Sayfa 1/2 12 SonSon
18 sonuçtan 1 ile 10 arası

Konu: Hiç bir işte çalışamıyorum

  1. #1
    Karar Dönemi flevi - ait Kullanıcı Resmi (Avatar)
    Üyelik tarihi
    Apr 2017
    Mesajlar
    100

    Standart Hiç bir işte çalışamıyorum

    Merhaba herkese başlıkta yazdığımı açarak anlatacak olursam liseden mezun olunca üniversiteye gitmedim çalışmaya başladım o zamandan beri 3 iş değiştirdim biri 3 gün biri 3 ay diğeri 5 ay sürdü hepsinide bırakma sebebim kendi problemlerim yani okadar çok hata yapıyorumki öyle dengesizimki yaptığım bir tek doğru iş yoktu bana verilen işi herzaman yanlış yapıyorum yada eksik yapıyorum, buseferki doğru olucak deyip eski hatalarımı düzeltsem bile buseferde başka bi yerden başka hatam çıkıyo hergün azarlanıyodum patronum tarafından haklıydı ses çıkaramıyordum ama azarlanmakta insanın gururunu kırdığı için kafam çok bozulmaya başlamıştı kendi hatalarım yüzünden patronuma bile kinlenmeye başlamıştım en sonunda 5 ay çalıştığım son iş yerindende istifa ettim ve işi bırakıyorum dediğim gün patronum çok mutluydu hatta şöyle bişey oldu işi bırakıcağımı öğlen söylemiştim ama o gün akşama kadar yine herzamanki gibi çalışıcaktım ve şansa bakınki o gün yine büyük bi hatam oldu patronum yüzüme tam olarak şunu söyledi " işi bıraktığına en çokta bunun için seviniyorum ".
    Böyle bi iş hayatı geçirdim ve sanki travma yaşamış gibiyim nerdeyse 1 aydır çalışmıyorum hergün pc başındayım sabah 8-9 gibi uyanıp akşam 3-4 te kapatıyorum günü ,yeni biyerde çalışmaya yeni şeyler öğrenmeye hevesim kalmadı çünkü gittiğim yerdede aynı şeyler azarlanmalar ,aşağılanmaalar yaşıcağımı düşündüğüm için artık hiç bişey istemiyorum ailemde haklı olarak artık rahatsız bu durumumdan ama onlar benim iş ortamımdaki aptalca davranışlarımdan , dengesizliklerimden hatalarımdan haberdar olmadıkları için dışardan herşey normal gözüküyor bir bilseler neler oldu neler.Bu aralar ölsem kimse rahatsız olmaz , dünya yıkılsa umrumda olmaz. Kimseye bişey anlatamıyorum bari yazayım dedim okuyanlara teşekkürler.

  2. #2
    Karar Dönemi karamsar - ait Kullanıcı Resmi (Avatar)
    Üyelik tarihi
    Feb 2014
    Mesajlar
    403

    Standart

    Bu yazıyı yazan adam bir işi düzgün yapabilir. çok düzgün ve güzel bir anlatım olmuş. Benim düşüncem şu ki sizin ihtiyacınız olan şey işi bilmek. siz bir işi yapmaktan çok o işe hakim olmalı, iyi bilmelisiniz. örnek veriyorum: fabrikada çalışıyorsunuz. orada yaptığınız işi de, diğer işleride öğrenme üzerine çalışmalısınız ve uzmanlaşmalısınız. dikkatini verememe ve hata yapma korkusu olduğunu düşünüyorum. bunu gidermek için uzmanlaşmalısınız. kendi hatanızı kendiniz düzeltecek seviyede olduğunuzda yahut o işte gerçekten uzman olduğunuzda patronda, çalışanlarda size saygı duyacaktır. hiç kimse sizin çalışmanızı eleştiremeyecektir.

