Evet bayağı rahatlatıyor bunun için burdayım. Hayatım boyunca her probleme pragmatik yaklaştım. Ama artık bu tarz yaklaşımları eskisi gibi yapamadığımı fark ediyorum. Öğrenilmiş çaresizlik gibi bir duruma girip engeller karşısında hiç bir çözüm üretememeye doğru gidiyorum sanki. Herşeyi kabullenip köşeye çekilmek.
YA ÇARESİZSİZİNİZ YA DA ÇARE SİZSİNİZ
Benim Hayatımı Yargılamadan önce ..
Benim ayakkabılarımı giy
ve benim geçtiğim yollardan,
sokaklardan, dağ ve ovalardan geç .
Hüznü, acıyı ve neşeyi tad...
Benim geçtiğim senelerden geç,
benim takıldığım taşlara takıl,yeniden ayağa kalk
ve aynı yolu tekrar git, benim gittiğim gibi !!
Ancak ondan sonra BENİ YARGILAYA BİLİRSİN
Hep dertler paylaşılacak diye bir şart yok ,ama insanın sırtında çok buyuk yuk varken hele hele bir de erkeksen oyle zaman geliyor ki ,o agırlıgın altında eziliyor boguluyorsun .Sana birinin elini uzatması hiçbir şey yapamasa bile sadece dinlemesi bile insanın içine ferahlık veriyor .
Erkekler kadınlara göre çok zor konuşuyor ,başkalarına açılabiliyor .Eger bir de açılacak bir dostu arkadaşı yoksa tamamen içine kapanıyor doluyor doluyor doluyor ,öyle bir an geliyor ki artık ne yapacagını şaşırıyor eger kendine hakim olamazsa bunalıma giriyor .
Böyle bir durumda insanın ilk duşundugu o an içinde bulundugu durumu birilerine anlatmak ,zamanla başka ortak konularda da konuşulur .Zaten hep dertler hep dertler zamanla kabak tadı verir .
YA ÇARESİZSİZİNİZ YA DA ÇARE SİZSİNİZ
Benim Hayatımı Yargılamadan önce ..
Benim ayakkabılarımı giy
ve benim geçtiğim yollardan,
sokaklardan, dağ ve ovalardan geç .
Hüznü, acıyı ve neşeyi tad...
Benim geçtiğim senelerden geç,
benim takıldığım taşlara takıl,yeniden ayağa kalk
ve aynı yolu tekrar git, benim gittiğim gibi !!
Ancak ondan sonra BENİ YARGILAYA BİLİRSİN
Forumda beni en iyi anlayan insanlardan birisiniz. Aynen dediğiniz gibi. Açılacak dost arkadaş var ama ben açılmak istemiyorum. Bakın insanlar düşündüğünüz gibi akça pakça varlıklar değildir . Güçsüzlük belirtisi verdiğiniz anda size davranışları 180 derece değişir. En kral eş-dost bu tanımın içindedir.
İyice kapanma meselesine gelince. O kişiden kişiye değişir. Ben şahsen durum düzelmezse içe dönmeye yönelik değil de dışa sivri bir şekilde dönmeye yönelik açılacağımı düşünüyorum.
Yani inthar etmeyi düşünebilecek kadar hayatımı gözden çıkarmışsam, Düzenli sabit risksiz işimin dışına çıkıp aktif-riskli ve yüksek getirili işleri kovalayabilirim.Olayların o seviyeye gitmemesi için uğraşıyoruz. Umarım gitmez.
Bir erkek olarak "konuşma,başkalarına açılma" ile ilgili dedikleriniz uyuyor.
"Hep dertler hep dertler" konusunda zamanında böyle söylemlere hiç kulak vermiyordum .Şimdi tamamen katılıyorum ve fikri önemsiyorum.Hep dertle olmak bir yerden sonra pozitif düşünmeyi kaybediyorsun , benim kendimde gördüğüm böyleydi.Biraz başka konulara da açılmak lazım.
Yer imleri