Gül dili...

[Denge]

*Tüm vefasıyla,tüm cefamı çeken eşime gelsin,

*Onun yerine kimseyi koymam.


MONA ROZA

Mona Roza, siyah güller, ak güller
Geyvenin gülleri ve beyaz yatak
Kanadi kirik kus merhamet ister
Ah, senin yüzünden kana batacak
Mona Roza siyah güller, ak güller

Ulur aya karsi kirli çakallar
Ürkek ürkek bakar tavsanlar daga
Mona Roza, bugün bende bir hal var
Yagmur igri igri düser topraga
Ulur aya karsi kirli çakallar

Açma pencereni perdeleri çek
Mona Roza seni görmemeliyim
Bir bakisin ölmem için yetecek
Anla Mona Roza, ben bir deliyim
Acma pencereni perdeleri çek..

Zeytin agaçlari sögüt gölgesi
Bende çikar günes aydinliga
Bir nisan yüzügü, bir kapi sesi
Seni hatirlatiyor her zaman bana
Zeytin agaclari, sögüt gölgesi

Zambaklar en issiz yerlerde açar
Ve vardir her vahsi çiçekte gurur
Bir mumun ardinda bekleyen rüzgar
Isiksiz ruhumu sallar da durur
Zambaklar en issiz yerlerde acar

Ellerin ellerin ve parmaklarin
Bir nar çiçegini eziyor gibi
Ellerinden belli oluyor bir kadin
Denizin dibinde geziyor gibi
Ellerin ellerin ve parmaklarin

Zaman ne de cabuk geciyor Mona
Saat onikidir söndü lambalar
Uyu da turnalar girsin rüyana
Bakma tuhaf tuhaf göge bu kadar
Zaman ne de çabuk geciyor Mona

Aksamlari gelir incir kuslari
Konar bahcenin incirlerine
Kiminin rengi ak, kimisi sari
Ahhh! beni vursalar bir kus yerine
Aksamlari gelir incir kuslari

Ki ben Mona Roza bulurum seni
Incir kuslarinin bakislarinda
Hayatla doldurur bu bos yelkeni
O masum bakislar su kenarinda
Ki ben Mona Roza bulurum seni

Kirgin kirgin bakma yüzüme Roza
Henuz dinlemedin benden türküler
Benim askim sigmaz öyle her saza
En güzel sarkiyi bir kursun söyler
Kirgin kirgin bakma yüzüme Roza

Artik inan bana muhacir kizi
Dinle ve kabul et itirafimi
Bir soguk, bir garip, bir mavi sizi
Alev alev sardi her tarafimi
Artik inan bana muhacir kizi

Yagmurlardan sonra büyürmüs basak
Meyvalar sabirla olgunlasirmis
Birgün gözlerimin ta içine bak
Anlarsin ölüler niçin yasarmis
Yagmulardan sonra büyürmüs basak

Altin bilezikler o kokulu ten
Cevap versin bu kanli kus tüyüne
Bir tüy ki can verir bir gülümsesen
Bir tüy ki kapali gece güne
Altin bilezikler o kokulu ten

Mona Roza siyah güller, ak güller
Geyve'nin gülleri ve beyaz yatak
Kanadi kirik kus merhamet ister
Aaahhh! senin yüzünden kana batacak!
Mona Roza siyah güller, ak güller

Sezai Karakoc

[Denge]

https://www.google.com/amp/s/nergiha...uk-notlar/amp/

Divan Şiirinde çiçek motifi...

[Suveydaaa]

BÜLBÜL

Divan şiirinde en çok kullanılan fiğürlerden biridir.

Bülbül kuşların aşığı, aşıkların sembolü, sevgiliye ulaşmak, goncanın açtığını görmek, güle olan aşkını ifade etmek için öten bir kuş olarak düşünülür.

Sesi güzeldir.

Hicranın kavuşmanın sembolüdür.

Arapçası andelip, Farsçası, hezar, çoğulu Hezarandır.

Türk şivelerinde “böberdek”, “bübürdek” “keleçek”“kujulak”, “ötlügen” şeklinde kullanılır.



Bülbüller, bahar vakti havalar ısınmaya başlayınca çiftleşir,” dişisi yumurtadan kalkıncaya kadar erkek olan bülbül ekseriya akşam ötmeye başlayıp sabaha kadar hep öter.

Yuvasını genellikle ağaç dallarına çokça da gül ocakları içine yapar.

Böyle yerelere yılanlar çıkamazlar.

” Bu nedenlerle bülbül erkek aşığın sembolüdür. Divan şiirinde erkek aşığı temsil eder. Bütün çiçekler bülbüle aşık tır ama; bülbül ise yalnız güle aşıktır.

Bülbülle gül hiçbir zaman bir araya gelemez.

Çünkü gül, bülbüle karşılık vermez. “

Gül nazlıdır, naz libası giyer ve naz uykusuna yatar.