    Diğer türlü ben yada siz farketmez, kim olursa olsun, işi az biliyorsa ve hata yapıyorsa patronlar böyle davranır. bir patron o işletmeyi yürütmek için bir işçinin üç katı beş katı beyin patlatır ve fizilsel olarakta yorulur. bu yüzden işi benimsemeyen işçi, bilmeyen işçi her daim sinir bozar. bilmiyor olabilirsiniz, öğrenmekte güçlük çekiyorda olabilirsiniz, bu durumda da işe saldırın. insanlar sizin azminizi ve emeğinizi görsün. odaklanın ve siz hırsınızla çalışanları ve patronu bastırın. bu şekilde olduğunda problem yaşamazsınız diye düşünüyorum. çalışma konusunda pes etmeyin. 5 ay boyunca bir yerde çalışmak oldukça iyi bir süre ve iyi bir sonuç. bu süreyi beş katınada çıkarabilirsiniz. umarım faydalı olmuşumdur.
    why so serious

  3. #3
    Karar Dönemi Bülbül - ait Kullanıcı Resmi (Avatar)
    Üyelik tarihi
    Mar 2017
    Mesajlar
    186

    Standart

    Kendine çok yükleniyorsun.Sonuçta hepimiz hata yapıyoruz.O patronlar o konuma her özelliği kusursuz bir halde mi geliyor?Sen suçu üzerine yüklüyorsun , sorun da buradan kaynaklı .Yüklenmeyi bırakıp bu hataları düzeltmeye , bir dahaki sefer tekrarlanmaması için yapılacakları düşünmelisin ve uygulamalısın.Kendini aşağılayarak mutsuzluk ve boş bir hayat hissiyle kalırsın.Kendine olan saygını da beslemen gerek . Bu da az önce söylediklerimden bir tanesidir. Ayrıca sen bunca şeye rağmen pes etmemişsin.Hatalarını söylüyorsun ama başardığın işler de var.Seviye seviye aşıyorsun .Yeni bir işe adımını at , evde bilgisayar başında olmak senin psikolojini daha da etkiler . Yine birşeyler yaz , anlatmaktan çekinme .

  4. #4
    Karar Dönemi flevi - ait Kullanıcı Resmi (Avatar)
    Üyelik tarihi
    Apr 2017
    Mesajlar
    100

    Standart

    Alıntı karamsar Nickli Üyeden Alıntı Mesajı göster
    Bu yazıyı yazan adam bir işi düzgün yapabilir. çok düzgün ve güzel bir anlatım olmuş. Benim düşüncem şu ki sizin ihtiyacınız olan şey işi bilmek. siz bir işi yapmaktan çok o işe hakim olmalı, iyi bilmelisiniz. örnek veriyorum: fabrikada çalışıyorsunuz. orada yaptığınız işi de, diğer işleride öğrenme üzerine çalışmalısınız ve uzmanlaşmalısınız. dikkatini verememe ve hata yapma korkusu olduğunu düşünüyorum. bunu gidermek için uzmanlaşmalısınız. kendi hatanızı kendiniz düzeltecek seviyede olduğunuzda yahut o işte gerçekten uzman olduğunuzda patronda, çalışanlarda size saygı duyacaktır. hiç kimse sizin çalışmanızı eleştiremeyecektir.

