Psikiyatristle görüşmemde söyleyeceklerim

[osmangazi]

Sanırım çok büyük bir egom var.
Temizlikçinin çaycının arkadaşı gibi davranması.
Güvenlikçinin samimi davranması , bana ismimle hitap etmesi
Farklı davranılması, bana şaka ile arkadaşlarıma saygı ile ciddiyetle yaklaşılması
Adamına göre davranılması
Ailem hariç, aşırı samimi olduklarım hariç tersleyemiyorum,kıramıyorum, onlar beni kırsa da içime atıyorum. Kendim kırılıyorum. Cesaretli ve özgüvenli olduğumu düşünmüyorum.
Dışarıda olumsuz davranışlar karşısında hiç birşey hissetmiyor eve gelince üzülüyor, kızıyor , takıyorum.

[nickname]

Gerçek hayatta böyle biri olduğunu tahmin ediyordum açıkçası. Çünkü dışarıdan iyi gibi gözüken birinin içinde fırtınalar kopmamasının ihtimali bile söz konusu olamaz. Dışarıdan muhtemelen iyi,saygılı,mütevazi gibi vasıflara sahip biri gibi biliniyorsundur fakat içinde insanları hor gören birisi.. Kusura bakma abi seni tanıdığım kadarıyla gözlemlerim bu şekilde. Bu durumda olman kimseyi değil seni mahveder. İnsanlar senle konuşup o konuşmayı geçerler ve akıllarına bile gelmez ama sen eve gidip kafanda sürekli kuruyorsun ''acaba o öyle mi demek istedi vs.'' diye, ve keşke böyle deseydim,yapsaydım deyip cesaretsiz,özgüvensiz olmana üzülüyorsun. Bu kadar kesin konuşmamın sebebi benimde bunları yaşıyor olmam. Benmerkezci birileriyiz sanırım ama her şey bizimle alakalı olmak zorunda değil, biri sana burada sigara içme zararlı diyosa gülüp geçmen gerekiyor hani o kişi seni muhtemelen terslemiyor bile şakasına diyordur. Ha sen ciddi bi şekilde ''içerim seni ilgilendirmez'' tavrını koymuş olursun ama yersiz olur ve sosyal hayatını etkileyebilir. Herkes rol yapıyor ve birbirinin yüzüne gülüyor, sosyal hayat böyle işliyor.
Bu yazdıklarım hakkında ne düşünüyorsun abi?

[osmangazi]

Gerçek hayatta böyle biri olduğunu tahmin ediyordum açıkçası. Çünkü dışarıdan iyi gibi gözüken birinin içinde fırtınalar kopmamasının ihtimali bile söz konusu olamaz. Dışarıdan muhtemelen iyi,saygılı,mütevazi gibi vasıflara sahip biri gibi biliniyorsundur fakat içinde insanları hor gören birisi.. Kusura bakma abi seni tanıdığım kadarıyla gözlemlerim bu şekilde. Bu durumda olman kimseyi değil seni mahveder. İnsanlar senle konuşup o konuşmayı geçerler ve akıllarına bile gelmez ama sen eve gidip kafanda sürekli kuruyorsun ''acaba o öyle mi demek istedi vs.'' diye, ve keşke böyle deseydim,yapsaydım deyip cesaretsiz,özgüvensiz olmana üzülüyorsun. Bu kadar kesin konuşmamın sebebi benimde bunları yaşıyor olmam. Benmerkezci birileriyiz sanırım ama her şey bizimle alakalı olmak zorunda değil, biri sana burada sigara içme zararlı diyosa gülüp geçmen gerekiyor hani o kişi seni muhtemelen terslemiyor bile şakasına diyordur. Ha sen ciddi bi şekilde ''içerim seni ilgilendirmez'' tavrını koymuş olursun ama yersiz olur ve sosyal hayatını etkileyebilir. Herkes rol yapıyor ve birbirinin yüzüne gülüyor, sosyal hayat böyle işliyor.
Bu yazdıklarım hakkında ne düşünüyorsun abi?

