Bipolar hasta yakınları yardım lütfen

**achilles** · 19-12-2017

Arkadaşlar merhaba,yardımınıza ihtiyacim var. 5 yıllık bir ilişkim var-vardı. Üniversitenin ilk yılı tanıştık. Tüm üniversite hayatı birlikte geçti birbirimizi gerçekten çok seviyoruz. Kendimden emin olduğum kadar ondan da eminim. Ona sonsuz güveniyorum. Ama malesef sevdiğim kişi bipolar bozukluk hastası. Bunu uzun zamandır biliyorum ve bununla birlikte mücadele ettik. Hastalığı öğrendiğim andan itibaren okumadığım makale kalmadı. İnternet ortamındaki yorumlara kadar hepsini belki ezbere biliyorum. Birçok yerde bipolar bozukluğu olan biriyle ilişki kurmayın uzak durun ayrılın gibi yorumlar gördüm. Fakat ben öğrendiğim andan itibaren bir an bile bunu aklımdan geçirmedim. Aksine onunla birlikte mücadele ettim. Doktora beraber gittik ilaçlarını aldık zor dönemlerinde hep destek oldum. Nitekim 1 ay sonra 5.yılı dolacaktı ilişkimizin ve ben ona evlenme teklifi edecektim yıl dönümümüzde. Bu arada haziran ayında birlikte mezun olduk.