    Diğer türlü ben yada siz farketmez, kim olursa olsun, işi az biliyorsa ve hata yapıyorsa patronlar böyle davranır. bir patron o işletmeyi yürütmek için bir işçinin üç katı beş katı beyin patlatır ve fizilsel olarakta yorulur. bu yüzden işi benimsemeyen işçi, bilmeyen işçi her daim sinir bozar. bilmiyor olabilirsiniz, öğrenmekte güçlük çekiyorda olabilirsiniz, bu durumda da işe saldırın. insanlar sizin azminizi ve emeğinizi görsün. odaklanın ve siz hırsınızla çalışanları ve patronu bastırın. bu şekilde olduğunda problem yaşamazsınız diye düşünüyorum. çalışma konusunda pes etmeyin. 5 ay boyunca bir yerde çalışmak oldukça iyi bir süre ve iyi bir sonuç. bu süreyi beş katınada çıkarabilirsiniz. umarım faydalı olmuşumdur.
    Bukadar uzun bi anlatım için gerçekten teşekkürler. Aslında okul zamanlarımda hata yapmaktan bukadar korktuğumu hatırlamıyorum , daha çok rahat bi tiptim ama işte çalışmaya başlayınca tanıdım kendimi zayıf yanlarımı ( tanımaz olaydım ) hata yapma korkusuda ozaman başladı işte bir kez yaptım tamam ikincisi olmıyacak dedim ama döndü dolaştı beni buldu ikinci hatayıda yapınca busefer korku başladı benden istenen en ufak her türlü iş artık stresli hale geldi ve insanlarda hata yapmama okadar çok alıştıki onlarda artık benden birşey istediklerinde yapamıyacağımı düşünerek istiyolardı bunu hissetmesi zor olmuyordu en son artık sabrım taştı ve bıraktım. Çok dengesizim , çok sakarım , çok saçma hareketlerim oluyor yani nebiliyim sanki beynimde bi eksiklik var ama bilmiyorum işte. Esas problem şu ki bendeki problemleri açıklamamın pek bi yolu yok ne yazabiliyosun ne anlatabiliyosun buda sanki bende bu problemler yokmuş gibi gözükmesine sebep oluyo hani en azından anlatabilsem mazeretim olurdu ama oda yok.Yani örnek vermem gerekirse bacakları sağlıklı olduğu halde yürüyemeyen biri var ve niye yürüyemediğini ne kendi biliyor ne başkası , tek söyleyebildiği " ben yürüyemiyorum " böyle birine kimse inanmaz çünkü bir kanıtı yok değilmi , işte o yürüyemeyen insan ben oluyorum malesef. Ayrıca yazılar tabiki faydalı çok teşekkür ederim herkese.



    Alıntı Bülbül Nickli Üyeden Alıntı Mesajı göster
    Kendine çok yükleniyorsun.Sonuçta hepimiz hata yapıyoruz.O patronlar o konuma her özelliği kusursuz bir halde mi geliyor?Sen suçu üzerine yüklüyorsun , sorun da buradan kaynaklı .Yüklenmeyi bırakıp bu hataları düzeltmeye , bir dahaki sefer tekrarlanmaması için yapılacakları düşünmelisin ve uygulamalısın.Kendini aşağılayarak mutsuzluk ve boş bir hayat hissiyle kalırsın.Kendine olan saygını da beslemen gerek . Bu da az önce söylediklerimden bir tanesidir. Ayrıca sen bunca şeye rağmen pes etmemişsin.Hatalarını söylüyorsun ama başardığın işler de var.Seviye seviye aşıyorsun .Yeni bir işe adımını at , evde bilgisayar başında olmak senin psikolojini daha da etkiler . Yine birşeyler yaz , anlatmaktan çekinme .
    Teşekkür ederim ama mesele bence yüklenme olayı değil yani hata dediğimiz 1 olmalı 2 olmalı değilmi 3-4-5... diye uzuyosa bunun altında bi sebep aramak lazım ve bu bahsettiğim hatalarda öyle büyük şeyler değil sıkıntı orda. Aslında pes etmedimde değil bi zamanlar gerçekten pes etme konusunda çok katıydım ne olursa olsun hiç bir konuda pes etmem diyen biriydim ama artık yordu yani daha sebebini doğru düzgün açıklayamadığım problemler beni buldu üst üste yıkıldı kafam bozuk cidden yani en azından sorunu bilsem , ne bileyim internette falan araştırma yapsam bunu yaşayanlar varmı falan diye ama yok beynin bir sürüü ince işleri var kim bilir bendeki sorun nerden kaynaklı bu aralar tek amacım bu sorunumun adını bilmek.

