Sayfa 1/4 1234 SonSon
40 sonuçtan 1 ile 10 arası

Konu: galiba rahatsızlığımı kabullenmiyorum

  1. #1
    Banned
    Üyelik tarihi
    May 2017
    Mesajlar
    363

    Standart galiba rahatsızlığımı kabullenmiyorum

    şunu farkettim: galiba rahatsızlığımı kabullenmiyorum. rahatsızlık beni yoğun bir yalnızlığa hapsetti. gönüllü bir yalnızlık...ağır yüklere alışmış gibi yaşamak. insanlardan kaçmak. gizlenmek. hayallerle örülmüş bir örümcek ağı yaratmak. ve bu ağın ansızın bir süpürgeye takılıp kaybolmasıyla bilinmeyen yerlere savrulmak.

    ne kullandığım ilaçlar, ne bozulan ilişkiler, ne yitip giden amaçlar rahatsızlığıma kanıt olamıyor benim için. herkesin yalnızlığı kendine özgü belki. benim yalnızlığım fazla çaresiz, fazla uçsuz bucaksız. ve anlamsızlık.

    acaba yaşıyor muyum? kendimi anlayabiliyor muyum? kendim için bir değer miyim? yoksa hırpalanıp, itilmiş bir çocukluğun devamını kendi ellerimle bugüne taşıyan ben miyim? her şey hızlı, her iş araacele derken her yanım yara bere.
    Konu Selina tarafından (22-07-2017 Saat 11:45 PM ) değiştirilmiştir.

  2. #2
    Banned
    Üyelik tarihi
    Jul 2017
    Mesajlar
    45

    Standart

    güzel yazıyorsun. sanırım çok okuyorsun ve yazıyorsun. akıllı birisin.
    çocukluk yaşantından biraz bahsedermisin? analiz yapmak istiyorum. freud sorunların kökenini çocuklukta aramıştır ve çözümünün de çocukluk dönemine giderek yaşantının çocuğun bilinçaltında nasıl bir etki yaptığını keşfedip bunları bilinç alanına çıkarmak olacağını düşünmüştür.
    psikolojide dahi deyince ilk akla gelen isim freud'dur. yani belki de haksız değil.

  3. #3
    Banned
    Üyelik tarihi
    May 2017
    Mesajlar
    363

    Standart

    sen de güzel yazıyorsun. kısa açık öz anlatım. belli ki zekisin. akıllısın da. ikimiz de harcanıyoruz buralarda. forumlarda çürüdük batsın bu dünya..

    ben hasta değilim.
    genetik değil.
    tamamen çocukluk yaşantısından kaynaklı travmalar.

    tuvalet eğitimimi anlatmamı ister misin?

    ben de son yıllarda aşırı kıskançlık vuku buldu. aşk ilişkilerinde. freud kıskançlığa eşcinsellikten diyor. doğru bence beğendiğim kadınlara baktığın zaman kafayı yiyordum.
    Konu heraklitos tarafından (22-07-2017 Saat 10:54 PM ) değiştirilmiştir.

