Nefes...

[Denge]

Hayat dediğin bir nefes kadar kısa aslında.

Bir gün varsın,bir gün yoksun.

Rabbin izin verdiği bir müddet var;

Belki erken belki geç,

Bilemezsin belkide umulmadık bir zamanda,

Hayatının baharında,

Uyudun uyanamadın olacak.

Biz dünyanın sahibi değil emanetçisiyiz.

O yüzden mal-mülk yığıp durmakta bir yerde ahmaklık aslında.

Sonu gelmez hırslar,bitmeyen kirli hevesler..

Sönecek hepsi son nefesinle beraber..

İki nefes arası yaşantımız hakkında da konuşacağız gene de..

En akıllı yatırım nedir onu tartışacağız.

İnsanı bazen nefret ettiren,tiksinti getiren dünyanın hallerinden bahsedeceğiz.

Küçük dünyamızdan bahsettğimiz kadar, ebedi âlemden de bahsedeceğiz.

Tek bir başlığımız olacak,o başlıkta her telden çalacağız..

Biraz seyrek yazabilirim.

Kırdığım-üzdüğüm olursa,şimdiden hakkınızı helal edin..

[Denge]

Bazı insanlar kafa-göz yararak cennete gireceğini zannediyor.

Buna rağmen kendiyle ilgili hep güzel sözler söylensin,herkes onu övsün istiyor.

Tatlı dilli,güler yüzlü,mütevazi insanlar övülür ki o insanlar övgüyü sevmezler zaten.

Hem çam devirip,hem kafa-göz çıkarıp,helalleşmen gereken bu kadar insan varken kendini cennetlik bi evliya gibi görmekte iblisin bir tuzağı olsa gerek.

Ne insan o kadar önemlidir,ne dünya hayatı bu kadar değerlidir.

Kibir,enaniyet duygusu önce insanın kendini,sonra etrafını zehirler.

Tevazu ve abdiyet makamı,insanın ulaşacağı en yüce makamdır.

Yüce Allah(c.c) insanlara karşı bu kadar merhametliyken gaddarlık,kibir ve kendini bu kadar çok beğenmek, bir yerde şirktir.

Kim cennetlik kim cehennemlik ancak yüce yaratıcı bilir.

Bu bakımdan kendini değiştirmeden başka insanlara din satmaya çalışmak abesle iştigaldir.

Rabbim nurunu eksik etmesin sinemizden...

[Denge]

Din ne yazık ki ülkemizde belli bir hizbin,belli bir zümrenin tekeline sokulmaya çalışılıyor.

Rahmetli Demirel,diğer siyasilerle tartışırken bir oturumda şöyle demişti;

İnsanları laik-dindar diye ayırmakta bir çeşit bölücülüktür.

Demirelinde dediği gibi din siyaseti hem ülkem insanını bölmekte hemde aşırı uçlara savrulmasına neden olmakta.

Bizim hizbimize girene cennetin kapıları açıktır yoksa mazallah cehennemlik olursunuz,teröre yandaş olursunuz gibi bir yaklaşım mevcut.

Ortaçağda cennetten toprak satan Kilise gibi iki cihan saadeti dağıtıyorlar.

Bana sorarsanız bu dünyaları mâmur oluyor ama öbür dünyalarına bişey diyemeyeceğim.

Allahla insan arasına duvar örüp kapı koyan Deli Dumrul'ları öbür alemde beklemedikleri sürprizlerin beklediğini düsünüyorum açıkçası.

[Denge]

https://www.youtube.com/watch?v=NG0HMyaKwqk

Cengiz Özkan-Aldanma Gönül...


Berat Kandiliniz Mübarek Olsun...

[Denge]

Dünyadan iyice bezdim artık.

Derdiydi,tasasıydı,geçim sıkıntısıydı,acısıydı,hastalığıydı,ızdırabıydı derken yoruldum iyice,gardım düştü.

Bir özlem var hep eskiden beri içimde;acısız olana,gamsız olana,bitmeyen sevince,neşeye,güzelliklere.

Sürekli yine kötü birşey mi olacak,başımıza yine bir bela mı açılacak kaygısı gütmeden,hoşluklarla,mutlulukla dolu zamansız bir mekanı evrenin hangi köşesine sakladı rabbim acaba?

Hüsnünün kokusuyla boyanabileceğimiz,rahmet ırmaklarında yıkanabileceğimiz,rabbimizin coşkuyla dolu kalpler,şiirlerle-şarkılarla dolu ilhamlar lütfettiği,ağızlardan kötü söz çıkmayan,öfkenin,kinin,kibrin dışarı atıldığı,hakkında herşeyi söylemenin mümkün olduğu,duyabildiğimiz,numunelerini görebildiğimiz,koklayabildiğimiz,hissedebildiğimiz ama anlatamadığımız o yer nerde?