  5. #5
    Karar Dönemi karamsar - ait Kullanıcı Resmi (Avatar)
    Üyelik tarihi
    Feb 2014
    Mesajlar
    403

    Standart

    Alıntı flevi Nickli Üyeden Alıntı Mesajı göster
    Bukadar uzun bi anlatım için gerçekten teşekkürler. Aslında okul zamanlarımda hata yapmaktan bukadar korktuğumu hatırlamıyorum , daha çok rahat bi tiptim ama işte çalışmaya başlayınca tanıdım kendimi zayıf yanlarımı ( tanımaz olaydım ) hata yapma korkusuda ozaman başladı işte bir kez yaptım tamam ikincisi olmıyacak dedim ama döndü dolaştı beni buldu ikinci hatayıda yapınca busefer korku başladı benden istenen en ufak her türlü iş artık stresli hale geldi ve insanlarda hata yapmama okadar çok alıştıki onlarda artık benden birşey istediklerinde yapamıyacağımı düşünerek istiyolardı bunu hissetmesi zor olmuyordu en son artık sabrım taştı ve bıraktım. Çok dengesizim , çok sakarım , çok saçma hareketlerim oluyor yani nebiliyim sanki beynimde bi eksiklik var ama bilmiyorum işte. Esas problem şu ki bendeki problemleri açıklamamın pek bi yolu yok ne yazabiliyosun ne anlatabiliyosun buda sanki bende bu problemler yokmuş gibi gözükmesine sebep oluyo hani en azından anlatabilsem mazeretim olurdu ama oda yok.Yani örnek vermem gerekirse bacakları sağlıklı olduğu halde yürüyemeyen biri var ve niye yürüyemediğini ne kendi biliyor ne başkası , tek söyleyebildiği " ben yürüyemiyorum " böyle birine kimse inanmaz çünkü bir kanıtı yok değilmi , işte o yürüyemeyen insan ben oluyorum malesef. Ayrıca yazılar tabiki faydalı çok teşekkür ederim herkese.





    Teşekkür ederim ama mesele bence yüklenme olayı değil yani hata dediğimiz 1 olmalı 2 olmalı değilmi 3-4-5... diye uzuyosa bunun altında bi sebep aramak lazım ve bu bahsettiğim hatalarda öyle büyük şeyler değil sıkıntı orda. Aslında pes etmedimde değil bi zamanlar gerçekten pes etme konusunda çok katıydım ne olursa olsun hiç bir konuda pes etmem diyen biriydim ama artık yordu yani daha sebebini doğru düzgün açıklayamadığım problemler beni buldu üst üste yıkıldı kafam bozuk cidden yani en azından sorunu bilsem , ne bileyim internette falan araştırma yapsam bunu yaşayanlar varmı falan diye ama yok beynin bir sürüü ince işleri var kim bilir bendeki sorun nerden kaynaklı bu aralar tek amacım bu sorunumun adını bilmek.
    Şahsi fikrim, bu konunun ilerde tamamen değişebileceğini, bu değişim içinde, dediğim gibi bir işte uzman olmanızın gerektiğini düşünüyorum. Patrona, elemanlara yada herhangi birisine takılmamanızı tavsiye ediyorum. işe odaklanın ve gerçekten öğrenmek için çok çaba sarfedin. Çıraklık dönemi bittiğinde, ustalık dönemine geçtiğinizde yine kendinizi bırakmayın ve kalfalık için mücadele edin. En son o işte söz sahibi birisi olduğunuzda insanlar size yüklenemez. Eğer yüklenirlerse de nasıl olsa bir işi çok iyi biliyorsunuz. daha iyi bir maaşa daha iyi bir iş bile bulabilirsiniz. Özetle söylemek gerekirse, bir işte uzmanlaşmak sizin için vazgeçilmez bir seçenek. En kötü senaryoda bile, girdiğiniz iş yerlerinden ayrılsanız da, yeni bir iş bulmanız seçeneği her daim önünüzde olacak. belki kendi iş yerinizi açacaksınız. Güzel olmaz mı?
    why so serious

