5 sonuçtan 1 ile 5 arası

Konu: Nefes alamiyorum...

  1. #1
    Karar Dönemi
    Üyelik tarihi
    May 2017
    Mesajlar
    14

    Question Nefes alamiyorum...

    Merhaba Arkadaşlar

    28 yaşındayım,ailesi tarafından beceriksiz,tembel,üşengeç biri olarak görülen,arkadaş çevresi olmayan,girdiği hiçbir işte başarılı olamayıp ay dolmadan işten ayrılan,ilişkilerinde sürekli terkedilen,aldatılan,kullanılan birisiyim.Bitmek bilmeyen sürekli düşünceli halim,gün içerisinde değişen duygu durumum,aşırı alıngan oluşum,her şeyi kafaya takıyor olmam,kendimi sürekli bir eziklik içerisinde hissetmem,Stresi yönetemeyişim,hayattaki değişimlere ayak uyduramayışım,Özgüvenimin olmayışı,Cesaretsizliğim,Odaklanma sorunlarım,Aceleciliğim,Aşırı Kaygılı hallerim,Her an birşeyler olacakmış gibi tetikte beklemek beni bitirdi. hayatta nefessiz kaldım... en acısı da insanların artık senden bir beklentisinin kalmaması,ailenin suratına bakamamak... Kendi ayağının üzerinde duramamak kendinden küçük kız kardeşinin cep harçlığı vermesi... Başka insanlarla karşılaştırılıp,sürekli yerden yere vurulmak... Hayallerinin birer birer yıkılması....

    Birçok kez psikoloğa gittim ama işte geldiğim nokta... (Lustral kullandım )

    Kurtulamıyorum...

    Arafta sıkışıp kaldım ne ölebiliyorum ne de nefes alabiliyorum...
    Konu Uyurgezer tarafından (04-04-2018 Saat 03:43 PM ) değiştirilmiştir.

  2. #2
    Karar Dönemi
    Üyelik tarihi
    Jul 2017
    Mesajlar
    231

    Standart

    Alıntı Uyurgezer Nickli Üyeden Alıntı Mesajı göster
    Merhaba Arkadaşlar

    28 yaşındayım,ailesi tarafından beceriksiz,tembel,üşengeç biri olarak görülen,arkadaş çevresi olmayan,girdiği hiçbir işte başarılı olamayıp ay dolmadan işten ayrılan,ilişkilerinde sürekli terkedilen,aldatılan,kullanılan birisiyim.Bitmek bilmeyen sürekli düşünceli halim,gün içerisinde değişen duygu durumum,aşırı alıngan oluşum,her şeyi kafaya takıyor olmam,kendimi sürekli bir eziklik içerisinde hissetmem,Stresi yönetemeyişim,hayattaki değişimlere ayak uyduramayışım,Özgüvenimin olmayışı,Cesaretsizliğim,Odaklanma sorunlarım,Aceleciliğim,Aşırı Kaygılı hallerim,Her an birşeyler olacakmış gibi tetikte beklemek beni bitirdi. hayatta nefessiz kaldım... en acısı da insanların artık senden bir beklentisinin kalmaması,ailenin suratına bakamamak... Kendi ayağının üzerinde duramamak kendinden küçük kız kardeşinin cep harçlığı vermesi... Başka insanlarla karşılaştırılıp,sürekli yerden yere vurulmak... Hayallerinin birer birer yıkılması....

    Birçok kez psikoloğa gittim ama işte geldiğim nokta... (Lustral kullandım )

    Kurtulamıyorum...

    Arafta sıkışıp kaldım ne ölebiliyorum ne de nefes alabiliyorum...
    Psikolog ilaç yazaman hocam Başka psikatris dene yani ilaç yazanından. Niğde ye gelme ihtimalin varsa, iyi bir doktor önerebilirim. Beceriksizlik ve işten çıkma konusunda aynıyız. Benim konulara da bi göz at..

    https://e-psikoloji.com/forum/search...archid=3409984

  3. #3

    Standart

    Valla bende senelerdir ağır okb hastasıyım daha doğrusu hastasıyımdım belirtilerim hafifledi daha doğrusu eskiye göre hafifledi diyebilirim ama işlevselliğim tam olarak yok.Yani hayatımı devam ettirecek kadar. ELEKTRO ŞOKTAN fayda gördüm. Düşünüldüğü gibi korkunç bir şey değil.

    Ama herkeste işe yaramayabilir bende 26 yaşındayım ailem bakıyor. Ama halden anlayan insanlar ailem zaten öyle olmasalardı çoktan ölmüş olurdum.

    Senelerce doktor doktor gezdim paralar harcadık ne tedaviler denedik ilaçlar vs.. ameliyat olmayı da düşündüm ama ameliyat bile %100 çare değilmiş ne yazık ki bende herşeyden vazgeçtim, hayallerimden vazgeçtim..

    Ancak öyle huzur bulabildim, ne bir eş ne bir iş ne de başka birşey istiyorum bol bol kitap okuyorum derin düşünce(meditasyon) yapıyorum.

    Öyle geçiriyorum işte zamanımı her sabah şükrediyorum daha kötü bir hale düşmeyeyim diye hatta haşa Allah'la pazarlık bile yaptığım oluyor daha kötü hale düşüreceksen canımı al vs.. diye.
    Şu an mutluyum, kendimi felçli bir hasta gibi düşünüyorum, bunu kabullenmek zorundayız. Nasıl ki felçli bir hastayı yürümeye zorlayamazsanız akıl hastalarınıda çoğu şey için zorlayamazsınız.

