takmamaya çalışmaktan başka çaren yok. maalesef biraz farklı oldugun zaman insanlar dışlamaya ötekileştirmeye başlıyor yok illa cıvık olucaksın konuşcaksın vs vs
Bende normal insanlar gibi olmak istiyorum sürekli insanların imalı imalı kötü ve alaycı bakışlarından bıktım 23 yaşındayım hep dışlandım. hiç arkadaşımda yok olmadı. Bazen özgüvenim yerinde kendime güvenirim ama bzen yerle bir oluyor
Konu Hamsterdamm tarafından (07-08-2020 Saat 08:46 PM ) değiştirilmiştir.
takmamaya çalışmaktan başka çaren yok. maalesef biraz farklı oldugun zaman insanlar dışlamaya ötekileştirmeye başlıyor yok illa cıvık olucaksın konuşcaksın vs vs
Uzaklarda..
neden kendinde sorunu aramıyorsun? sen kendini bile farklı görüyorsun buda bir çeşit dışlamadır.İnsanlardan farklı olduğunu söylüyorsun.Sen olsan sıkıldığın bir insanın yanında kalır mıydın? kalabilirmiydin? belki senden sıkılıyorlar.Sen ne yapman gerek senden sıkılıyorlarsa bunun nedenini bulup kendini geliştirmen hep dert yanıyorsun ama hiç çözüm aramıyorsun.
Ona çok acıyordum, hiç mi âşık olmamıştı acaba, sevdiği biri yok muydu?
Bana kötü bakana bende kötü bakıyorum bazen kendimi hiç ezdirmem ezmeye çalışan çok oluyo. insanlar bana anormalmişim farklıymışım gibi hissettiriyorlar . normal bir insanın gördüğü değeri ben kimseden görmedim daha herkes bana souk davranıyo ciddiye almıyo aile akraba değerlerimde yok olmadı hiç bağlarım yok yani anlıcağın . kendimi iyi ifade edemedim kimseye. kendi içime kapandım iyice özgüvenimi kaybettim kendi dünyamda yaşıyorum
Yer imleri