Asperger Sendromlu Olduğumu Düşünüyorum?

[asperger]

edit: edit...

[PassifLora]

Şuan 7 yaşında Aspergerli bir oğlum var.
2 yaşında farkettim, konuşmuyor, göz teması kurmuyor ve asla arkadaşlarıyla iletişim kurmuyordu. Kalabalığa, kokulara, gürültüye duyarlıydı, kendi etrafında dönmekten hoşlanır, çamaşır makinasını izlemeyi sever, suyla oynamaya bayılırdı, bardaktan bardağa boşaltma mesela.. Asla tv izlemez fakat reklam müziklerine aşırı duyarlıydı. Radyoda çalan ilk kez duyduğu bir müziği melodileriyle bire bir taklit edebiliyordu.
Yazdıklarınız okuyunca çok tanıdık buldum, hem duygulandım, hem de çok sevindim. Benim oğlumda umarım sizin gibi kendine yeten, bilinçli bir yetişkin olacak : )

Teşhis için biz istanbul'da eğitim araştırma hastanesine başvurduk, rapor aldık. Raporun sağladığı eğitimlerden faydalandık hala devam ediyoruz ki zaten Otizmin ilaçla bir tedavisi yok, Eğitim en elzem ihtiyaç.

Sizde bir eğitim araştırma hastanesinde psikiyatri bölümüne başvurabilirsiniz. Çocuklarla yetişkinler aynı yöntemlemi teşhis ediliyor bilmiyorum ama bir takım testler var uygulanan bunun neticesinde Aspergerli olup olmadığınızı ve yüzdesini belirleyebiliyorlar.

İnsanlarla konuşurken göz teması kurabiliyor musunuz?

[asperger]

edit: edit

[PassifLora]

Yanlış anlaşılmasın, ben Aspergerli olmanın sevinç verecek bir durum olduğunu söylemek istemedim, benim oğlumda Sizin gibi bilinçli ve kendine yetebilecek bir potansiyelde olabilir konusunda kendi adıma ve oğlum adına sevinç duydum..

Çünkü bu durumu kabullenmek işin en 1. kuralı aslında, bir çok aile çocuklarındaki bu farklılığı bir isim, bir etiket, bir tanı koymak istemedikleri için kabul etmiyorlar ve kabul edilmemiş her durum çocuk için büyük sıkıntı. Öncelikle eğitimde erken tanı çok önemli, taze beyni eğitmek çok kolay. Benim oğlum 4 yaşına kadar konuşmadı, tuvalet eğitimi alamadı, eşime ve ailesine durumu kabullendirmekte çok zorlandım, benim kabul etmemde çok kolay olmadı ama o şoku olabildiğince çabuk atlattım ve ne yapabilirize baktım.

Mesela ben çocuğumu tanı için bir sağlık kuruluşuna götürdüğümde, sen nasıl annesin bu çocuk duymuyor tek sorunu duymaması diyen evlere şenlik bir doktor çıktı karşıma, evet çocuk etrafta olan bitene çok tepkisizdi, bir sağır kadar tepkisizdi ama sağır olmadığını ben biliyordum, bunu o ahmağa kanıtlama gereği bile duymadım, İşinin ehli insanları aradım ve buldum da şükürler olsun bu konuda oğlumun şansına inanıyorum Ve Allah'a şükrediyorum : )

Elbetteki bahsettiğiniz rahatsızlıkları anlıyorum ve çok haklısınız da, toplum bilinci yeterli düzeyde değil bu konuda, bir çok kişi Aspergerin ne olduğunu bile bilmiyor, bende en yakınımda yaşayana dek bilmiyordum, O yüzden size söyleyeceğim ilk ve en önemli şey durumu kabullenmek ve duruma göre bir yol izlemek. Sosyalleşmeniz için bir ilaç olduğunu sanmıyorum, kurumlarda verilen eğitiminde sizin için bir artı olacağına inamıyorum zira siz oralardadaki bir çok öğretmenden daha bilinçli ve bilgilisiniz inanın bana. Tanı koyulduktan sonra belki bireysel terapiler rahatlatabilir umarım size iyi gelecek bir şeyler vardır ve bir an önce onları bulup uygulamaya geçersiniz. Şunu da söylemeden geçmek istemiyorum, günümüzdeki sosyalleşme anlayışını gördükçe inanın bana siz çok ayrıcalıklı kendini yetiştirmiş bilgili ve birikimli bir genç adamsınız, Çevremize baktığımızda kim yüzde yüz normal olduğunu iddia edebilir ki..: ) Umarım etrafınızdakiler sizin ne kadar özel biri olduğunuzu bir an önce farkederler, çünkü bu durum gerçekten çok özel.

[asperger]

edit: edit

[PassifLora]

Rica ederi ne kusuru.
Yalnız durumu raporlandırmakta çok artı bir şey değil inanın bana, Rapor alırsanız ki bunun belli yüzdeleri var biz %95'le başladık, 5 senelik eğitimin ardından şuan %40 raporumuz. Bir etiket olarak üzerinize yapışıyor ana okulunda dahi durumu aleyhinize dönüştürecek unsurlar çıkabiliyor, yetersiz, becerisiz ve en önemlisi vicdan yoksunu bir öğretmen çıkabiliyor karşınıza, dediğim gibi biz bu anlamda şu ana dek çok şanslıydık ama bir çok aileyle tanışma ve konuşma şansım olduğu için çekilen zorlukların farkındayım.
Rapordan önce siz teşhisinizi yaptırın öyleyse, Üniversite okuyorsunuz anladığım kadarıyla ve Aspergerli iseniz çok çok iyi durumda olduğunuzu düşünüyorum.
Olan yeteneklerinizi geliştirin ki mutlaka özel yeteneklere sahipsinizdir ve bu yeteneklerle rapora ihtiyaç olmadan güzel bir iş sahibi olup toplumda kabul görebilirsiniz..
Benim oğlumda ufak çaplı bir matematik dehası mesela, onunla gurur duyuyorum : )
Ne zaman isterseniz konuşmaya hazırım, ben de çok memnun oldum.