernizin hepsini yapıorum.annem hakaten sanki naza gelior.alışveriş merkesinde yürüyen merdivenlere binmior ben onu zorluorum ama yine binmior.
Emin olun ki anneniz bu rahatsizliktan cok daha fazla nefret ediyordur.Size onerim bu rahatsizligi onun icin daha kolay katlanila bilir hale getirme konusunda ona destek vermeniz.Baski ve zorlamalarla ona yaptiracaginiz aktiviteler ona yarardan cok zarar vericektir.Onu, korkularini anlamaya calisin size mantiksiz gelse bile..Anneciginize sagliklar diliyorum...lazımdeil Nickli Üyeden Alıntı
depresyon öncesi kısa bi süre (2 hafta kadar) yaşamıştım. yatışana kadar çok hızlı bir tempoda koşup, pat çime bırakıyodum kendimi. komik gözükebilir ama iyi geliyordu valla. özellikle hava soğuksa daha etkili olabiliyor. soğuk yüzünüze tokat gibi çarpıyor siz hızla koşarken. çimlerin üstünde yatarken de sakinleşiyorsunuz, kalp ritminiz yerine geliyor. ara ara kendimi kötü hissettiğimde hala aynı taktiği uyguluyorum. tavsiye ederim..
evet bencede bu konu çok önemli ilaç doktor ama aile yardımıda kesinlikle olmalı bence anlaşılmamak küçük görülmek inanılmamak insanı çok daha kötü yapıyo ben bunu kendi adıma diyorum benide hiç kimse anlamadı anlamıyoda hep neden böylesin çık dolaş falan ama yaşamayan asla anlamıyo beni hayatta anlayan tek insan eşim oldu ona minnet boçluyum o hep benim yanımdaydı ama galiba artık oda bıktı) ama olsun yinede onun bana verdiği desteği asla inkar edemem yani kısacası aile çevre çok önemliiiii
Bakma bana öyle bir bakışta tanıyamazsın. Beni tanımak için ya kalbime girmelisin. Yada benim gibi olmalısın:
benim ablam panik atak ilk başlarda anlamadık kendini kaybediyodu ablam normaldede küçük bi böcek falan görse kıyametlerii koparır çalıştığı şirkette krizden dolayı iş atımı olduğu için atımları ablam yapıyodu ve birçoğu aile dostumuz olduğu için bu dönemde başlamış doktor sinir boşalması panik atağa yol açmış dedi ya o kriz anlarında insanın eli ayağı birbirine dolanıyo çok kötü bişey allah panik atağı olan insanlara ve onların ailelerine yardım etsin
Kimine göre bir sondur ölüm,
kimine göreyse bir başlangıç…
Selam arkadaşlar yaklaşık 3 yıldır panik atak hastasıyım. Ilaç kullanmama rağmen tam anlamıyla düzelmedim. Hala kaygılarım, korkularım oluyor. Ataklarım olduğu zaman imkanım varsa eğer yürüyüşe çıkıyorum beni rahatlatıyor. Panikle ilgili yaşadığımız sıkıntıları paylaşmak isterim sağlıcakla kalın
Yetkileriniz
Yer imleri