Bedenim bir şehir,kalbim bir konak,ruhum bir serçe,aslını özler durur zamanenin çarkları üstüne üstüne geldikçe..

[Denge]

İyi akşamlar arkadaşlar..

Ülkemizde çok acı,insanı üzen gelişmeler yaşanıyor malesef.

Bizler çok fazla etki edebilecek güçte değiliz,zaten türk insanının bu olaylara tepki gösterebilmesi iyice zorlaştı.

Artık monarşiye doğru ivmelenerek süren bir gidiş var malesef.

Söz hakkı,demokrasi,toplumun tüm unsurlarıyla yönetime katılımı gibi şeyler artık çok rahat ayaklar altına alınabiliyor artık.

İnsanı giderek değersizleştirip devleti kutsayan bir anlayış yerleşiyor.

Hatta dünya genelinde monarşiye,hanedanlıklara eğilim arttı.

Parlementer sistemler sözde işliyor,aslında giderek gücünü kaybediyor.

Belli ideolojiler hakim hale geliyor,faşizm,din ve ideoloji siyaseti giderek artıyor.

Demokrasi yerleşik bir rejimden çok herkesin küçümsediği bir ara rejim olarak görülüyor.

Elbette evrensel hukuk normları terk ediliyor ve ideolojiler mihenk taşı olarak kabul ediliyor.

Oysa bu hukuk mahrumu sistemlerin altında hepimizin kalacağı açıktır.

Bugün padişahım çok yaşa diyenler yarın seçme ve seçilme hakkını,cumhuriyeti kaybettikleri zaman durumun vehametini anlayacaklar ama geç olacak.

O zamana kadar mutlakiyet rejimi tüm hatlarıyla hayatımıza girmiş olacak.

Yolsuzluğu aklamıyorum tabi ama yanlışı kendin gibi düşünenler yaparken aklayıp,başkası yapınca müdahale etmek,üstelik gerçek rakiplerinin üzerine özellikle abanmak,sonrada hukuka saygı gösterelim demek,adaleti gözetmekten çok aymazlıktır.

Ne yazık ki,Türk halkı bu aymazlığa ciddi bir cevap verecek kadar demokrasiyi içselleştirememiş,olgunlaşamamıştır.

Bu yüzden olan bitenin önüne geçecek bir güçte yoktur.

İşin aslına bakarsanız eninde sonunda işin sonucu tufandır;amma bugün,amma yarın,amma seneler sonra.

Çünkü halk birbirine düşmüş,düşman edilmiştir.

Birlik beraberlik duygusu bizzat siyasilerce fütursuzca tamamen dinamitlenmiştir.

Yarın birgün bir savaş durumunda tekrar birlik sağlanması çok zordur ve büyük ihtimalle birde ciddi iç meselelerle uğraşılacaktır.

Devletin ve milletin bağışıklığı iyice zayıflayacaktır.

Bunlar meselenin bana göresidir.

Allahualem...

[Denge]

https://youtu.be/-IdkG8ZfBqY?si=wQ6TF8A7KfTBPTAB

Ümit Kesilmez..

[Denge]

Artık bir millet olmaktan çıkıp yavaş yavaş tebaa olmaya doğru gidiyoruz.

Bir hükümdarın hükmüne mecbur tek tür sesin çıktığı bir çeşit monarşi.

Bizdeki muhtemelen İrandaki Molla rejiminin sünni versiyonu olacak.

Kimbilir belki halifelik ve saltanat geri getirilmek istenecek.

İşin kötü tarafı muhafazakar camia buna fikren hazır çünkü on yıllardır buna meyilli olarak işleniyorlar.

Önümüzdeki seçimin çok bir önemi kalmamış olabilir.

Belkide tüm planlar hazır,tüm yapılacaklar zaman ayarlı ve sadece sözde bir seçim olacak.

Rusyadaki seçimler gibi.

Belki Amerika'nın gelecekteki seçimleri gibi.

Demokrasi can çekişiyor artık.

Sadece varılacak hedefe kadar mecburen katlanılması gereken can sıkıcı bir detay.

İmparatorlukların,hanedanlıkların,saltanatın temelleri atılıyor.

Ulus devletler küresel sermayeye karşı zafer kazandı.

Ama burada durmayacaklar.

Hükümdarlar başka rakip istemiyor.

Modern bir ortaçağa giriyoruz.

Bizdeki iktidarda toplumla olan görünmez sözleşmesini feshetmiştir.

Kendi kurallarımdan başka kural tanımam demektedir.

Bir yerde dengeyi kendi lehine bozmuş,son kırmızı çizgileride ihlal etmiş,tabiri caizse ipini kırmıştır.