  6. #6
    Karar Dönemi flevi - ait Kullanıcı Resmi (Avatar)
    Üyelik tarihi
    Apr 2017
    Mesajlar
    100

    Standart

    Alıntı karamsar Nickli Üyeden Alıntı Mesajı göster
    Şahsi fikrim, bu konunun ilerde tamamen değişebileceğini, bu değişim içinde, dediğim gibi bir işte uzman olmanızın gerektiğini düşünüyorum. Patrona, elemanlara yada herhangi birisine takılmamanızı tavsiye ediyorum. işe odaklanın ve gerçekten öğrenmek için çok çaba sarfedin. Çıraklık dönemi bittiğinde, ustalık dönemine geçtiğinizde yine kendinizi bırakmayın ve kalfalık için mücadele edin. En son o işte söz sahibi birisi olduğunuzda insanlar size yüklenemez. Eğer yüklenirlerse de nasıl olsa bir işi çok iyi biliyorsunuz. daha iyi bir maaşa daha iyi bir iş bile bulabilirsiniz. Özetle söylemek gerekirse, bir işte uzmanlaşmak sizin için vazgeçilmez bir seçenek. En kötü senaryoda bile, girdiğiniz iş yerlerinden ayrılsanız da, yeni bir iş bulmanız seçeneği her daim önünüzde olacak. belki kendi iş yerinizi açacaksınız. Güzel olmaz mı?
    Bana hiç düzelecek gibi gözükmüyo çünkü sorun belli değil çözüm belli değil bide üstüne günden güne sıkıntı artınca bu kafayla işe bile odaklanabileceğimi sanmam öyle söyleyim yani boş geçen her gün sıkıntı oluyo benim için ne çalışıyorum , ne bi faydam var , ne iş arıyorum ne de okula dönmek istiyorum.Geceleri düşünüp hayatımın planlarını yapmak için bol bol zamanım oluyo senaryolar çiziyorum , bu aralar okulu zorlada olsa hayatıma sokamazmıyım bi 2-3 yıl kurtarırım belki hayattan diye düşündüm ama senaryolar müsade etmedi hemde hiçbiri. Benim açımdan kurtulmam imkansız , nekadar iyimser yollar çizersek çizelim gerçekler acı oluyomuş. Okul benim için boş boş evde oturmak değilde okulda oturmak gibi bişey. Yani uzun lafın kısası beni kurtarırsa ölüm kurtarır intihar değil tabi ama bekliyorum bu aralar bi kalp krizi olur araba çarpması olur nebileyim deprem olur her türlü açığım hevesim kalmadı hiç bişeye. Belki 1 sene öncesine kadar dağa baksam güzel görürdüm , güneşe baksam güzel görürdüm , kuşa baksam güzel görürdüm ne güzeldi ozamanlar sıkıntı nedir bilmezdimki ufak tefek şeyleri sıkıntı sanardım keşke şimdide öyle ufak tefek sıkıntım olsada tek hayatım yolunda gitse. Yaşıtlarıma bakıyorum ne güzel sorunları var aşk acısı , parasızlık , arkadaşsızlık şöyle sorunlarım olsaydı keşke diyorum gerçi benim durumumda da 3 ten 2 si tuttu ama benim ekstralarım var. Bi öğrenemediğim şu aşk acısı aman o eksik kalsın.Durumlar böyle işte

    Bu arada ben yazdığım her yazıyı uzun uzun tutup her olumlu yaklaşımı da reddediyorum kusura bakmayın kendimi bencil gibi hissettim yani insanlar bana yardım eli uzatıyoda ben tersliyomuşum gibi geldi öyle bi durum hem var hem yok , benim kurtarmalık bi yanım kalmamış ama insanlar bana gelip olumlu olumlu yazılar yazıyor kötü hissettirdi Şu yazıları kısa tutuyum diyorum olmuyor arkadaş. Yorum için teşekkürler.

