Karanlık bir oda. Adım atıyorsun. Sandalyeye çarpıyor sendeliyorsun. Oturacak yer arıyorsun, ellerin vazoyu deviriyor.
Gün ışığı odayı aydınlatana dek bekliyorsun. Sabırlısın. Beklemeyi seviyorsun. Umutlusun demek. Karanlığı da seviyorsun. Çünkü karanlık yok eder nesneleri özneleri de. Yok olmak, yok etmektir biraz da.