Gündelik hayattan notlar...

[Denge]

Sanal insanlar olduk osmangazi.

O kadar sanal oldukki gerçek-yalan,haram-helal birbirine karıştı artık.

Yaşım arttıkça vicdanım kirleniyor,hem vicdanen hem ruhen temiz bir insan olmayı çok isterdim.

Ama hayat imtihanının sunduğu seçenekler o kadar acımasız ki bazen iki kirli arasında seçim yapmak zorunda kalıyorsun.

Kendi adıma hukuka güvensizliğim o safhada ki herhangi bir konuda mahkemeye gitmektense başka çıkış yollarını zorluyorum.

Öyle bir düzen var ki hukuk tamamen göstermelik ve sadece arkası olmayana karşı var.

Bir mesele varsa mahkemeden önce başka kanallardan olur alman gerekiyor.

Hukukçuların vicdanının siyaset ve geçim derdi arasına sıkıştığını düşünüyorum,bu yüzden hukuktan korkuyorum,beni anlamayacaklarını düşünüyorum ve adalete güvenim yok gibi birşey.

Hukuk;artık bir haklı-haksız mücadelesinden çok bir güçlü-güçsüz rekabetine ve ideolojik hesapların görüldüğü bir meydan kapışmasına döndü.

Kaptan kaba ,şekilden şekile girdik.Göğsümüzü gere gere yollarda yürüyebildiğimiz zamanlar geride kaldı.

İşin aslı kuyruğu dik tutmaya çalışan zavallı korkak farelerden bir farkımız kalmadı.

Her adımında işlediği suçlar yüzüne vurulacak gibi gelen ruhen hasta fareler..

Boşverin biz fare olalım,hükmümüz-hesabımızda ona göre kolay olur.

Arslan olduğunu iddia edenlerin de rabbim iki cihanda hesaplarını kolay eylesin.

Ateşin koynunda dolanıp-oyunlara dalıp ,pençeleri yanmadan kurtulabilecekler mi bakalım...

[Denge]

İnsanlar ve kurumlara da güvenim yok.

Yalan,menfaat ,çıkar üçgenine sıkışıp kalmışız.

Biri vicdanlı davranmaya kalksa anasından emdiği sütü burnundan getiriyoruz.

Hakkı hukuku geçtim,anlayış bile kalmadı.

Haramzade sinelerimizde,sıfatlarımızda neşeye yer kalmadı.

Hep bir ince hesap,hep bir tüccar zihniyeti,hep bir kâr-zarar kaygısı.

Kemal Sunal'ın köfteciyi oynadığı bir film vardı bilmem hatırlarmısınız,bir yerde insanların hayâsızlığına ve kirlenmişliğine bir isyandı.

Çok hasta ve çaresiz olduğum bir zamanda beni gerçekten güldürmüştü.

Vicdanımız,ruhumuz isyan ediyor üç kuruş ekmek için çektiğimiz rezilliğe ki,etrafımdaki insanların psikolojilerini incelediğimde yanlız olmadığımı farkediyorum.

[osmangazi]

isteklerimi eğitmeliyim, ben en azından bunu yapmaya çalışıyorum. Kendi kendine kısıtlama koymak daha az kafaya takmama sağlıyor bazı şeyleri. Öfke duygusunu insanlar ne güzel yansıtıyor benim etrafımdaki. Savunma mekanizmalarından kendine yöneltme, öfkeyi dışarı veremediğinde kendine yöneltiyorsun ve depresyona giriyorsun. İnsanlar çok mükemmel görünüyor, onlar gibi duygularımı yansıtabilmek ve uyum içinde olmak istiyorum. Başkaları ne der diye sürekli yargılanma ve küçük düşmeme odaklı yaşayınca da sosyal fobi geliştiriyorsun. Şu ölçüyü bir türlü tutturamadım, tuttursam her şey yolunda olsa da maneviyatı araştırmaz, yönelmezdim belki, burdaki hayır da buydu belki.

[Denge]

Son zamanlarda kadınlara yönelik tacizler konuşuluyor.

Az önce Tv 8 de Kırmızı Odada yine bu konu işlendi.

Bunun ideolojisi,partisi mı var?

Bu konudaki kokuşmuşluk o boyuttaki insanlar evlenmeye korkar hale geldi.

