**Dilemma**
Cevapsızlık...
**Dilemma**
Elif gibi yalnızım,
Ne esrem var, ne ötrem.
Ne beni durduran bir cezmim
Ne de bana ben katan bir şeddem var.
Ne elimi tutan bir harf
Ne anlam katan bir harekem…
Kalakaldım sayfalar ortasında.
İşte ben gibi, sen gibi…
Bir okuyan bekledim,
Bir hıfzeden belki…
Gölgesini istedim bir dostun med gibi…
Sızım Elif sızısı…
Dilemma,beğendim.
Ya duygusal olurdu ya da takıntı. Kızmak , düşünmek , önemsemek , aşırı duygusallık , kırılmak gibi ben de olan kelimelerin kaynağını , yani tek bir sebebe toplayacak olursam "takıntı" olur. Cevabım bu.
Güzel cevapmış.İnsanın ara sıra kim olduğunu düşünmesi iyi gelir. Yinede senin,insanı yavaşlatan zaafların canını okumanı dilerim.
Ben kim olduğumu unutanlardandım .Sağolsun bir arkadaşım baya bir içi dolmuştu ; her şeyi dökmüştü . Normalde alınıp kızan , duygusallaşıp ağlayan ,kırılan ve sonucunda kendimi soyutlayan yapıya girerdim ama aksine eksikleri görmek iyi oldu , üzerimdeki ağırlığı attığımı hissettim . Cevabınız için teşekkür ederim.
Ne demek kardeşim. İnsan tanıdıkça kim olduğumuzu daha iyi kavrıyoruz. Tanımak,tanışmak lazım.
Hınç en baskını bu
Şüphe
ve
Ego
Belirsizlik..
Eğer düşünmeden konuşuyorsan, bunun cezası mutlaka seni sonradan defalarca düşünmeye mahkum edecektir...
Yer imleri