    Kendine acıma, kendin için üzülme. Çünkü inan değmez daha da beter olursun, bu dünyada özellikle de ruhsal hastalıklarda kabulleneceksin bu bir bataklık ne kadar çırpınırsan daha da batarsın. Kabul et huzur bul, biliyorum bunları demek kolay ama yapmak zor bende senin gibiydim eskiden ama inan bana geçiyor..

    Umudum ne diye sorarsan yeni çıkacak olan ilaçlar..

  4. #4
    Karar Dönemi
    Üyelik tarihi
    May 2017
    Mesajlar
    14

    Standart

    Alıntı weepingeyes Nickli Üyeden Alıntı Mesajı göster
    Psikolog ilaç yazaman hocam Başka psikatris dene yani ilaç yazanından. Niğde ye gelme ihtimalin varsa, iyi bir doktor önerebilirim. Beceriksizlik ve işten çıkma konusunda aynıyız. Benim konulara da bi göz at..

    https://e-psikoloji.com/forum/search...archid=3409984
    Teşekkür ederim ,Niğdeye gelme ihtimalim yok,Foruma yazdıklarını okudum,Farkli bir tedavi yöntemi deneyecem buyuk ihtimalle

  5. #5
    Karar Dönemi
    Üyelik tarihi
    May 2017
    Mesajlar
    14

    Standart

    Alıntı obsesifevrenler Nickli Üyeden Alıntı Mesajı göster
    Valla bende senelerdir ağır okb hastasıyım daha doğrusu hastasıyımdım belirtilerim hafifledi daha doğrusu eskiye göre hafifledi diyebilirim ama işlevselliğim tam olarak yok.Yani hayatımı devam ettirecek kadar. ELEKTRO ŞOKTAN fayda gördüm. Düşünüldüğü gibi korkunç bir şey değil.

    Ama herkeste işe yaramayabilir bende 26 yaşındayım ailem bakıyor. Ama halden anlayan insanlar ailem zaten öyle olmasalardı çoktan ölmüş olurdum.

    Senelerce doktor doktor gezdim paralar harcadık ne tedaviler denedik ilaçlar vs.. ameliyat olmayı da düşündüm ama ameliyat bile %100 çare değilmiş ne yazık ki bende herşeyden vazgeçtim, hayallerimden vazgeçtim..

    Ancak öyle huzur bulabildim, ne bir eş ne bir iş ne de başka birşey istiyorum bol bol kitap okuyorum derin düşünce(meditasyon) yapıyorum.

    Öyle geçiriyorum işte zamanımı her sabah şükrediyorum daha kötü bir hale düşmeyeyim diye hatta haşa Allah'la pazarlık bile yaptığım oluyor daha kötü hale düşüreceksen canımı al vs.. diye.
    Şu an mutluyum, kendimi felçli bir hasta gibi düşünüyorum, bunu kabullenmek zorundayız. Nasıl ki felçli bir hastayı yürümeye zorlayamazsanız akıl hastalarınıda çoğu şey için zorlayamazsınız.

    Kendine acıma, kendin için üzülme. Çünkü inan değmez daha da beter olursun, bu dünyada özellikle de ruhsal hastalıklarda kabulleneceksin bu bir bataklık ne kadar çırpınırsan daha da batarsın. Kabul et huzur bul, biliyorum bunları demek kolay ama yapmak zor bende senin gibiydim eskiden ama inan bana geçiyor..

    Umudum ne diye sorarsan yeni çıkacak olan ilaçlar..
    Tesekkur ederim fikirlerin icin,bende farkli bir tedavi yöntemi deneyebilirim.Arastirma icindeyim bakalim

Benzer Konular

  1. Nefes darlığı ve öksürük ile OKB ilişkisi?
    By merttes in forum Obsesif- Kompulsif Bozukluk OKB ( Saplantı - Zorlantı )
    Cevaplar: 7
    Son Mesaj: 12-02-2015, 01:04 AM
  2. Nefes alamama
    By Cagla94 in forum Üyeler Konuşuyor / Dertleşiyor / Soru Soruyor
    Cevaplar: 12
    Son Mesaj: 26-01-2014, 11:53 PM
  3. Bağımlılığı nefes ve psikoterapiyle yenin.
    By 9 ŞUBAT in forum Madde Kullanımının Yol Açtığı Bozukluklar
    Cevaplar: 0
    Son Mesaj: 16-03-2009, 11:36 AM
  4. Nefes Egzersizi:
    By Nefertiti in forum Motivasyon ( Güdülenme )
    Cevaplar: 0
    Son Mesaj: 04-11-2007, 04:50 PM
  5. Depresyonda Nefes Egzersizleri
    By 9 ŞUBAT in forum Depresyon
    Cevaplar: 0
    Son Mesaj: 29-10-2007, 02:36 PM

Yetkileriniz

  • Konu Acma Yetkiniz Yok
  • Cevap Yazma Yetkiniz Yok
  • Eklenti Yükleme Yetkiniz Yok
  • Mesajınızı Değiştirme Yetkiniz Yok
  •