5 sonuçtan 1 ile 5 arası

Konu: Mutsuzluğu takıntı haline getirip kendimi depresyona soktum?

  1. #1
    Karar Dönemi
    Üyelik tarihi
    Oct 2016
    Mesajlar
    43

    Post Mutsuzluğu takıntı haline getirip kendimi depresyona soktum?

    Merhaba arkadaşlar bende OKB hastalığı var tedavi görüyorum 3 yıldır bu aralar çok zor zamanlarım geçiyor nasıl anlatacağım bilmiyorum ama anlatabildiğim kadar yazacağım.(Bu siteden ve sizlerden başka kimsem yok.) Bu hastalığı bilen bilir OKB istenmeyen saçma düşünceleri kafaya takmaktır örnek vereyim yazın oturma odasında yatıyorum bi sabah kalktım balkonun kapısı açıktı hemen bir düşünce geldi ''Acaba ben uyurken eve biri girip bana dokundu mu?' diye ve bu saçma şeyi tam 3 ay taktım mutlu olamıyordum her anımda o düşünce geliyordu ''ya yaptıysa'' gibi sanki tacize uğramış gibi utanıyordum şimdi o düşünceye dönüp baktığımda Allah nasıl bir yüce ki o kadar saçma geliyor ki ben buna 3 ay mı taktım diyorum içim fena şekilde rahat ama o 3 ay zehir gibi geçmişti. Bursa'da özele gidiyordum daha sonra devlet hastanesine devam ettim filanca haplar yazdı ama Paxil 20 mg kadar hiç birine alışamadım belki 10 taneye yakın ilaç kullandım. Şu sıralar ilk defa depresyonu tattım diyebilirim yalnızım arkadaşım yok yalnızlığımı takıntı haline getirip kendimi depresyona soktum evet komik gibi kısır döngü gibi nasıl oluyor bilmiyorum facebook hesabı açıyorum kız arkadaşları ekliyorum sonra mesaj atınca görüldü yapmalar oluyor aynı şekilde Twetterdan geri takip yapmayanlar oluyor bunlara kafayı takıyorum yalnızım diye mi başka bir şeye mi sıradanlığa mı artık neye taktım bilmiyorum ama içim şu son 1 haftadır çıkacak gibi oluyor saatlerce ağlıyorum sabah bi dilim ekmek yeyip geceye kadar bişey yemiyorum ellerim titriyor ama canım hep uyumak istiyor uyumaya çalışıyorum uyuyamıyorum da çok mutsuzum faceye giriyorum mesaj kutuma bakıp çıkıyorum eski zamanlar lise yıllarım aklıma geliyor, elimden kaçan fırsatlar aklıma geliyor, sanki gençliğim heba olmuş boşa gitmiş gibi düşünüyorum bütün gün evdeyim iş yok okul yok ama ygs'ye gireceğim sıradanlık mı artık ne bilmiyorum sürekli mutsuzum ilk defa depresyonu tadıyorum gibi oluyor otobüs görsem veya mahalle köşesini görsem falanca arkadaşla burada olmuştuk veya şuradan geçmiştik şimdi o yok gibi saçma saçma şeylere üzülüyorum ya da eskiden neden liseyi bıraktım herkes gibi mezun olup kep töreni yapamadım diye üzülüyorum hepsi birleşiyor şu son 1 haftadır mutsuzluğu takıntı haline getirdim aylardır evdeydim ağlama nöbetleri oluyordu ama bu onların 30 katı yüzüm hiç gülmüyor evin içinde ruh gibi geziyorum odalar karanlık gibi geliyor kendimi kemiklerimi kasıyorum sürekli facede eski arkadaşlara bakıyorum falanca Üniversite filan başka şehirlere gitmişler ben hep aynıyım bide ben çamaşır makinesi sesi dinliyorum sürekli hep aynı şey bu bana huzur veriyor uykuya dalmaya giderken hayal filan kurmamı sağlıyor işte ama kulaklık ile gün boyu dinliyorum artık ondan da bıktım ama kapayınca iyice yalnız hissediyorum. Benim bu halim ne olacak Üniversite olursa İstanbul hariç istemiyorum bi yandan da evden ayrı kalmak istemiyorum arkadaşlar yardım edin sanki fazlalığım gibi herkes beni kızlar beni yedeğe bile almamış takmıyorlar gibi geliyor bi kıza alınganlık yaptım engelle beni dedim kız engelledi hala aylardır engeli kaldırmıyor ben olsam aklım kalır engeli kaldırırdım tuhaf geliyor şu son bi haftadır size yazıyorum doktora gittim EKT istiyorum dedim olmaz deyip duruyor siz bu konuda ne düşünüyorsunuz? Bana yardımcı olur musunuz? Ailem ile de aram pek iyi değil belki hep aynı hayat hep aynı şeyler mi bunaltıyor beni acaba hiç bir arkadaşım yok dert yazacağım bi siz varsınız sağ olun var olun hep bana yardımcı olur musunuz?

