dreamer8 Nickli Üyeden Alıntı
İşyerindekiler de zaten muhtemelen senin nasıl bir boşlukta, depresyonda olduğunu biliyorlardır. İnsan bazen dibe çöker, bu süreç yıllar bile alabilir. İştahı, uykusu, neşesi, enerjisi gider; hayat katıksız bir çileye dönüşür. Fakat hep böyle gitmez. Hep böyle gitse zaten bir kaç sene içinde ölür insan. Ara ara nefes aldırır hayat. Nefes alma sebebin de bir şeylerin düzeldiğinden değildir. Acılara bağışıklık kazanmaya başlarsın, çaresizliğin içinde yaşamayı öğrenirsin yavaş yavaş; çocukluktan kurduğun hayalleri askıya alır-hayallerinden vagzeçmeyi ve onlarsız yaşamayı öğrenirsin, hayatın nasıl bir kıskaç olduğunu, kimsenin hakettiği hayatı yaşamadığını, dikenlerle-yokuşlarla-sınavlarla dolu bir yol olduğunu anlarsın. Bir gün bir bakmışsın, acılara dayanabiliyorsun. İşte sen şu anda o dikenli yokuşu tırmanıyorsun....Sana önerim, günde 10-15 den fazla sigara içme, kilo kaybetmemeye çalış, her gün duş al, sıkıntını birilerine anlat-ağla, işyerindeki amirine veya senden sorumlu olan kişiye biraz sıkıntıda olduğundan bahset ki, sana esneklik göstersin-halinden anlasın.
Yer imleri