  4. #4
    Banned
    Üyelik tarihi
    Jul 2017
    Mesajlar
    45

    Standart

    genetik potansiyel olsa da hastalığın ortaya çıkmasında tetikleyici faktörler çok etkili.
    mesela en fazla genetik olduğu düşünülne psikiyatrik hastalık olan şizofreniyi ele alalım.
    tek yumurta ikizlerinin biri şizofrense diğerinin şizofren olma ihtmali yaklaşık yüzde 50 ya da belki daha az. halbuki tek yumurta ikizlerinin fiziksel diğer genetik özellikleri birbirinin tıpatıp aynı. göz rengi, saç rengi, ten rengi, kan grubu, doku grubu gibi. tek yumurta ikizlerinden birinden diğerine organ nakli olması durumunda hiç sorun çıkmaz çünkü nakledilen organ kendi organından yapısal olarak farksızdır.
    ve tek yumurta ikizleri ayrılıp farklı ailelerde büyütülürse biri şizofren olursa diğerinin şizofren olma ihtimali yüzde 50'nin çok altında.
    ikiz olmayan bir kardeş şizofrense diğer kardeşin şizofren olma ihtimali de sanırım yaklaşık yüzde 6.
    genlerde bir hastalık potansiyeli olabilir ama tetikleyici olmazsa hastalığın ortaya çıkma ihtimali düşük.
    freud'a göre insan psikolojisinde en önemlisi çocukluk yaşantısıdır. freud gibi düşünürsek tetikleyicilerin en fazla çocuklukta oluştuğunu varsayabiliriz. çocukluktaki zorlanmalar daha ileri yaşlarda hastalığın ortaya çıkması için zemin hazırlayabilir.

  5. #5
    Banned
    Üyelik tarihi
    May 2017
    Mesajlar
    363

    Standart

    hayran kaldım ne kadar ilgili ve bilgilisin.
    her yaşta travma olabilir ve her travma ayrı ruhsal soruna soruna yol açar. psikanaliz sorunu çözmez tersine yeni sorunlar ve soru işaretleriyle sonuçlanır.

  6. #6
    Banned
    Üyelik tarihi
    Dec 2015
    Mesajlar
    331

    Standart

    Bu adamın bir kaç yazısnı okudum.inanın benimde sorunum 16 yaşında filizlendi.16 yaşımda bir anda içime kapandım arkadaşlar hep soruyordu niye ölü gibisin diye.bazı arkadaşlar bir gün neşelisin bir gün farklısın diyordu.inanın onlar bu sözleri söyledikçe içime bir acı saplanıyordu.hep taktım kafama bunları.nedeni ise evde hergun kavga oluyordu hergun her allahın günü hacılara hocalara gittik çare bulamadık.herkes şimdi iyi aile bireylerim ama ben iyi değilim malesef.

  7. #7
    Banned
    Üyelik tarihi
    May 2017
    Mesajlar
    363

    Standart

    üzülme beyman büyüyünce geçiyor.

  8. #8
    Banned
    Üyelik tarihi
    Dec 2015
    Mesajlar
    331

    Standart

    çok ufakken bir serçe öldürmüştüm bunun yıllardır vicdan azabını çektim ve şimdi bir kanaryam var üstüne titriyorum şeftali kıvırcık ilaçlarını veriyorum ona bakınca dunyanın en huzurlu ınsanıyım cunku o masum ben verırsem yer vermessem yemez bu butun hayvanlar ıcın gecerlı yolda ne zaman kedı gorsem kopek gorsem yanına gıder kafasını oksar ona bakarak mutlu olurum. ALLAH sevgidir sevgi kadar kutsal bir şey yoktur.hayvanlara bakarken onlara içten bakın konusamıyorlar derdını anlatamıyorlar dedıkodu yapmıyorlar o kadar masumlarkı tek sucları hayvan olmak çaresizler açlar susuzlar mutsuzlar onları çokkkk seviyorummmm

  9. #9
    Banned
    Üyelik tarihi
    Dec 2015
    Mesajlar
    331

    Standart

    Alıntı heraklitos Nickli Üyeden Alıntı Mesajı göster
    üzülme beyman büyüyünce geçiyor.
    daha ne kadar buyuyecem yolu yarıladım artık..

  10. #10
    Banned
    Üyelik tarihi
    Dec 2015
    Mesajlar
    331

    Standart

    En büyük pişmanlığımı ise ALLAHA havale ettim..ben kötü bi adamım çünkü.

Sayfa 1/4 1234 SonSon

Yetkileriniz

  • Konu Acma Yetkiniz Yok
  • Cevap Yazma Yetkiniz Yok
  • Eklenti Yükleme Yetkiniz Yok
  • Mesajınızı Değiştirme Yetkiniz Yok
  •