Bu arada sevdiğim kız daha önce abilify ve concerta isimli ilaçları kullanıyordu. Fakat bu ilaçları kullandığı için çok mutsuzdu, ilaçların duygularını körelttiğini birşey hissedemediğini söylüyordu hep. Bu yıl başlarında farklı bir klinik ve doktora başvurduk. Bu doktor hastalığının düzeldiğini ilaçları bırakabileceğini söyledi. Ve çok kısa bir sürede ilaçları bıraktı. İlk başlar tabi ki çok zordu. Zamanla alıştı ve alıştıktan sonra bir süre gerçekten iyi gitti. Fakat çok uzun sürmedi bu süre. Çok net biçimde davranışlarındaki değişiklikleri, tutarsızlıkları farkedebiliyordum. Fakat tabi ki hastalıkla ilgili birşey söyleyemedim. Çünkü hasta olduğunu duymak dahi istemiyor. Bunu hakaret olarak algılıyor. Hele ki benim söylemem büyük hakaret. Tecrübeyle sabit. Çok net biçimde anlaşılıyordu bir şeylerin ters gittiği ama ilişkimiz iyiydi. Bazen ani sinirleniyordu, sebepsiz yere bir anda ateş topuna dönüşüyordu adeta ama biliyordum ki sebebi hastalıktı. Bu tarz durumlarda hep alttan aldım destek oldum. Konu çoğu zaman ben olmasam bile küçücük şeyler bile onu sinirlendirebiliyordu. Her neyse bugüne dönecek olursam. Yaklaşık 10 gün önce dıışarda yemekteyken birden konu döndü dolaştı evliliğe geldi. Bu arada sosyal hizmet mezunuyum haziranda mezun oldum fakat kendi işimi bulamıyorum Kpss'den yüksek almama rağmen atama yok (aspb ve bakan sağolsun) ve özel sektör maaşlar asgari ücret. başka bir işte çalışıyorum ve maaşım yine çok yüksek değil. Mezun olduğumuz günden beri evlilik için üzerime geliyordu. Fakat elimde olmayan sebeplerle ertelemek durumundaydım. Şartlarımı inanılmaz zorluyorum şu an. Ev almak için ailemle beraber para biriktiriyoruz. Yazın alacağız plana göre. Bunun için kendime nerdeyse kuruş harcayamıyorum. Atama için önceki yıllarda aldığım puanlar yanacak. 2018 kpss hazırlanıyorum. Aynı zamanda asdep mülakatı var 2018 ona da hazırlanıyorum. Ve tüm bunların yanında eğitim danışmanlığı işime devam ediyorum. Bir saniye bile yorulmadan pes etmeden mücadele ediyorum. Mücadelemin tek sebebi ise "O". Bu arada hepinizin malumu bir de askerlik belası var. İş durumlarından dolayı gidemiyorum gidersem atama mülakat sınav herşey kaçıyor. Ayarlama ypaıp gideyim desem istediğin tarihte almıyorlar. Bedelli de çıkmıyor çıksa da bana vurmaz yaş 24. Sonuç olarak yaptığım planlara göre iş askerlik durumlarını halledip 2019 a hayatımı düzene koyabiliyorum. 2019 yaza evlenebilecektik. Kısaca size hayatımı da özetlledim. Evet 10 gün önceki tartışma evlilikti yine. Onu oyaladığımı zaman geçirdiğimi söylemeye başladı. Çocuk sahibi olmak istediğini hastalığı olduğunu ve ilerde nüksedebileceğini tekrar ilaca başlayabileceğini, ilaca başlarsa da çocuk sahibi olamayacağını söylemeye başladı. Ben bu konuda ona güven verdim herşeyin iyi olacağını söyledim. Fakat malesef etki etmedi. Saydı sövdü. Her zamanki gibi alttan aldım. Kıracak bir şey söylememeye dikkat ettim. Ertesi gün beni terk etti. Sebebi ise beni artik sevmediği, birşey hissetmediği aşık olmadığı, benimle olmak istemediğiydi. Daha önce de yaptı bunu ortada hiçbir şey yokken. Ama bu sefer hiç hiç birşey yok. Anlam veremiyorum. 2 gün önce birbirimize aşkla sevgiyle bakıp evlilik hayali kuruyorduk. Bakın 5 yıldır böyleyiz ve bir an bile sevgisinden şüphe duymadım. Adım kadar eminim beni sevdiğine. Ama bu durum çok kötü. Çok canımı acıtıyor. Sebebi hastalık evet ama söyledikleri çok acı verici. Aranızda aynı şeyleri yaşayanlar var ve anılarınız canlanıyor değil mi ? Herkesin gıptayla baktığı bir çifttik herşey çok güzeldi. 1 ay sonra yıl dönümümüz 21 ocak ona evlenme teklifi edecektim. Ama şimdi iğrenç bir haldeyim. Ona ulaşamıyorum beni engellemediği hiçbir yer kalmadı. 10 gün oldu. Sanki sapıkmışım gibi davranıyor bana ve kendimden şüphe edeceğim nerdeyse. Yanlış anlamasın üstüne gittiğimi düşünmesin diye iş yerine de gitmiyorum. Sadece bir kere gittim belki görünce düzelir diye kapıya geldi. Gülerek elini sıkayım öyle vedalaşalım kötü ayrılmayalım dedi. Ben önünde ağlarken karşımda gülüyordu. Ve beni sevmediğini istemediğini söyledi. Karşımdaki kişi sanki o değildi. Beni tanımıyordu resmen. Döndü arkasını gitti. Beni öylece bıraktı orda. Dönüp bakmadı bile. Şimdi ulaşamıyorum konuşmuyor bile. Her yerden engelledi. Manyak gibi mailleşiyoruz. Bir ordan engellemeyi bilmiyor. Ama artık ona da cevap vermiyor. Bakın sapık değilim gerçekten kendimi böyle düşündürmeye başladı ama değilim. Rahatsız olmasın diye iş saatinde bile yazmıyorum. Ulaşamıyorum günlerdir ve çıldırmak üzereyim artık. Ne yapacağımı bilmiyorum. Gidip kapısına evlenme teklif edeyim diyorum. Hayır diyecek daha kötü olacak. Ayrıca hayal ettiğim teklif de bu değil. Ne yapayım gerçekten bilmiyorum. Bu durum beni de çökertti. Psikolojim yerle bir oldu artık. Onu tüm ailem sosyal çevrem tanıyor fakat o istemediği için hastalığını söylemedim. Bir sorun olduğu her halimden belli fakat insanlara da birşey diyemiyorum. Dertleşebileceğim kimsem yok. Zaten çok arkadaşı olan biri de değilim. Evden işe işten ev. İş dışında konuştuğum hiç bir konu yok. Konuşacak kimsem yok. Yardım alabileceğim kimsem yok. İlacı bıraktıran doktora mail attım cevap bile vermedi adam. Bu arada istanbul en bilindik ilçelerinden birinde özel bir poliklinik. Adını vermeyeceğim. Ne yapacağımı şaşırdım. Onsuz bir hayat düşünemiyorum bile. Şu an ne yapıyor iyi mi değil mi bilmiyorum. Yanlış bir şeyler yapmasından korkuyorum. Kendine zarar vermesinden çok korkuyorum. Bu arada manik dönemde olduğunu tahmin ediyorum. Hastalıkla ilgili herşeyi reddediyor. Bunu ima edecek birşey bile söylemediğim halde ben hasta değilim iyileştim diyordu. Karşımda gülerek elini uzattı döndü arkasını gitti. Ya 2 gün önce gözlerime aşkla bakarken artık beni sevmediğini söylüyordu. Hatta daha da ilerisi beni hiç sevmediğini ben üzülmeyeyim diye öyle davrandığını söyledi. Komediye bakar mısınız. Onu da geçtim ilk gün terkettim derken durumunu düzelt öyle konuşuruz bakarız diyordu. 2.gün beni sevmediğini söylüyordu. Her şeyi her sözü tutarsız. İnsan sevmediği biriyle 5 yıl evlilik hayali kurar mı arkadaşlar ? Sevmediği biriyle evlilik için sürekli baskı yapar mı ? Gerçekten berbat haldeyim. Önceliğim onun iyi olması. Kendine bir zarar vermesi beni çok korkutuyor. Fakat ben de artık çok kötü haldeyim. Hayatım yeterince zor zaten. Az önce anlattım. Birçok şeyle birden mücadelle etmeye çalışıyorum. Şimdi bir de bu. Dayanacak gücüm kalmadı. Ne yapmalıyım ? Hastalık herkeste farklı seyrediyor biliyorum ama genel kanılar da yok değil. Yardımınıza ihtiyacim var arkadaşlar. Şimdiden teşekkür ederim. Biraz uzun oldu farkındayım ama zaman ayırdığınız için teşekkür ederim.

