Merhabalar. Sormak istediğim bir şey var. Eğer zihniniz intihar düşünceleriyle dolmuşsa, intihar etmeyi cidden düşünmeye başlamışsanız, yapmayacak olsanız da içinde bulunduğunuz durumdan kurtulamıyorsanız ne yaparsınız? Ben durumun hala farkındayken ilk olarak hastaneye/acile başvururum diye düşünüyorum. Ancak bir endişem var, gidip hastanedeki ilgili kişilere "ben intiharı düşünüyorum ve nasıl başedeceğimi bilmiyorum" dediğimde ne ile karşılaşırım? Gülünüp geçilir mi yoksa gel otur konuşalım mı derler, yoksa biraz oyalayıp eve mi gönderirler? Veya bu halimi diğer -fizyolojik- acil durumlar gibi değerlendirip uygun müdahalelerde mi bulunurlar? Bu konuda deneyimi ve fikirleri olan arkadaşlar paylaşırsa çok sevinirim.
hiçbirşey yapmazlar umursamazlar bile ...
çünkü acil de genelde yeni mezun olmuş toy torlak doktorlar vardır ...
onlarda bırak intihar etmeyi normal hastalığı bile anlamıyor maalesef....
Ve bu yorgun ve bu hüzünlü yüreği,
Benim değilmiş gibi hiç kimse görmeden ,
Şöyle bir yol kenarına bıraksam...
Kesinlikle komik gelir.İlgileneceklerini sanmıyorum hatta psikiyatr ların bile umurunda olacağını sanmıyorum.Niye olsun ki? ilacı verir yollar.Sen kendini düşünmüyorsan onlardan seni düşünmelerini beklemen ironik.
Ona çok acıyordum, hiç mi âşık olmamıştı acaba, sevdiği biri yok muydu?
Hastanede "ben intihara meyilliyim" dediğinde evvela buna uygun ilaçlar verirler. Eğer kendine ve etrafına saldırgan, şiddet içeren, yerinde duramayan tavırların varsa kemerle sırtüstü yatağa bağlarlar. Eğer saldırganlığın yok ama intihara meyilliyim diye sözlü olarak belirttiysen, bir süre hastaneden çıkmana izin vermezler. Yan yatağımdaki arkadaş, bir gün halasının refakatinde eve banyo yapmaya gidiyorum diye izinli çıkıp, intihar haberi gelmişti.
Yer imleri