Tam olarak bunun adı horgörmek mi bilmiyorum çünkü kendini beğenen kendini seven biri değilim ama sanırım bu yapıllanları saygısızlık ve saldırı olarak görüyorum. Benzer kurumlarda bahsettiğim kişiler benim ayarımda kişilere efendim şeklinde hitap ediyor. Aynı şekilde ben de vatandaşa ve üslerime karşı saygılıyım bunu beklemem normal diye düşünüyorum. Çoğunlukla şakacı bir insan değilim. Çoğunluktan da ciddiyet beklemem normaldir heralde. Çocukken çok zorluklar çektim , aynı zamanda 10 yaşından beri psikolojik problemlerim var. Özgüvenimin düşük cesaretimin düşük olmasına buna bağlıyorum. Ne zaman şaha kalkacağım bir tokat yedim. İnsanları belki bu yüzden tersleyemiyorum, karşılık yine bir tokat yemekten korkuyorum.

Gülüp geçmiyorum belki ama tepkimi belli edemiyorum ve aynı sonuç ortaya çıkıyor belki bu daha sonra pişmanlık uyandırmasaydı daha doğru olurdu. Herşeye olumsuz bir cevap verseydim yersiz olurdu. Hergün birbirimizi görüyoruz, işimiz düşüyor iletişim kurmak zorunda kalıyoruz, yaşamakta zorlanabilirdim.

[nickname]

Evet tokat yemekten korkman doğal bir fobi durumu oluşmuştur.
Bu saatten sonra iş yerinde bir anda tavrını koymaya başlarsan garip kaçar ve dediğimiz gibi sevmesekde katlanmak zorundayız bazı şeylere.. Ama şöyle diyim, insanları hepten olumsuz olarak ele almamayı dene, mesela biri sana bir şey dediğinde empati yap, karşındaki kişide o şekilde uyum sağlıyor, anlayış göstermeyi dene. Bence bunu denersen bazı şeylerin düzeldiğini görüp bu anlayışa bağımlı olacaksın. Mesela ben şu an tavrımı koyabilirim biçok konuda çünkü yaşanmışlığımda yok herhangi bir yerde ve yaşım biraz küçük sayılır. Yaş büyüdükçe insan nasıl diyim hayattan kopmaktan daha çok korkuyor, evlilik,para vs. her şey sana bakıyor, herhangi bir yanlışta biçok şey zedelenebilir o yüzden işte insanlar dikkatli davranıyor. Tavrını koyma işini küçük küçük, yavaş yavaş yapabilirsin diye düşünüyorum hatta koymalısın çünkü kişiliğinden ödün veriyorsun. Bi de şöyle bişey diyim, insanlar birbirine diş göstermeyi seviyor, mesela birini özgüvensiz gördükçe üstüne gelirler, gülerek konuşurlar, ti'ye alırlar vs. Bunları takmamayı başarabilirsen hayatın daha güzel olur, insanlar sandığın kadar akıllı değil yani sürekli bir iğneleyici laf vs. etmiyolar aslında, sen akıllı olduğun için onları da kendin gibi sanıp zihninde bunu mu demek istedi? Diye düşünüyorsun, halbuki biçok insan basit ve başka dertleri var. Arada belki dalgaya alıp, bi iki laf ediyolardır ama o kadar, fazla anlam yüklemeye gerek yok.

[nickname]

Kısa bir şey daha söylemek istiyorum, bir kitap okudum, kitabın ana karakteri sokakta yürürken biri tarafından sürekli omuz atılıyor dar yolda ve hep aynı kişi. Adam bunu öyle bir içerliyor ki ve aynı olay sürekli tekrar edince, adam evinde haftalarca bildiğin sırf bu konu için planlar yapıyor.
''Acaba yoldayken sağdan mı yürüsem, soldan yürürsem sol omuzumla ben çarparım ve günün görür! Çarptıktan sonra gözlerine bakarım ve benim ne kadar güçlü olduğumu fark eder!'' Diye sürekli planlar yapıyor. Ve noluyor biliyor musun abi Ana karakter haftalarca yaptığı planı uyguluyor, adam karşıdan gelirken bu sefer ana karakter omuz atıyor ve adama bakıyor, adam ise yürüyüp gidiyor bakmıyor bile hani o kadar önemsiz bir şey o adam için. Ne kadar ironik olduğunu anlamışsındır.

[osmangazi]

Anlattım bunları bugün. çok iyisin dedi. Herkeste olur bunlar dedi.