ben genelde ilgilenemem o tarz şeylerle .. kend halimde takılırım...
şairin dediği gibi insan kendi kabuğuna çekilmişse içinde fırtınalar kopuyor demektir...
Bu başkaları çokta dış kapının dış mandalı olmayabiliyor. Mesela; Anneniz, Babanız, çok yakın bir arkadaşınız olabilir. Yaşamın akışında, gündelik ilişkilerimizde karşımızdakinin boş, gereksiz ve yorucu takıntılarıyla hayatın sinir bozucu hale gelmesi ve bunun için hiç bir şey yapamamak akıntıya kürek çekmek çok yorucu.
İnsanları değiştirmek imkansız ve bu değişmeyen insanlarla kısır döngü gibi aynı şeyleri yaşamaktan kaçış yollarınız neler? özellikle hayatınızdan çıkartma lüksünüz yok ise( ki burası en önemlisi aslında).
Yüksek bir tepeye çıkıp oradan avaz avaz bağırıp, sonra da hanımefendi bir şekilde geri inesim var.
ben genelde ilgilenemem o tarz şeylerle .. kend halimde takılırım...
şairin dediği gibi insan kendi kabuğuna çekilmişse içinde fırtınalar kopuyor demektir...
Ve bu yorgun ve bu hüzünlü yüreği,
Benim değilmiş gibi hiç kimse görmeden ,
Şöyle bir yol kenarına bıraksam...
Güzel bir konu açmışsın. Teşekkür ediyorum. Hayatta sürekli birileriyle aynı ortamı paylaşmak, ilişki kurmak durumundayız. Akraba da olur, arkadaş da, komşu da, çalışan da veya hiç tanımadığımız insanlar da olabilir. Onların gürültülerine, takıntılarına, tacizlerine, kokularına, suratsızlıklarına, saldırılarına vs. maruz kalabiliyoruz. Buna tahammül etmek konusunda ben de inanılmaz zorluklar yaşıyorum. Toplu yaşamın en büyük zorluklarından biri. Eğer bir dağa, mağaraya gidip sessizce tüm ihtiyaçlarını kendin karşılayabiliyorsan ne mutlu, şayet buna gücün yetmiyorsa yukarıda saydığım sıkıntılara maruz kalacaksın. Bununla baş edebilmek adına; kendini değerli göreceksin, sana yapılan saygısızlığın aynısıyla karşıya cevap vermeyeceksin, yeri geldiğinde hakkına girenlere sessiz kalacaksın (her yerde hakkını ararsan genç yaşta ölebilir, sakat kalabilir, ceza evine düşebilirsin), empati yapacaksın, karşıdaki kişinin böyle bir aptallığı neden yapıyor olabileceğini kurgulayabilirsin, ne derdi var acaba diye düşünebilirsin, acıyabilirsin, büyüklük yapabilirsin (tabi sorun yaşadığın kişiler aile bireylerinse çok daha tavizkar ve tahammüllü olacaksın, onların kıymeti herhangi bir kişiden çok çok fazladır.) Gelelim esas meseleye. Bu söylediklerimi yapabilecek misin? Ben ne kadar yapabiliyorum? O da ayrı sorun.
Yer imleri