Durumumu cok iyi biliyosun buyuk ihtimal sende yasamissin. Hayatima birini almayi dusundum ama kotu hissettim kendimi geri vazgectim. Hala cok seviyorum biliyomusun gecen gun gece 12.30 da aradi konustuk 2 3 saat . Bi sonucu olmayan bi konusmaydi. Kiziyorum sovuyorum sinirleniyorum ama hala vazgecemiyorum. Cok zor.
Sandigimdan daha kotu geciyo bu surec insallah biter dedim umutlandim bitcek diye ama bi turlu cikmiyo aklimdan sanki bir kat iki kat uc kat cikiyorum bina tekrar yikiliyo. Sinirlerim cok gergin gene. Icimi kimseye dokmek istemiyorum . Sadece buraya yaziyorum cok sagolun cevaplariniz icin
Ayrılık diğer sorunlarla birleşince daha zor geliyor. O dayanılmaz boşluk ve acı hissi ortalama 6 ayda geçiyor ama hayatına devam eymek seneyi bulabiliyor. Çivi çiviyi sökse de bu sadece o acıdan kaçmak oluyor ve kaçınca daha sonra daha kötü şekillerde ortaya çıkıveriyor. O yüzden hayatına birini almamanı tavsiye ederim hem kendin hem de hayatına alacağın insana saygısızlık olmaması açısından. Ama geçiyor. Geriye buruk bir tebessüm biraz merak kalıyor ama acı boşluk hepsi uçuveriyor bir gün. Şu an onun yokluğu çok imkansız ve hayatı anlamsız kılan bir şey gibi gelse de o acılı düşüncelere yenilme. Kendine sadece kendinin bilebileceği bir şey söyle. Sadece kendinle dinleyebileceğin herkesten ve her şeyden bağımsız bir müzik aç. Kimseyle izlemediğin bir film izle ama romantik olmasın Kendinle ilgilenip oyalandıkça göreceksin biraz hafifleyecek o kapkara bulutlar biraz rengini değiştirip açılacak.
Izdırap her zaman aranılan kurtuluşun anahtarıdır. Izdırap eğer umutsuzluğa dönerse kişiyi karanlık bir varoluşa sürükler; eğer ağırbaşlı yaşanırsa bilgeliğe ulaştırır.
Oncelikle tesekkur ederim cevabın icin. 3 ay oldu nerdeyse, ama lanet olsun ki universitede ayni siniftayiz ben nasil yapcam bilmiyorum. Adaletmi bu okadar cok ofkeli ve sinirliyimki duygularimin tarifi yok. Geldi hayatimin icine derinliklerine iliklerime kadar girdi. Herseyim oldu heryere izini birakti evime odama hayatima. Sonra yapamiyorum diyip gitti. Okadar caresiz hissediyorumki kendimi anlatamam. Gecen gun baya ictim tek basima. Yapmamam gerekiyodu ama icimden gelen nevar neyok herseyi yazdim buna. Hepsi iyi seylerdi ofke dolu degildi. Cevap yok gecenin saat 3 u. Aradim acmadi. 5 dk sonra gelen mesaj "sende benim icin degerlisin uzulme iyi geceler." Bu nedir ya. Okadar zoruma gittiki. Ertesi gun bana aldigi esya hediye ne var yok hepsini attim cope. Ne dediysem donmedi ne yaptiysam olmadi. Okadar cok icim aciya aciya gunler geciriyorumki yasama hevesine dair hicbise kalmadi icimde
Yer imleri