Öğrenmeye olan hevesim giderek azalıyor.
Niye bilmiyorum.
Eskiden çok meraklıydım,her konuda fikrim olsun isterdim,hatta özellikle seçerek derinlemesine daldığında olurdu.
Şu an kırk yaşından gün almış durumdayım.
Elbette yaş bir bahane değil ama okumaya karşı ilgim yok denecek kadar azaldı artık.
Hevesle kitapları üstüste dizdiğim,birini bitirmeden ötekine başladığım zamanlar hayal oldu.
Ülkem insanını cahillikle vs. itham etmek istemiyorum ama,okumuş insanında zaten pek bir değeri kalmadı.
Düşünceler,fikirler arasında kıyas yapabilmek,bu bilgi kirliliğiyle baş edebilmek,hele hele bu kirlenmişliği sorgulamadan kabul eden insanlara birşeyler anlatabilmek pek mümkün değil.
Geçmişte yaşanmış köy-kent kavgalarının ve kent kibrininde bunda rolü büyük ama bugün geldiğimiz noktada okumuş insanın değeri,kıymeti,saygınlığı; belli bir fikir kalıbını benimseyenler dışında yok gibi birşey.
Olağan yorum farklarını kimse kabul etmek istemiyor nedense.
İnsan kendine soruyor;
Okuyan insan sevilmiyorsa ,hatta dert-sıkıntı kaynağı bir çıban başı olarak görülüyorsa,insanlar onları aşağılamak-dışlamak için bahane arıyorsa,o insan niye daha fazla kassın ki zihnini ve bedenini?
Bir tüccarda o olur,mesele hallolur.
Yer imleri