Size bir şey söyleyeyim yanlız yanlış anlamayın;
Ölmek kolaydır.
İşkenceye kökten çözüm.
Zor olan her şeye rağmen yaşamak.
İkinizde ağır depresyondasınız.
Bunu görmemek için kör olmak lazım.
Bunun çözümünün kız arkadaş edinmeyle ilgisi yok.
Çözüm içinizdeki boşluğu doldurmak.
Size dine yönelin,yoga yapın filan demiyeceğim.
Gerçekten böyle şeylerde faydalıdır ama size gereken bu değil.
Sizin eksiğiniz olan doyum hissi ancak hayatınızı anlamlandıracak bir meşgale ve bu süreçte-kendi ayaklarınız üzerinde duruncaya kadar-sizi olumlu yönde ayakta tutacak bir psikolojik destekle sağlanabilir.
İlaçlarda bir yere kadar yardımcı olabilir.
Ama bunlar sadece yardımcıdır.
Siz şu anda mantıklı düşünemiyorsunuz.
Kişi bir yerde kendinin tabibidir.
Hayatta kazananlar ve mutlu olanlar ne olursa olsun kaderine küsmeyip şansını zorlayanlar ve vazgeçmeden hayatla savaşanlardır.
Kişi kendine saygısını ancak bu yolla kazanabilir.
Dünya o hale gelmişi kendini toparlayıp savaşmazsan yutuyor insanı.
Sabırsız olmayın ,sabredin ama bununla beraber çıkış yolu bulmak içinde uğraşın.
Kimse sizin dünyanızı,sizin hayatınızı sizin kadar tanımaz.
Önemli olan düşmemek değil,düşünce kalkmasını bilmektir.
Ümidinizi hiçbir zaman yitirmeyin.
Ümit yoksa halk edeceksiniz.
Vazgeçmek size yakışmıyor.
Konu Denge tarafından (06-01-2019 Saat 02:46 AM ) değiştirilmiştir.
''Genelde öyle olur dostum. Hayat, mutsuzluk fonunun üzerine mutluluk kırıntıları dökülmüş bir resim gibidir. Normal olan mutsuz olman zaten. Mutlu olman anormaldi.''
dreamer8
Valla bunalım konusunda senle yarışırız biliyosun ve ben bir işle meşgulde değilim Aslında internetten bir işe başvuru yaptım, yakın zamanda alınacağımı düşünüyorum.. (Biçok arkadaşım alındı). Tam benlik asosyal,evden çalışabileceğim bir iş fakat ben sürekli uyuyorum bir isteksizlik felan var.. Artık nasıl olur alınırsam bilmiyorum. Umarım bir motivasyon sağlarım.
''Genelde öyle olur dostum. Hayat, mutsuzluk fonunun üzerine mutluluk kırıntıları dökülmüş bir resim gibidir. Normal olan mutsuz olman zaten. Mutlu olman anormaldi.''
dreamer8
İnsanın bir acıdan kurtulmak için daha büyük bir acıya kaçması ancak inancın zayıflığıyla olur. İntihar, bir acıdan daha büyük bir acıya kaçmaktır. Buna inanmalısın. Buna inanırsan yaşarsın ve her şeye katlanırsın.
hayatın anlamsızlığından şikayet etmek psikolojik bir sorun değil varoluşsal sorundur. kimim nerden geldim nereye gidiyorum meselesi.. inançlı bir insan dünyanın anlamsız olduğunu düşünmez bence. sorunların çok normal hatta insani ve mantıki. benim böyle sorunlarım olmuyor inancım tam olarak karşılıyor bu tür sorunlarımı.. (doğru anlamışmıyım yazdığın şeyi,sorununu ? )
intihar eden insan intihar ettiğine ne zaman pişman olurmuş biliyormusunuz ?
hani ölümle yaşam arasında ince bir çizgi vardır ya işte o arada gidip gelirken....
Ve bu yorgun ve bu hüzünlü yüreği,
Benim değilmiş gibi hiç kimse görmeden ,
Şöyle bir yol kenarına bıraksam...
Yer imleri