Hatta belli bir zümrenin ayrıcalıklı olduğu yeni bir kast sistemi eğitim sistemini de kapsayacak şekilde inşa edilmeye başlanmıştır.

Tabiki bundan sonra herşeyin normal seyrinde ve aynı kalması beklenemez.

Ülkem insanı birbirlerine ve mevcut kurallara saygısını ve uyumunu tamamen yitirmiştir.

Rabbim çok zor olsada yeniden dirlik,düzen nasib etsin inşallah..

Amin..

[Denge]

Muhafazakarlar kendi çocuklarını yetiştirirken elbette onları siyasi olarak işlerler.

En çok Osmanlıya takılırlar.

Abdülhamid peygamber gibidir.

Aleyhinde konuşulmaz.

Atatürk'e genel olarak hep bilenilir.

Bazıları deccal olduğunu bile savunur.

Oysa insanlara bu kadar kör bakmak,geçmişi sizin zihninize cahilane doldurulmuş çerçöple yorumlamak,sonuçları bugüne kadar uzanan çok ciddi bir kin duygusunun size ezberletilmiş düşünceler yüzünden sizi esir almasına sebep olur.

Atatürk'ünde Abdülhamid'in de kendine göre hataları vardır,doğruları vardır,sevapları vardır.

Kendi adıma bende belli paradigmalarla büyütüldüm.

Şimdi ise algı düzeneği oluştururken onun bunun lafıyla değil eleştirel bir bakış ve okumayla olaylara bakmam gerektiğini öğrendim.

İnsanlar olaylara çok basit bakıyor;

Bizden-Sizden,Dindar-Laik,Türk-Kürt vs. vs.

İnsanlara hatalarıyla sevaplarıyla bütüncül bir vahdet duygusuyla bakmak gerekir.

Hepsinin Allah(c.c.) emaneti birer can taşıdığını,sıfatlarından önce birer insan olduklarını bilerek.

Büyüdükleri,yaşadıkları çevreler ve olaylar hesap edilerek.

Yoksa bu birikmiş hesaplar kinler,bir ülkenin akıbetini etkileyecek boyuta gelir ama siz gene ihtiraslarınızın esiri ollarak kalırsınız.

Yönetici olmak insanları anlamayı yeri gelince affetmeyi hoş görmeyi,en çokda onları tüm inançlarıyla sevebilmeyi ve adil olmayı gerektirir.

Kafa kırarak,baş keserek yöneticilik yapılmaz.

Sinirlerine hakim olmaya gücün yetmiyorsa bırakacaksın,başka,tahammülü daha bitmemiş biri geçecek.

Yoksa çok namüsait zamanlarda çok büyük sıkıntılar yaşayabilirsin.

Sırf inadın,kinin,sana öğretilmiş öfkeler ve intikam duygun yüzünden.


Söz ola kese savaşı,

Söz ola bitire başı,

Söz ola ağulu aşı,

Bal ile yağ ede bir söz.


YUNUS EMRE

[Denge]

Bir ülkeyi demir yumrukla bi yere kadar yönetebilirsiniz.

Üstelik ardınızda gözyaşı,sitem ve gelecek nesillere miras soğuması zor bir kin duygusu bırakırsınız.

İnsanlar kendini adil,mutlu,huzurlu bir güven duygusu içinde hissetmezse inşa edilen yeni sistem eninde sonunda çökecektir.

''Muhalefetin bir kısmını yanıma çekeyim,onların sorunlarını çözeyim,böylece oy sorunum kalmasın,geri kalanlardan hiç hazzetmiyorum zaten,şeytan azapta gerek'' fikriyatıyla hareket ederseniz,iç barışı önemsemez-ciddiye almazsanız bınun bedelini hem siz ödersiniz hem halk öder,üstelik gittikçe artan bir nefret duygusuyla başbaşa kalırsınız.

Ben yaptım oldu şeklinde yapılan hukuksuzlukların hepsi,günü gelince bu ülkeye ağır bedeller ödetecektir.

Tıpkı zamanında size yapılan hukuksuzluklar gibi bunlarda millet vicdanını yaralayacak,hafızalarda ağır izler bırakacak,üstelik intikam hissini sonuna kadar tetikleyecektir.

Hz.Mevlana(k.s)'nin dediği gibi padişahın huyu halka tesir eder.

Hep söylüyorum;kucaklayıcı olmak gerekir,insanları dinlemek-anlamak,onlara karşı ayrım yapmadan hoşgörülü-merhametli olmak gerekir.

Yoksa burnumuzu bu pisliğin içinden çıkarmak mümkün değildir.

Radikalizm kendi zıddını ve nefreti doğurur.

Şeytanın düzeni çoğalarak devam eder,sürekli kalır.

Allahu Alem..