    -----------------------------------
    Bana ne yazdan bahardan
    Bana ne borandan kardan
    Aşağıdan yukarıdan
    Yolun sonu gözüküyor
    -----------------------------------

  7. #7
    Karar Dönemi karamsar - ait Kullanıcı Resmi (Avatar)
    Üyelik tarihi
    Feb 2014
    Mesajlar
    403

    Standart

    Alıntı flevi Nickli Üyeden Alıntı Mesajı göster
    Bana hiç düzelecek gibi gözükmüyo çünkü sorun belli değil çözüm belli değil bide üstüne günden güne sıkıntı artınca bu kafayla işe bile odaklanabileceğimi sanmam öyle söyleyim yani boş geçen her gün sıkıntı oluyo benim için ne çalışıyorum , ne bi faydam var , ne iş arıyorum ne de okula dönmek istiyorum.Geceleri düşünüp hayatımın planlarını yapmak için bol bol zamanım oluyo senaryolar çiziyorum , bu aralar okulu zorlada olsa hayatıma sokamazmıyım bi 2-3 yıl kurtarırım belki hayattan diye düşündüm ama senaryolar müsade etmedi hemde hiçbiri. Benim açımdan kurtulmam imkansız , nekadar iyimser yollar çizersek çizelim gerçekler acı oluyomuş. Okul benim için boş boş evde oturmak değilde okulda oturmak gibi bişey. Yani uzun lafın kısası beni kurtarırsa ölüm kurtarır intihar değil tabi ama bekliyorum bu aralar bi kalp krizi olur araba çarpması olur nebileyim deprem olur her türlü açığım hevesim kalmadı hiç bişeye. Belki 1 sene öncesine kadar dağa baksam güzel görürdüm , güneşe baksam güzel görürdüm , kuşa baksam güzel görürdüm ne güzeldi ozamanlar sıkıntı nedir bilmezdimki ufak tefek şeyleri sıkıntı sanardım keşke şimdide öyle ufak tefek sıkıntım olsada tek hayatım yolunda gitse. Yaşıtlarıma bakıyorum ne güzel sorunları var aşk acısı , parasızlık , arkadaşsızlık şöyle sorunlarım olsaydı keşke diyorum gerçi benim durumumda da 3 ten 2 si tuttu ama benim ekstralarım var. Bi öğrenemediğim şu aşk acısı aman o eksik kalsın.Durumlar böyle işte

    Bu arada ben yazdığım her yazıyı uzun uzun tutup her olumlu yaklaşımı da reddediyorum kusura bakmayın kendimi bencil gibi hissettim yani insanlar bana yardım eli uzatıyoda ben tersliyomuşum gibi geldi öyle bi durum hem var hem yok , benim kurtarmalık bi yanım kalmamış ama insanlar bana gelip olumlu olumlu yazılar yazıyor kötü hissettirdi Şu yazıları kısa tutuyum diyorum olmuyor arkadaş. Yorum için teşekkürler.

    -----------------------------------
    Bana ne yazdan bahardan
    Bana ne borandan kardan
    Aşağıdan yukarıdan
    Yolun sonu gözüküyor
    -----------------------------------
    Dostum, Güzel yazmışsın. Lakin hayat sana şu an bu karamsarlığı yapma şansı tanıyor. gelecekte bu kadar rahat olamayabilirsin. Ne kadar daha kötü bir hayatım olabilir ki diye düşünürsen sahip olduğun şeyleri kaybettiğini düşün. şu anda sahip olduğun şeyler gelecekte senin için lüks sayılabilir.

