Takıntılarım çok Yeni bir boyut aldı

[sokomonikO]

Bu saplantı problemi ile hatırlayamadığım kadar küçük yaşlardan beri mücadele ediyorum çeşitli zamanlarda çeşit çeşit saplantılar yaşadım dini obsesyonlardan tutunda yemek yeme,nefes alıp verdiğini hatırlamak ve hatta en kötüsü eşcinsellik obsesyonu ile yıllarca mücadele ettim bu süre sarfında derealizasyon denen gerçeklik duygusunu kaybetmek denen şeyi bile yaşadım . Çeşitli zamanlar çeşitli zor dönemlerden geçtim,hepsini içinde çürüttüm,yendim. EşCinsellik takıntısını bile. Ama bu sefer sarıcak bişey bulamayınca obsesyonlarım çok farklı bir hal aldı.gün içersinde attığım her adımın ,her hareketimin duyduğum gördüğüm her şeyin,her olayın birden fazla varsasyonunu hesaplamaya başladım.örnek vereyim;birinin ağzından ona yapılan bir kötülüğü dinliyorum sonra düşünmeye başlıyorum , oda ona bir şey yapmıştır,bu hayatta kimse iyi değil,hangisi daha çok kötülük yaptı,o başkalarına ne yaptı,ne kadar yaptı,yaptıkları eşitlendi mi. Ondan başka bir arkadaşımla konuşurken her bir kelime söylediğimde onun bunu anlama süresini,çözümleme süresini,vereceği cevabı düşündüğü anı,cevabı kaç saniyede verdiği gibi ufacık detayları hesaplıyorum 1-2 saniye içersinde, mesela yemek yiyorum tam yemeği ağzıma alırken dilime değdiği anı,beynime giden tat sinyalini ,buna karşılık salgılanan dopamin hormonu ,kaç saniyede çiğneyip tutacağını ,o yemeğin biteceğini veya yaptığım başka bir işin her neyse biteceğini herşeyin bir sonu olduğunu düşünüyorum devamlı , böyle düşündüğüm için hiç bir şeyden zevk alamıyorum yaparken . Zenginlerin fakirlerden daha mutlu olmadığı zenginin binlerce liralık bir içki içerken mutlu olduğu kadar bir inşaat işçisinin de ailesi ile bir çay içerken aynı mutluluğu hissettiğini çünkü her insandaki dopamin seviyesinin aynı olduğu,her işin kendince bi zorluğu olduğu birinin şu yönden kolayken birinin bu yönden zor olduğu gibi şeyleri hesaplıyorum devamlı kafamdan gün içinde .kurtaramıyorum kafamı bu düşüncelerden devamlı beynimi kemiriyorlar

[dreamer8]

Nasıl bir kanser hücresi kontrolsün bölünürse, senin beynin de kontrolsüz biçimde çalışıyor, sürekli düşünceler-detaylar üzerine kafa yoruyor, kurgular yapıyor. Bu tablo senin zeki biri olduğunu gösteriyor. Fakat zekan sana karşı çalışmaya ve seni yormaya başlamış adeta. Aslına bakarsan bu tür kurgular, düşünce okumalar, senaryo çizmeler hem eğlencelidir, hem de hayat yolunda işine yarayacak şeylerdir ama bir noktaya kadar. Kontrollü yapıldığı takdirde. Sendeki durum kontrol dışı, sürekli olan bir şey ve seni yoruyor. Zihnini uyutmalısın ya da iç sesinle beraber yaşamaya alışmalısın. Sen günlük işlerini yaparken, beynin kendi kurgularına devam edecek. Bazı insanlara beyni fazla gelir, sana da beynin fazla geliyor gibi.

[Vefat]

Bu saplantı problemi ile hatırlayamadığım kadar küçük yaşlardan beri mücadele ediyorum çeşitli zamanlarda çeşit çeşit saplantılar yaşadım dini obsesyonlardan tutunda yemek yeme,nefes alıp verdiğini hatırlamak ve hatta en kötüsü eşcinsellik obsesyonu ile yıllarca mücadele ettim bu süre sarfında derealizasyon denen gerçeklik duygusunu kaybetmek denen şeyi bile yaşadım . Çeşitli zamanlar çeşitli zor dönemlerden geçtim,hepsini içinde çürüttüm,yendim. EşCinsellik takıntısını bile. Ama bu sefer sarıcak bişey bulamayınca obsesyonlarım çok farklı bir hal aldı.gün içersinde attığım her adımın ,her hareketimin duyduğum gördüğüm her şeyin,her olayın birden fazla varsasyonunu hesaplamaya başladım.örnek vereyim;birinin ağzından ona yapılan bir kötülüğü dinliyorum sonra düşünmeye başlıyorum , oda ona bir şey yapmıştır,bu hayatta kimse iyi değil,hangisi daha çok kötülük yaptı,o başkalarına ne yaptı,ne kadar yaptı,yaptıkları eşitlendi mi. Ondan başka bir arkadaşımla konuşurken her bir kelime söylediğimde onun bunu anlama süresini,çözümleme süresini,vereceği cevabı düşündüğü anı,cevabı kaç saniyede verdiği gibi ufacık detayları hesaplıyorum 1-2 saniye içersinde, mesela yemek yiyorum tam yemeği ağzıma alırken dilime değdiği anı,beynime giden tat sinyalini ,buna karşılık salgılanan dopamin hormonu ,kaç saniyede çiğneyip tutacağını ,o yemeğin biteceğini veya yaptığım başka bir işin her neyse biteceğini herşeyin bir sonu olduğunu düşünüyorum devamlı , böyle düşündüğüm için hiç bir şeyden zevk alamıyorum yaparken . Zenginlerin fakirlerden daha mutlu olmadığı zenginin binlerce liralık bir içki içerken mutlu olduğu kadar bir inşaat işçisinin de ailesi ile bir çay içerken aynı mutluluğu hissettiğini çünkü her insandaki dopamin seviyesinin aynı olduğu,her işin kendince bi zorluğu olduğu birinin şu yönden kolayken birinin bu yönden zor olduğu gibi şeyleri hesaplıyorum devamlı kafamdan gün içinde .kurtaramıyorum kafamı bu düşüncelerden devamlı beynimi kemiriyorlar

Hocam buralardaysan bi ses ver sabırsızlıkla seninle konusmayı bekliyorum.