Tek okb li ben miyim

[SeLf_ConTRoL]

Burda okb hastası ve tıp öğrencisi bir kız vardı. Diniydi saniri onun takıntıları da. Yazdı yazdı foruma, en son 'ben burada daha kötü oldum çünkü daha günahkar daha kirlenmiş hissediyorum, aklınız varsa siz de girmeyin bu foruma' dedi ve gitti.

Oyle diyordu ama merakı ve sorduğu sorular aksini gosteriyordu.

[9 ŞUBAT]

Burda okb hastası ve tıp öğrencisi bir kız vardı. Diniydi saniri onun takıntıları da. Yazdı yazdı foruma, en son 'ben burada daha kötü oldum çünkü daha günahkar daha kirlenmiş hissediyorum, aklınız varsa siz de girmeyin bu foruma' dedi ve gitti.

Burada yorumlarınızı sorunlarınızı paylaşın ,ama yazılanları da fazla kafaya takmayın .Yoksa epey etkilenir huzursuz olursunuz .

[karamsar]

Hastalığınızı tanımanızı tavsiye ederim. insanlar bilmedikleri şeyden korkar. bildikleri şeyden korkmazlar. Bu konuya bi göz atabilirsiniz.

http://yusufbayalan.com/obsesif-kompulsif-bozukluk/

Diğer söyleyeceğim şey ise, sanırım küçükken bende böyle bir dönem geçirmiştim. Bir gün eve dönerken iğrenç bir hayvanla karşılaştım ve bir süre izledim. sonra o hayvanın o anki hali yemek yerken istemsizce aklıma gelirdi ve iştahım yerle bir olurdu. bu durum oldukça uzun bir süre devam etti ve yaşımda oldukça küçüktü. Belki de o olay bende sonlanmasaydı şu an bende istemsizce düşüncelerle karşı karşıya kalacaktım ve mücadele edecektim.

Acaba siz küçükken böyle bir dönem geçirmiş olabilir misiniz ya da istemediğiniz bir duruma haddinden fazla maruz kalmış olabilir misiniz? sizin yerinizde ben olsam doktora giderdim ve hastalığımın nörolojik kaynaklı mı yoksa sosyal ve psikolojik kaynaklı mı olduğunu sorardım. Eğer nörolojikse kesinlikle aldığım ilaçlara önem verirdim. Hayır psikolojikse, ilaçlar benim için ikinci planda olurdu ve kesinlikle bilişsel terapiye yoğunlaşırdım.

Bu forumda da dikkat ediyorum genelde de dikkat ediyorum, insanlar psikolojik problemleri için ilaçlardan haddinden fazla bir yardım bekliyorlar. Bu konuda cahilim ve birisi beni aydınlatsın. belli bir süre ilaç kullanıp, iyileşip ilacı bırakan ve normal hayatına devam eden birisi var mı içinizde? Benim kişisel görüşüm şu yönde, eğer enfeksiyon hastasıysanız ilaç kullanırsınız ve enfeksiyon kurur. o ilaç enfeksiyonla savaşır ve yener ama psikolojik bozukluğunuz geçmişte sizin ailenizle yaşadığınız bir çatışmadan kaynaklıysa, hiç bir ilaç sizin geçmişinize inip ailenizle iletişiminizi düzeltip ve bu gününüze tekrar gelip geçmiş olsun diyip uğurlamaz. hiç bir ilaçtan bunu beklemeyin. Eğer bir ilacı aylarca kullanmanız gerekiyorsa o ilaç sizi iyileştirmek için değil uyuşturmak için verilmiştir diye şahsi fikrimi belirtmek istiyorum. Ve geçmişinize dönüp ailenizle sizin aranızı düzeltecek olan kişi psikoterapi yapan doktorunuz olacaktır diye düşünüyorum. özellikle nörolojik kaynaklı olmayıp psiko- sosyal kaynaklı bozukluklarda psikoterapinin kesinlikle ve kesinlikle yer alması gerektiğine inanıyorum.

Şahsi fikrim şu yönde arkadaşlar. Hiç psikiyatriste gitmedim ama bir psikiyatrist beni 5 dk dinleyip ilaç yazıp gönderseydi, o ilaçların hepsini ona yuttururdum bidaha da kapısından geçmezdim. Psikolojik vakalarda güvenmeniz gereken psikiyatristler yüzde on 'u geçmez. bu sebeple çözüme ulaşamadığınızı yada iyileşemediğinizi düşünüyorsanız psikiyatristinizi değiştirmekten kesinlikle çekinmeyin.

[9 ŞUBAT]

Psikolojik rahatsızlıklar da ,ilaçlar beyin kimyasının normale donmesini saglar sorunları halletmeyi degil .Degişen beyin kimyası kişinin saglıklı duşunmesini olaylara daha esnek daha farklı yonlerden bakmasını engeller buda zamanla halledilmeyen sorunların hastalık halini almasına neden olur .

İlaçlar kadar kişinin hayata çevreye bakış açısı ,olaylara yaklaşımı ,hastalıgını kabullenmesi çok daha onemlidir .Kendinizle ne kadar barışık olursanız sorunlarınıza o kadar kolay çozum bulursunuz .

[Özcansırım]

Ben de daha önce OKB hakkında kendi yaşadıklarımı paylaştığım uzunca ama samimi bir yazı paylaşmıştım. Bir arkadaş dışında kimse zahmet edip bir şey yazmamış. O yüzden belki de forum çok sessiz. Herkes okuyup geçiyor. Halbuki "Benim de benzer sorunum var ve şu şekilde hallettim" veya " Ben de bunları yaşıyorum ve hissediyorum" yazsa bile insanlar kendini yalnız ve çaresiz hissetmeyeceklerdir.

[dreamer8]

Belki de bu forum, insanlar büyük acılar çektiği için bu kadar sessiz. Yani yalnız değilsin. Acı belli bir seviyeyi aşınca foruma da giremez oluyor insan.