    Kaybetmişliği kabullenmek güzel bir şey değil. Her daim bir hayalin olsun. çalış demiyorum. yine çalışma yine karamsar ol ve yine aynı şeyleri düşün ama hayallerinden vazgeçme. hayal kurmaktan vazgeçme. Ne kadar ayakta kalabilirsen o kadar iyidir. önce bi güzel kafanı dinle, hiç bişey düşünme, sonrada olabildiğince çalış, dene, olmazsa yine olmaz ama pesetme. pesetmek herşeyi kaybetmektir..
    why so serious

  8. #8
    dreamer8
    Guest

    Standart

    Sorunun sebebi değil çalışamaman, sonucu. Yani senin sorunun hiç bir işte çalışamamak, hata yapmak değil. Senin sorununun sonucu bu. Sorununun ne olduğuna odaklanmalısın. Belki insanları gözünde fazla büyütüyorsun, onların onayını almadan bir şey yapamıyorsun, edilgensin, pasifsin, belki sosyal fobin var, biri sana bakarken kitleniyorsun, bir şey yapamıyorsun, terliyor-kızarıyorsun, belki panik ataksın, aşırı heyecanlısın. Sana önerim iyi bir psikiyatriste gidip bunları anlat ve sana hemen bir teşhis koyup doğru ilacı başlasın. İlaçsız aşamazsın bu sıkıntılarını. İlaçlar seni neşelendirecek, konuşkanlaştıracak, ruhuna işleyecek adeta.

  9. #9
    Karar Dönemi flevi - ait Kullanıcı Resmi (Avatar)
    Üyelik tarihi
    Apr 2017
    Mesajlar
    100

    Standart

    Alıntı karamsar Nickli Üyeden Alıntı Mesajı göster
    Dostum, Güzel yazmışsın. Lakin hayat sana şu an bu karamsarlığı yapma şansı tanıyor. gelecekte bu kadar rahat olamayabilirsin. Ne kadar daha kötü bir hayatım olabilir ki diye düşünürsen sahip olduğun şeyleri kaybettiğini düşün. şu anda sahip olduğun şeyler gelecekte senin için lüks sayılabilir.

    Kaybetmişliği kabullenmek güzel bir şey değil. Her daim bir hayalin olsun. çalış demiyorum. yine çalışma yine karamsar ol ve yine aynı şeyleri düşün ama hayallerinden vazgeçme. hayal kurmaktan vazgeçme. Ne kadar ayakta kalabilirsen o kadar iyidir. önce bi güzel kafanı dinle, hiç bişey düşünme, sonrada olabildiğince çalış, dene, olmazsa yine olmaz ama pesetme. pesetmek herşeyi kaybetmektir..
    Açıkcası ben pek aklımdan çıkaramıyorum 5 dakika şu sorunları bi düşünmeyim diyorumda yok ya gelecekle ilgili bi plan yapmaya kalkışsam aklıma bendeki tüm problemler sırasıyla geliyor. O hayali yapamam çünkü bu bu bu var gibisinden şeyler. Çalıştığım yer bende öyle etki bırakmışki şimdi işle ilgili bişey duyduğum an bi canım sıkılıyo veya birinin çalışırken fotoğrafını gördüğümde yine aynı şekilde darlanıyorum yani ben napıcam hiç bir fikrim yok ben bu işten bi halt anlamadım ya.Eskiden okula gitmek çok can sıkıcı gelirdi meğersem sıkıntı neymiş nasıl oluyomuş hiç bilmiyomuşum. Şimdide keşke öyle sorunlarım olsa diyorum ne güzel ya düşünsene tüm gün canın sıkkın modtasın neden çünkü saabah 8:30 da açılan öğlen 3:50 de kapanan bi okula gitmek zorundasın ne sıkıcı değilmi ama , değilmiş işte. Ama olurda eğer bu sorunlarım bi şekilde biter aydınlığı görürsem heralde daha beni hiç bişey yıkamaz yani öyle bi tecrübe edindimki bunu sağ kalırda aydınlığı görürsem hayal bile edemiyorum bunlarında gayet farkındayım ah bir çözülse ..