dreamer8 · 20-12-2017

Kadınlar yapar bunu. İçleri acırken, canları yanarken, o senle karşılaştığı bir kaç dakika içinde güçlü ve umursamaz görünebilmek için tebessüm ederler. Fakat akşama çıkar gözyaşları, tenhada salarlar kendilerini. Bence çok üstüne gitme bu ara. Israrcı olma. 5 yıllık anılar bir hamlede silinmez öyle. Şu an öfkeli. Öfkesi soğusun, biraz zaman tanı ona. Arada bir arar, mesaj atarsın yine. Hastalık falan hikaye, toplumun yarısı ruh hastası-akıl hastası zaten. Eğer iki insan birbiriyle 5 yıl çıkmışsa, tüm engellere rağmen evleniyor (tıpkı bende olduğu gibi), evlenmeli, ya da 5 yıl beraber olmamalı. İntikamsa soğuk yenir. Eğer yatışır ve barışırsa, sana bu kopuş anını sık sık hatırlatıp başının etini yiyecektir.

**achilles** · 20-12-2017

cevap için teşekkür ederim. Keşke dediğiniz gibi olsa. Beni şu an tanıdığını bile düşünmüyorum. Çok ısrarcı olmadığım halde beni her yerden engelledi. Aslında elbet bir yolu bulunur ulaşmanın ama ne farkeder ki ulaşsam onu da engelleyecek. Durdum bekliyorum öyle çaresizce. Aklım fikrim onda. Aklımdan 1 saniye bile çıkmıyor. Ne yaptığım işe odaklanabiliyorum ne hayata. Şu an ne yapıyor iyi mi kötü mü acaba beni bir daha hatırlayacak mı ? Sorun benim yaptığım bir hata olsa anlayacağım. Ama birşey de yapmadım. Ne kötü bir kelime söyledim ne onu incitecek birşey yaptım. Çok çaresiz hissediyorum. Ya insan kızımız olsun diye hayal kurup ertesi gün seni hiç sevmedim sevmiyorum terk ediyorum der mi ? 5 yıl boyunca evlilik hayali kurup bir anda ben istemiyorum der mi ? Bir mantığını oturtamıyorum kafamda. İnsan neden böyle birşey yapar ki ? Bakın gerçekten anlayamıyorum ve bu beni çıldırtıyor. Bir hatam varsa söylesin telafi etmek için çalışayım. Ama hatan var da demiyor. Düşünüyorum söylemiyor ama ben bir hata mı yaptım diyorum ama yok yok yok. Önce diyor ki şartların uymuyor o yüzden ayrılıyorum. Bana aynen şu cümleyi kurdu "bu devirde samanlık seyran olmuyor". Ki bu hayatta bu cümleyi söyleyecek en son insan. Onu çok sevdiğimi söyleyince şartlarını olgunlaştır sonra konuşuruz dedi. 1 gün sonra ise beni hiç bir zaman sevmediğini söyledi. Neresinden baksam tutarsızlık. Ya beni tamamen unutursa diye düşünmekten çıldırmak üzereyim.

**stars** · 20-12-2017

Bipolar tanısı almış biri olarak söylüyorum ki seviyorsan sahip çık bunu en iyi kendinde görebilirsin...Hastalığa gelince seninde dediğin gibi herkeste farklı seyrediyor bana göre bu benim açımdan hastalık mıdır değil midir onuda anlamış değilim hala?