  2. #2
    Karar Dönemi bi kul - ait Kullanıcı Resmi (Avatar)
    Üyelik tarihi
    Jan 2017
    Mesajlar
    10

    Standart

    Kardeşim seni anlıyorum. Ben de de okb sorunu vardı.
    Psikiyatri ye gittim çeşitli haplar verdi.
    Sorun çözülmedi.
    Sonra üniversite yi kazandım. Ailemden ayrıldım.
    Doğup büyüdüğüm memleketimden ayrıldım.
    Yalnız kaldım. Ama bunun benim için bir fırsat olduğunu
    Gördüm. Düşünme fırsatı...
    Geçmişi düşündüm hatalarımı
    Doğrularımı hepsini. Hayatı ve anlamını
    Ve sonra yaratanın izni ile O' na yöneldim.
    Hayatın anlamını O' nda buldum. Tefekkür ettim
    Tevekkül kıldım. Boş durmadım. Okudum.
    Kur'an okudum, psikoloji kitapları okudum, risale ı nur
    Okudum. Diyeceğim şu ki bu hastalığın
    Yegane ilacı tefekkür, tevekkül, çalışmak
    Bir de son olarak risale ı nur külliyatının çok
    Yardımcı olacağını düşünüyorum. Geçmiş olsun diyorum.

  3. #3
    Karar Dönemi
    Üyelik tarihi
    Oct 2016
    Mesajlar
    43

    Standart

    Alıntı bi kul Nickli Üyeden Alıntı Mesajı göster
    Kardeşim seni anlıyorum. Ben de de okb sorunu vardı.
    Psikiyatri ye gittim çeşitli haplar verdi.
    Sorun çözülmedi.
    Sonra üniversite yi kazandım. Ailemden ayrıldım.
    Doğup büyüdüğüm memleketimden ayrıldım.
    Yalnız kaldım. Ama bunun benim için bir fırsat olduğunu
    Gördüm. Düşünme fırsatı...
    Geçmişi düşündüm hatalarımı
    Doğrularımı hepsini. Hayatı ve anlamını
    Ve sonra yaratanın izni ile O' na yöneldim.
    Hayatın anlamını O' nda buldum. Tefekkür ettim
    Tevekkül kıldım. Boş durmadım. Okudum.
    Kur'an okudum, psikoloji kitapları okudum, risale ı nur
    Okudum. Diyeceğim şu ki bu hastalığın
    Yegane ilacı tefekkür, tevekkül, çalışmak
    Bir de son olarak risale ı nur külliyatının çok
    Yardımcı olacağını düşünüyorum. Geçmiş olsun diyorum.
    Çok teşekkür ederim kardeş sağ ol

  4. #4
    Banned
    Üyelik tarihi
    Aug 2016
    Mesajlar
    269

    Standart

    İsmail sen doğrusun ama yanlış yerlerde geziyorsun.
    Zulmediyorsun kendine kardeşim. Vallahi zulmediyorsun.

    Sana özelden bişeyler diyeceğim.

    Farkındalık olsun diye de ,bu yazıyı okuyabilirsin:

    http://vesaire.org/sosyal-medya-kend...nize-olabilir/

  5. #5
    Karar Dönemi
    Üyelik tarihi
    Oct 2016
    Mesajlar
    43

    Standart

    Alıntı asmina Nickli Üyeden Alıntı Mesajı göster
    İsmail sen doğrusun ama yanlış yerlerde geziyorsun.
    Zulmediyorsun kendine kardeşim. Vallahi zulmediyorsun.

    Sana özelden bişeyler diyeceğim.

    Farkındalık olsun diye de ,bu yazıyı okuyabilirsin:

    http://vesaire.org/sosyal-medya-kend...nize-olabilir/
    evet kardeş ya içim çıkacak gibi oluyor tüm eksilerim, hatalarım gözümün önüne geliyor ağlamam kesilmiyor valla bıktım ben de artık hiç bişeyden zevk almıyorum her şey sıradan geliyor artık dokunsalar ağlayacak gibiyim çok alıngan yapıya sahip oldum hemen alınıp küsüyorum kaç kişiyi kaybettim bu yüzden pişmanım üzgünüm çarem yok ama

Benzer Konular

  1. Antidepresanı Toz haline getirip Burundan çekmek
    By busonyagmurlari in forum Üyeler Konuşuyor / Dertleşiyor / Soru Soruyor
    Cevaplar: 0
    Son Mesaj: 03-07-2016, 11:42 PM
  2. Bir kişiyi dünyanın merkezi haline getirmek
    By Sezo88 in forum Bağımlı Kişilik Bozukluğu
    Cevaplar: 5
    Son Mesaj: 10-04-2015, 04:08 PM
  3. bir haftadır kötü düşünceler takıntı haline geldi
    By activisiony in forum Saplantı-Zorlantılı (Obsesif-Kompulsif) Kişilik Bozukluğu
    Cevaplar: 1
    Son Mesaj: 05-01-2015, 09:25 AM
  4. Mutsuzluğu kendim mi istiyorum ?
    By kaanonat in forum Üyeler Konuşuyor / Dertleşiyor / Soru Soruyor
    Cevaplar: 13
    Son Mesaj: 01-06-2013, 07:46 PM
  5. mutsuzluğu ben mi başarıyorum ?
    By nılupher in forum Üyeler Konuşuyor / Dertleşiyor / Soru Soruyor
    Cevaplar: 22
    Son Mesaj: 20-03-2009, 01:57 PM

Bu Konudaki Etiketler

Yetkileriniz

  • Konu Acma Yetkiniz Yok
  • Cevap Yazma Yetkiniz Yok
  • Eklenti Yükleme Yetkiniz Yok
  • Mesajınızı Değiştirme Yetkiniz Yok
  •