Valla dostum, kafanı toprağa gömüp beklemektense risk alma vakti çoktan geldi geçiyor, korktuğun hamleleri yap, insanları taklit et, yardım iste, tutun kollarımdan de. Bu gidişe bir son vermen lazım. Yoksa bitkisel hayata girersin.
Valla dostum, kafanı toprağa gömüp beklemektense risk alma vakti çoktan geldi geçiyor, korktuğun hamleleri yap, insanları taklit et, yardım iste, tutun kollarımdan de. Bu gidişe bir son vermen lazım. Yoksa bitkisel hayata girersin.
Hocam bir işe girdim 2 gün çalıştım, pazartesi 3. günüm olacak. Eski işimle bağlantılı bir iş biraz aile zoruyla girdim. Zaten aile zoruyla olmasa ben yine evde zaman geçirmeye devam edecektim ama şöyle bişey oldu bana bir iş verildi ve evde bunu yap pazartesiye yetiştirmemiz gerekli denildi. Sıkıntı şu ki ben o işi yeteri kadar bilmiyorum hiçbişey yapamadım yarın gidip ne bahane bulucağımı kara kara düşünüyorum bir kaç güne burdanda çıkarım. Artık baya bi vazgeçmişlik oluştu , bi çok şeye karşıda gözüm kara yani insan hayatını/sağlığını tehdit eden şeyler eskisi kadar umrumda olmuyor artık. Şu yaşadığım hayat zaten bitkisel değilse bitkisel hayat nasıl bişey oluyor onuda bilmiyorum.
Zaten bitkisel hayattasın. Muhtemelen bir kaç güne buradan da çıkarsın ama pes etmek yok. 50 tane iş değiştirsen de bir gün birinde tutunacaksın. Şu anda iyice olgunlaşıyorsun, ezile ezile, bedel ödeye ödeye pişiyorsun. Bir gün taş gibi olacaksın, katılaşacaksın.
Buradan çıkıp çıkmamana bir şey diyemem ama ne olursa olsun kendini kaybetmiş düşünme. Şu an bir sınavdasın , o sınavı aşman için engellerden geçmen gerekiyor . Bu zaman dilimi sana ağır gelecek ama en azından hayata karşı güçlü durmanın temellerini atacaksın.Vazgeçmişlik duygusuna kapılman bir süreç , onun içinden sen kendini bırakmazsan er ya da geç çıkacaksın.Umarım her şey senin gönlünce olur.Umutsuz olma.
Bu işten çıkman için bahane bulmana gerek yok . Başka iş arayacağını söyle , bunda olanları söyle . Çünkü söyleyeceğin her şey ailenin tepkisini değiştirmeyebilir. Ailenin baskısı da senin psikolojini etkiliyor .
Biraz maddi durumdanda sıkışık olduğumuz için şu aralar eve biyerlerden para gelmesi lazım. Benim için iki yolda kötü sonuçlanıyo. Çalışmaya devam edersem hergün hergün aşırı şekilde kafam bozuluyo ertesi gün geç gelsin diye geceliyorum. Çalışmayı bırakırsam bi yandan maddi zorluklar çıkıyor bi yandanda evde boş kaldığım için doğal olarak baskı. Yani hiç bi türlü yararıma bi yol yok
Aslında seçeneklerden bir tanesi yararlı yol ama sen bunu şimdi göremiyorsun .Bazı seçeneklerin faydası geç ortaya çıkar. Bir de hangi yolu seçersen seç bence hiçbir şey yapmamaktan iyidir.
Eğer tartıp biçsen hangisi daha ağır gelir sana? Anladığım kadarıyla evde boş kalmak. Baskı var, maddi durum var , gerginlik var vs. Diğer seçenekte de olumsuzluklar var ama aşılabilir . Sen savaşırsan ,dayanırsan sonucunu er ya da geç iyi alacaksın . Hayat zaten kolay seçenek sunamaz , illa zorluklara başvurmak zorunda kalacaksın. Çalışıyorsun bunda da bir yere kadar dayanacaksın ama illa bir yerde yararına dönecek bir işte bulunacaksın . Biraz zaman , biraz sabır.
İlk maaşı alınca burdanda çıkmayı düşünüyorum yapacak bişey yok. Sıkıntı şurda çıkınca yine boştayım , evdeyim işe girince uzun süre duramıyorum evde durunca busefer para yetişmiyo bu nasıl iş , bu hayat nasıl gidecek ben anlamadım. 500 Kez düşünüp taşınsamda sonuç işten çıkmak. Bi ara artık o nefret ettiğim okula mı dönsem diyorum sonra düşününce "Yav aptal zaten evde boş boş dururken para yetişmiyo okula giderek neyi çözebilirsin" diyorum kendime oda mantıklı tabi. Ne biliyim yav amaaan bi gitseydikte kurtulsaydık şuralardan.
Yer imleri