Bana hiç düzelecek gibi gözükmüyo çünkü sorun belli değil çözüm belli değil bide üstüne günden güne sıkıntı artınca bu kafayla işe bile odaklanabileceğimi sanmam öyle söyleyim yani boş geçen her gün sıkıntı oluyo benim için ne çalışıyorum , ne bi faydam var , ne iş arıyorum ne de okula dönmek istiyorum.Geceleri düşünüp hayatımın planlarını yapmak için bol bol zamanım oluyo senaryolar çiziyorum , bu aralar okulu zorlada olsa hayatıma sokamazmıyım bi 2-3 yıl kurtarırım belki hayattan diye düşündüm ama senaryolar müsade etmedi hemde hiçbiri. Benim açımdan kurtulmam imkansız , nekadar iyimser yollar çizersek çizelim gerçekler acı oluyomuş. Okul benim için boş boş evde oturmak değilde okulda oturmak gibi bişey. Yani uzun lafın kısası beni kurtarırsa ölüm kurtarır intihar değil tabi ama bekliyorum bu aralar bi kalp krizi olur araba çarpması olur nebileyim deprem olur her türlü açığım hevesim kalmadı hiç bişeye. Belki 1 sene öncesine kadar dağa baksam güzel görürdüm , güneşe baksam güzel görürdüm , kuşa baksam güzel görürdüm ne güzeldi ozamanlar sıkıntı nedir bilmezdimki ufak tefek şeyleri sıkıntı sanardım keşke şimdide öyle ufak tefek sıkıntım olsada tek hayatım yolunda gitse. Yaşıtlarıma bakıyorum ne güzel sorunları var aşk acısı , parasızlık , arkadaşsızlık şöyle sorunlarım olsaydı keşke diyorum gerçi benim durumumda da 3 ten 2 si tuttu ama benim ekstralarım var. Bi öğrenemediğim şu aşk acısı aman o eksik kalsın.Durumlar böyle işte
Bu arada ben yazdığım her yazıyı uzun uzun tutup her olumlu yaklaşımı da reddediyorum kusura bakmayın kendimi bencil gibi hissettim yani insanlar bana yardım eli uzatıyoda ben tersliyomuşum gibi geldi öyle bi durum hem var hem yok , benim kurtarmalık bi yanım kalmamış ama insanlar bana gelip olumlu olumlu yazılar yazıyor kötü hissettirdi
Şu yazıları kısa tutuyum diyorum olmuyor arkadaş. Yorum için teşekkürler.
-----------------------------------
Bana ne yazdan bahardan
Bana ne borandan kardan
Aşağıdan yukarıdan
Yolun sonu gözüküyor
-----------------------------------
Yer imleri