Artık ölüm hiç korkutmuyor gözümü

[weepingeyes]

Önceleri bi kalp çarpıntısı olsa, korkardım kalp krizi mi geçiriyorum diye. Şimdi kalbim çarpıntı yapınca umutlanıyorum inşAllah öldürücü bir krizdir diye. Küçük derece de olsa mitral ve aort kapak yetmezliklerim var. Yani senelik kontrol olmam gerekli. İlermesi durumunda sol kalp yetmezliği ve ölüme gidebiliyor. Neredeyse 1 sene olacak kontrol zamanımın geçmesine ama ben tekrar kontrole gitmedim. Çünkü bir şeyin yok demelerini istemiyorum. İstiyorum ki şu kadar ömrün kaldı desinler. Her gece dua ediyorum zaten ölmek için. Kendim yapmıyorsam bunu, daha önce deneyip beceremediğimden ve yine beremezsem diye. Para ayarlayıp ötenazi yaptırmak amacındayım bir iş bulabilirsem. Artık ne ölüm, ne cehennem korkutmuyor gözümü. Çünkü ben iyi olan güzel olan her şeyden kestim umudumu. Bu OKB ( akla gelen istemsiz düşünceler ) mahfetti beni. Şu an azrail gelse, gelir misin dese ALLAH a yemin olsun hadi gidelim derim. Yaşama sevincim bitti. Artık kuracak hayalim bile kalmadı. Şu an bir silahım olsa, belki sıkardım. Kafama da değil, ğöğüs bölgeme böyle ölümün tadını alayım diye. Hem bakarsın belki ileride...

Hadi benim hatrım yok ALLAH katında, diyorum ki Kur'an ın Hz. Peygamberin hatrına beni sabaha sağ çıkarma diye, şimdi de diyorum. İnsan sabah uyandığında ne olur? Ne der, ne düşünür? Ben ulan bugün de ölmemişim diye uyanıyorum. Artık uyanmak istemiyorum. Sıkıldım, yoruldum. Hiçbir haltı beceremiyorum, hiçbir işe yaramıyorum. Benden artık bi cacık olmaz.

Yardım istemek için de değil, biraz içimi dökeyim diye açtım konuyu.

[dert_babası]

Ölümden öte köy yoktur gitmesekte görmesek te o köy bizim köyümüzdür....

[Kulube]

Seni forumdaki mesajlarından tanıdığım kadarıyla oldukça inançlı bir insansın. Her şeyde bir hayır vardır . Yarın belki ölmezsin bunun bir hayrı vardır. Çünkü Allah en iyisini bilir.

Ben de dua ediyordum ölmek için. Fakat hiçbir zaman kabul olmadı. Ben de senin gibi sabah tabutumda bulmak istiyordum kendimi, olmuyordu işte :/ . Ehh, şimdi benim yazılarımı okudysan önceden, ben de bayağı bir umutsuzdum. Şimdi umutlu muyum? Hayır, öylesine... Amaçsızca takılıyorum işte. Ölmeyi bekliyorum. Ölümü kendime çağırmıyorum. Ben vakit doldurmaya çalışıyorum. İntihar düşüncesi kafamda fink atarken benim de cehennem bir gram umrumda değildi. Ne olursa olsun kurtulacağım falan diyordum. Ama şimdi sağlıklı düşün arkadaşım. Sonsuz cehennem çekilmez ki ya! Bir dur sabret zaten ölüceksin .

Zamanını doldurmaya çalış.Katip olmak isteyen sen miydin?Katiplik işin ne oldu bilmiyorum fakat evde boş zamanlarında kitap okuyabilirsin. Sitede bir arkadaş okumaya başlamış. En azından kendini geliştirirsin sen de okuyarak. Okuyamıyorum dersen ona sorarsın, çünkü o da okuyamıyormuş başlarda.

Cidden kafam kaldırmıyor dersen hak veririm. Bende uzun zamandır şu durumlar yüzünden kitap yazamıyorum. Yarım kaldı! Ama boş bırakmıyorum kendimi. Yüzmeye falan gidiyorum. Kafa dağıtmak için birebir!

Uzun lafın kısası, benim bu psikolojiden anladığım şey insan ne kadar boş olursa o kadar o saçma düşüncelere kafa yorar. Sürekli aklına istemsizce gelir.

Güzel günler sizinle olsun