Evlilikleri yürütmek böyle meseleler yüzünden iyice zorlaştı,bir yerde film koptu mu kopuyor artık.

Zaten ekonomik sıkıntılarında etkisiyle herşey pamuk ipliğine bağlı ki bu kutsal kurum çat deyince çatırdıyor artık.

Bir kahve muhabbetinde erkeklerin övünerek anlattıklarını duysanız tiksinirsiniz.

Ne karınıza,ne kızınıza,ne ananıza,nede bacınıza güveniniz kalır.

Fuhuş nerdeyse göz göre göre yapılıyor artık.

Bir yuva kurmak gerçekten yürek istiyor.

Gençler artık kolay kolay birbirine güvenemiyor.

Gizli saklı rezilliklere ilgisizlik,çaresizlik,fakirlikte bahane ediliyor.

Gerçekten böyle şeylerde yok değil ama,bunlar her şekilde ağır travmalar,aslında manevi ve psikolojik hastalıklar,belki kimisi de böyle intikam alıyor hayattan,birilerinden.

Neresinden başlayıp,nereye kadar anlatacaksın.

Chp'de varda başkasında yok mu?

İnsanların iğrenç yüzlerini görmeyerek bizim milletimize ahlak abidesi muamelesi yapmak ne kadar mantıklıdır?

Kardeşim bu konuda dindarın gavurdan ,sağcının solcudan bir farkı yok.

İmam-hatip mezunları zina etmiyorlar mı zannediyorsunuz?

Ediyorlar.

İmam-hatip mezunları kumar oynamıyor mu zannediyorsunuz?

Oynuyorlar.

İmam-hatip mezunları hırsızlık yapmıyor mu zannediyorsunuz?

Yapıyorlar.

Kaç tane kadınla sevişildiğinin büyük bir keyifle,ballandıra ballandıra anlatıldığı ,bir üstünlük vesilesi sayıldığı kahve muhabbetleri kesilmeden-ki bu muhabbetleri yapanların
hepsinin Chp li olduğunu düşünmek ayıptır- ,özel erkek sohbetlerindeki aymazlıklar bitmeden,erkeklerle kadınlar beraber rehabilite edilmeden bu sorunu çözmek mümkün mü?

Bu sorun Esra Erol programlarıyla çözülür mü?

Hayâ bitmiş artık,bu işler normal,sıradan hale gelmiş,nasıl altından kalkacaksınız?

Filanın beraber olmakla övündüğü kadının,diğerinin anası,bacısı ,karısı olduğunu,aslında belkide haberi bile olmadan bu .oka kendinin de battığını,kahvede övünmeye devam eden erkekler ne zaman farkedecek?

Ahlaktan dem vurup namus konusu açılınca mangalda kül bırakmayanlar,kendi ailelerinden,eşlerinden-dostlarından,en önemlisi ise kendilerinden gerçekten eminler mi?

Hastalıklı,illetli bir toplum olduğumuzu ne zaman kabul edip tedavi arayacağız?

[Denge]

Osmangazi,senin anlattıklarından anladığım şu;

Bir nehir gibi akayım istiyorsun sen,duygularımı-düşüncelerimi ortaya koyayım, korkmadan yerli yerince tepki vereyim,insanlar benim farkıma varsın,yok saymasınlar istiyorsun.

Kendine güvenli olmak,insanların sana saygı göstermesini,ciddiye almasını sağlamak istiyorsun.

Bunların hepsinde haklısın ve bunun için uğraşmalısın da,bu fikrine katılıyorum.

Fakat bu saydıklarımın hepsi emek ister,bilgelik ister,uğraşmak gerekir bunları gerçekleştirmek için.

Ölçüsü olmayan öfke,ölçüsü olmayan neşe,korku,heyecan da karşındaki insanda duygusal olarak ters tepki yaratabilir.

Usulünce konuşmak,çalışkan,gayretli biri olmak,sorumluluklarını yerine getirmek,ölçülü olmak kaydıyla bunları istemenin ne günahı ne vebali var.

Doğrusuda kendine güvenen ,saygı duyulan,sözü dinlenen biri olmak için gayret göstermek zaten.

Ama izzeti nefsle kibiri,hırsla azmi,kendine güvenle şımarıklığı,öfke ile celâli birbirine karıştırmadan.