Vefasız ve zâlimdir.”

Bülbül ise bu naza ve işveye sürekli şarkılar söyleyen bir aşıktır.

O yüzden bülbül sazı, nağmeyi ve ağlamayı ifade eder.

Eskilerin dediklerine göre “Bülbül kızgın iken ışığa koşar bazan da fenlere çarpar hatta ağaç dalı sanarak saza bile konarmış “

Kondurur sazına sad bülbülü ma’nayı ne dem
Olsa mızrab- zen –i tar –ı hayali yekta

Sabri –i Şakir



Eski şiirde bül bül ve gül hikayesi çok sık işlenmiştir.

Bülbülün güle erişmek için çabasına dikenlerin engel olduğu gülün dikenin bülbülün göğsüne batarak bülbülü öldürdüğü hikayesiyse sık sık karşımıza çıkar.

Gül su ihtiyacını bülbülün kanıyla karşılar.

Bülbül nağmeleriyle kendinden geçerken gül de naz uykusundan uyanıp onun kanını içiverir.

Bülbülün kanı, gülün dikenlerine sızıp goncaya ulaşır ve ona renk katar.

Kırmızı gülün rengi bülbülün kanındandır.

*****

Bir internet sitesinden...

Az çektirmedi gül ,bülbüle hep eski edebiyat derslerinde gül bülbül meteforu üzerinde dönerdi şiirler .

[Suveydaaa]

Bu güldeki kibir kimsede yok ya bülbül aşkından öldü hala umursamaz.Divanda sevgililer hep böyle zaten can çeker Canan çektirir.Bir de tasvir ederler ağzı şöyle boyu saçı şöyle diye hoca bir gün tasvir edilen şekilde çizmişti çirkin bir şey çıktı ortaya .Demek ki eski şairler parça güzelliğine önem veriyormuş.

[Denge]

Güzel yorumlamışsın

[Denge]

Devam hadi bakalım...

https://youtu.be/dVqq7m0ZiCY

Şeker hoca önemli bir konuya değinmiş.

[Denge]

https://youtu.be/OP4HuNQcIRU

40 hadis..

Ayakkabı...

[Denge]

https://youtu.be/WivI2IPrrZc

Ey erenler akıl fikir eyleyin...

[Denge]

Bülbüller kokuyu güllerden alır
Aşık çıkmış dağlara Leyla'yı arar
Leyla Leyla derken Mevla'yı buldum

Erenlerin böyle sohbeti vardır
Erenlerin böyle meclisi vardır

Elvan elvan olmuş üfürme sakın
Tevhidin kılıncını kalbine takın
Sırrını nadana söyleme sakın

Erenlerin böyle sohbeti vardır
Erenlerin böyle meclisi vardır

Aşıkların kalbinde açıyor güller
Uyan gafil uyan geçiyor günler
Mahşerde cem olmuş cümle erenler

Erenlerin böyle sohbeti vardır
Erenlerin böyle meclisi vardır

Aşık Yunus asla sözünden dönmez
Zerrece göz ile cihan görünmez
Erenler sırrına akıllar ermez

Erenlerin böyle sohbeti vardır
Erenlerin böyle meclisi vardır

[Denge]

Olduğum gibi kim görebilir beni?

Ne rengim var benim, ne nişanım.

Benim de bildiğim sırlar var diyeceksin ama,

Hem o sırlarım ben, hem de o sırları saklayanım.

Bu gönül ne vakit durulacak bilmem.

Ama şu anda hiç kımıldamadan duran da benim,

Yürüyüp giden de ben.

Ben bir denizim, kendi varlığı içinde taşan.

Uçsuz bucaksız, alabildiğine geniş, kıyısız, hür bir deniz.

İki dünya da yok oldu gitti bende.

Artık ne bu dünyadan sorsunlar beni, ne o dünyadan.

Sen bizim aynımızsın dedim ey can!

Amma yaptın dedi, o da ne demek.

Şu gördüklerin hep benim.

Yoksa dedim sen O musun?

“Hey, kendine gel! Sus!” dedi.

“Benim ne olduğum dile gelmez…”

Öyleyse dedim sana işte dilsiz, dudaksız konuşan biri.

Yoklukta ayaksız yürümedeyim, gökteki ay gibi.

İşte sana elsiz ayaksız durmadan koşan biri.

“Böyle koşup durmak” dedi bir ses; “senin nene gerek?””

Bak bana, apaçık ortadayım da gene gizliyim.

Sen beni gör asıl beni!

Eşi bulunmaz bir gizli maden olmuşum.

Eşi bulunmaz bir deniz olmuşum ben.

Tebrizli Şems’i gördüm göreli…


Hz.Mevlana Celaleddin Rumi

*****

Düşünelim...

Şiirde geçen bir ses kim veya ne acaba

Bkz:Şuhudi ruh,Şuhud-i hak,Enel Hak...