**achilles** · 20-12-2017

nasıl sahip çıkabilirim ? Sahip çıkmak değil de ben ona destek olmayı tercih ettim hep. Müsaade etse yine destek olurum ama konuşmuyor ki benimle. Her yerden engelledi. 1 kere iş yerinden almaya gittim onda da anlattığım gibi karşımda gülerek elimi sık öyle vedalaşalım gibi anlamsız anlamsız şeyler söyledi. Sonra da döndü arkasını gitti. Gözümden akan yaşları umursamadı bile. Ben de şu an tekrar gitmek istemiyorum. Çünkü yine aynısını yapacak. Ve farklı tepkiler de verebilir. Çünkü beni neredeyse tanımıyor. Ona göre ben yabancıyım sıradan biriyim. Daha kısa süre önce bana şiirler yazıyordu. Gözlerime bakıp aşkını anlatıyordu. Beni çok sevdiğini söylüyordu. Bir anda hiç bir şey olmamışken insan nasıl böyle değişebilir.

Hasta olduğunu o da çoğu zaman kabul etmiyor. Hele kızgınken kesinlikle reddediyor. Ama verdiği tepkiler, yaptıkları hiç normal değil. Muhtemelen manik dönemde şu an. Ne kadar sürecek ne zaman bitecek bilmiyorum. İlaç da içmiyor. İlaçsız bu süre daha da uzun sürüyor. Doktora götürmeye ikna etmem mümkün değil zaten benimle konuşmuyor bile. Bana bir yabancıymışım gibi davranıyor adeta. Bu ne kadar sürer sizce ? Ne zaman geri döner ? Daha doğrusu döner mi ? Ne yapmam lazım dönmesi için ?

**stars** · 20-12-2017

�� O halde dostum sevmek bazen vazgeçmektir bu prensibe uyabilirsin.

**Başlangıç** · 22-12-2017

Bipolar olan tanıdıklarım var. Size bununla ilgili şunu rahatlıkla söyleyebilirim eğer doktor iyileştiği için ilacı bıraktırıyorsa bunu gerçekten o kişi iyi olduğundan yapıyordur. İlacı bırakan bir bipolar hastası normal insanlar gibi düşünüp, davranmaya başlar. Zaman zaman bazı kişilerde farklı seyredebilir tabi ki onu biz bilemeyiz ama bu kadar fedakârlığa rağmen sırf hastalığından dolayı sizi bir kalemde silip atamaz, atmamalı. Ben bir kadın olarak kendi fikrimi belirtiyorum. Her ilişkide daha çok seven taraf vardır. Burdan anladığım kadarıyla siz daha çok seven kişisiniz. Şu an sizin bu kötü durumunuzun onun zerre kadar umrunda olmadığını düşünüyorum. Seven insan sevdiğinden ne olursa olsun vazgeçmez. Sizden vazgeçmiş gibi görünüyor. Yine de umudunuzu kaybetmeyin ona biraz zaman tanıyın, geçen zaman ikiniz içinde ilaç olacaktır ve her şey yerine oturacaktır. İyi veya kötü bir sonuç bulacaktır. Elbette böyle kalmayacak..

**stars** · 22-12-2017

Bence bu dünyada herkesin tecrübesi farklı sen başka bir şeyi deneyimlersin ötekisi başka bir deneyimler sana doğru gelen birşey başkasına yanlış gelebilir. Seviyorsan eğer elbetteki sonunda kadar git ancak dipsiz bir kuyuya dalmanın her iki taraf için çok daha büyük bir kıyım olacağının farkına varmalı insanlar..Eğerki zamanında vazgeçişlerim olmuş olsaydı eğer bu gün hayatım çok daha kaliteli olacaktı. Nasip kısmet herşey bazı şeyler yaşanmadan bilinmiyor veya yaşatılmadan...

**saidnur** · 23-12-2017

geçici bir durum. sen kovaladıkça kaçıyor. kaçan kovalanır. kovalanan kaçar. sen geri çekil. o sana gelir.
şu anda manik olduğu belli ama mani bitecek ve depresyon gelecek. depresyonda mutlaka sana dönecek. depresyonda yeniden ilaca başlar.
fakat asıl önemlisi bu kişi ile esas ciddi ağır sorunlar büyük kavgalar evlendikten sonra başlayacak.
evlenmeden bu durumlar olursa evlendikten sonra ortalık savaş alanına döner. yol yakınken vazgeç.