Ortada bir nefret var. Hangi amaçla olursa olsun oyun istemiyorum demen burada bir takıntı oluştuğunu gösteriyor.
İşin aslına bakarsan insanlar çocukken oyun oynamaya başlarlar. Hayal kurar çeşitli oyunlar oynarlar hayal dünyalarında insanları belli yerlere yerleştirirler. Hatta dizi filmlere bakalım hep kurgu değil mi? Buradan anladığımız gibi insanlar oynar ancak önemli olan niyet.
Mesela bazen karşımızdaki insanın çok üzüleceğini düşündüğümüz bir gerçeği ondan saklayabiliriz. Bunun gibi birçok örneklerde verilebilir. Hem bazen birçok şey açıkça, dürüstce konuşulurken aynı anda bazı şeyler karşındaki insana söylenmeyebilir. Örneğin karşındaki manen çökmüş insana sen bitmissin kolay kolay düzelmezsin demek dürüstlük mü? Bunun adı moral bozup kötülük yapmak değil mi?
İnsanın canı sıkkın iken oyunun pozitif taraflarını düşünmez belki öyle bir anda bu yorumuda yazdın. Bitirmeden şu eklemeyide yapalım. Beşer şaşar hele ki cahil adam kötülük yaparken bazen iyilik yaptığınıda zannedebilir. Tabi yanlış peşinde koşan insan çok bu da bir gerçek.
Olumsuz bir noktanın üzerine sürekli yoğunlaşma en azından ben bazen bu hataya düşüyorum. Bu da sıkıntımı iyice arttırıyor ve sakinleşince olayı abarttığımı farkediyorum.. Bazen işler kendiğinden düzelebiliyor da . Hayat böyle bir iyi bir kötü ama güzel yönü bazen kendiliğinden bazı şeyler rayına oturuyor.
Yer imleri