    Alıntı dreamer8 Nickli Üyeden Alıntı Mesajı göster
    Sorunun sebebi değil çalışamaman, sonucu. Yani senin sorunun hiç bir işte çalışamamak, hata yapmak değil. Senin sorununun sonucu bu. Sorununun ne olduğuna odaklanmalısın. Belki insanları gözünde fazla büyütüyorsun, onların onayını almadan bir şey yapamıyorsun, edilgensin, pasifsin, belki sosyal fobin var, biri sana bakarken kitleniyorsun, bir şey yapamıyorsun, terliyor-kızarıyorsun, belki panik ataksın, aşırı heyecanlısın. Sana önerim iyi bir psikiyatriste gidip bunları anlat ve sana hemen bir teşhis koyup doğru ilacı başlasın. İlaçsız aşamazsın bu sıkıntılarını. İlaçlar seni neşelendirecek, konuşkanlaştıracak, ruhuna işleyecek adeta.
    Sorunun sebebi çalışamamam değil biliyorum ama bilsemde elden bi çözüm gelmiyo ve aslında bahsettiğin gibi çok kendini sıkan biride değilim rahatımdır ama rahat olmak benim sorunlarımın çözümü değil. Bu arada malesef psikiyatriste gidemem hem sorunumu dile getirememe gibi çekindiğim durumlarım var hemde insanlara rahat rahat açılamam buraya yazıyorum çünkü ne adım var ne sanım rahat ama psikiyatriste gitmeden önce durumu önce bi aileye izah ediceksin onlar bi vah tüh yapacak niye bunları hiç söylemedin diyecek dramatik olaylar falan filan bide üstüne psikiyatriste anlatıcaksın bide çevrendeki insanlar akraba vb. Ne oldu niye psikiyatriste gittin diye sorular soracak bide onlara anlatacaksın bunları yapamam ben ya ben asla sorunummu dile getiremem buda bi başka problem işte. Yinede sizlere teşekkür ederim benimle baya ilgilendiniz.

  10. #10
    dreamer8
    Guest

    Standart

    Bazen kendini, insanların önerilerine, uyarılarına gönül rahatlığıyla bırakabilirsin. Elbette hayatın deneme tahtası değil, bir deney malzemesi değil ama sana şunu rahatlıkla söyleyebilirim ki ne doktora gitmekten, ne o umrunda olmadığın akrabalarının, psikiyatriste gittiğinden haberi olmasından, ne arkandan konuşmalarından, ne sorunlarını ailene, hekimlere anlatmaktan asla kaçınma. Şimdi odanda, bilgisayarının başında iyi kötü geçen hayatın 5-10 sene sonra hiç gitmez olabilir, ruhun, odana sığmayabilir. O zaman daha büyük bir patlama yaşama riskin de oluşabilir.

Sayfa 1/2 12 SonSon

Benzer Konular

  1. ve işte ben
    By kafanet. in forum Tanışma Köşesi
    Cevaplar: 12
    Son Mesaj: 05-04-2015, 12:08 AM
  2. işte sonuç
    By libertatem in forum Psikoloji FORUMU Chat Odası
    Cevaplar: 12
    Son Mesaj: 19-12-2012, 11:34 PM
  3. mimarım ama çalışamıyorum
    By thearchitect in forum Sosyal ve Özel Fobi
    Cevaplar: 20
    Son Mesaj: 03-06-2012, 06:16 AM
  4. Gündüzleri Çalışamıyorum
    By fthkdg in forum Üyeler Konuşuyor / Dertleşiyor / Soru Soruyor
    Cevaplar: 1
    Son Mesaj: 04-05-2012, 07:25 PM
  5. Çalışamıyorum yardım edin:(
    By fatih530 in forum Meslekle (İşle) İlgili Problemler
    Cevaplar: 4
    Son Mesaj: 06-03-2011, 12:31 PM

Yetkileriniz

  • Konu Acma Yetkiniz Yok
  • Cevap Yazma Yetkiniz Yok
  • Eklenti Yükleme Yetkiniz Yok
  • Mesajınızı Değiştirme Yetkiniz Yok
  •