[osmangazi]

Baya bir kilo vermiştim. Bir gazete haberinde okudum. Bazı duygularımızı tatmin için glikozlu yiyecekler yiyormuşuz. Diyette 5 kilo verip sonra yaşayamadığız duyguya döndüğümüzde diyetten sonra bu yiyeceklerle 8 kilo alabiliriz deniyordu. Ben de bu 2. kısımdayım sanırım şu an bütün emeklerim boşa gidebilir diye korkuyorum. Ben 3-4 dilim köy ekmeğinin üstüne sana yağı önce , sonra ayrı bir kapta siyah zeytin , zeytin yağı limon ve kırmızı biber karışımını bana bana yemeyi seviyorum. Bunu haftada 3-4 geceye çıkarmaya başladım. Bunu yaparken de hayal kuruyorum; bir yerden bir şekilde çok fazla para çıktığını, dünyanın en zengin veya en güçlü insanı olduğumu hayal ediyorum. Fabrikalar yaptırıyorum insanlara iş yer barınak imkanları sağladığımı ya da Türkiyede mafyayı yok ettiğimi kendimin bir güç oluşumu oluşturduğumu hayal ediyorum. Kontrolün ben de olduğunu hayal ediyorum bu zeytinyağlı ekmeği zeytini yerken. Konunun başındaki duygu ben de güven sanırım. Bunları yaşadığımı hissederken günlük hayatta eksikliğini çektiğim güveni yaşıyorum. Konunun başındaki gibi günlük güven problemimi çözmüyor ama anlık rahatlama sağladığından , güvensizlik duygusuyla mücadeleden bu şekilde kaçıyorum.

[Denge]

Büyük usta Doğan Cüceloğlu'nu kaybettik.

Çok ciddi emeği var bu ülkeye.

Allah rahmet eylesin...

[Denge]

Son zamanlarda saatler ağır ilerliyor.

Annem covid 19 kaptı,ardından hanım yatağa düştü,ardından annemi yoğun bakımlar arasında sevk ederken ben kaptım,hanım karantinadan çıktı sıra bana geldi.

Annem belkide vefat edecek.

Gündüzler yine geçiyorda geceler uzadı,iyice zalim oldu,durup durup arada bir ağlar oldum,kardeşim anneme bakmasa,eş-dost destek olmasa çıldırmamak işten değil.

Mahşer meydanındayız sanki,cezalar toplu kesilmiş,fatura toplu ödeniyor.

Yok ona temas ettim mi,hanım iyileşecek mi,kızıma bişey olmasa bari,annemin durumu ne acaba, ben nasıl olacağım vs. vs.

Öyle bir imtihanın içine düştük ki,tam bir cendere.

Hakîkî tek Lokman olan rabbim,şifayı verecek tek mercîî.

Vademiz dolduysada alacak bizi yanına tabii.

Ama ölmek zor,ölmek ağır..

Hele annenin- babanın ,eşinin- kızının sağlığıyla imtihan olmak apayrı bir yıkım.

Ölmenin zor olduğunu nerden bileceksin diyeceksiniz.

Can teslim etmek öyle kolay değil.

Bir kere tansiyonum 3,5 a kadar düştü,gittim-geldim.

Bir kerede yanlış iki ilacı arka arkaya içmişim.

Öyle bir şeydir ki o ölüm korkusu,o cendere;tarif edilmez.

İnsanın ruhu ölmek isteyebilir,hayattan bıkmış olabilir.

Ama sen farketmesende nefsin ,bedenin, o canı kaybetme korkusuyla tir tir titremektedir.

En cesur insan bile ölüm korkusundan kaçamaz.

Rabbim emaneti kolay teslim alınanlardan eylesin.

İstesen bile kimsenin yerine de sen can veremezsin.

Rabbim her an ölecekmiş gibi imanla,göç etmeye hep hazır olarak yaşayanlardan eylesin.

[Denge]

Annemi de kaybettik geçen hafta içinde.

İnnâ lillâhi ve innâ ileyhi râciun.

Allahtan geldik ve yine ona döneceğiz.

[osmangazi]

Allah rahmet eylesin. Mekanı cennet olsun. Sizlere de Allah sabır versin.