Konuşabilmek bir nimettir...

[Denge]

Dünya hayatı hiç şüphesiz çok hızlı geçen, ciddi ve çetin bir imtihandır. Burada bizim her şeyden önde ve en yüce gayemiz, bizi yaratan, yaşatan ve âhirette hesaba çekecek, sonuçta mükâfatlandıracak veya cezalandıracak olan ulu Rabbimizin sevgi ve rızasını kazanmak olmalıdır.

Allahu Teâlâ’nın rızasını kazanmanın tek çıkar yolu ise en sonuncu, en doğru ve en hakikî din olan İslâm’dır. Diğer yollar ve dinler, ya yanlış, batıl ve bozuk ya da devri geçmiş, meriyyetten kalkmış ve geçersiz olduğundan; dünya ve âhiret saadeti isteyen herkesin, hayatını mutlaka ve mutlaka İslâm’ın emirlerini uygulayıp yasaklarından kaçınarak geçirmesi gerekiyor. Kâfirlerin iki cihanda halleri perişan, âkıbetleri hüsrandır; ancak ve sadece mü’minler felah bulacak, Allah’a en mutî insan ve dinin ahkâmını en iyi uygulayan müslüman, kıyamet günü en sevgili ve en makbul kul olacaktır.

İslâm dininin çok güzel ve çok faydalı bir yapısı, çok engin ve çok derin anlamlı prensipleri vardır. O, insanın hem bedenini sağlıklı tutar, hem ruhunu besler, hem gönlüne nur ve huzur doldurur; hem dünya işlerini düzenler, hem âhiret saadetini sağlar; hem ferdî korur, hem aileyi kurtarır, hem de cemiyete, devlete dirlik ve kuvvet kazandırır; güçsüzü korur, zorbayı durdurur; herkese hakkını verir, görevini de düşündürür; kadını himaye eder, erkeği yüceltir; fakiri güldürür, zengini hayra yönlendirir; işçiyi sevindirir, ağayı, patronu duygulandırır...

Ne kusursuz, ne tam, ne harika, ne şahâne nizamdır İslâm! İslâm, her çağın ve özellikle şu hasta asrın şifası; tüm maddî ve mânevî, ferdî ve içtimaî dertlerin devası; akılların gıdası, gönüllerin sefası; karanlık gecelerin nurlu sabahı, ölümlü dünyanın âb-ı hayâtıdır.

Fakat bir de tasavvuf denilen çok sevimli ve çok önemli bir şer’î ilim vardır ki o olmadan imanın tadını duyarak yaşamak; İslâm’ın özünü, iç yapısını, ruhunu, mahiyetini, inceliklerini, esrarını kavramak, bugünün ve belki her devrin insanı için hemen hemen imkânsız gibidir.

Çünkü tasavvuf Kur’an ahlâkıdır, Resûlullah’ın derunî ahval ve hâlâtı, şeriatın ince âdabıdır. Tasavvuf bencillik değil, diğerbinliktir, merhamettir, muhabbettir, hizmettir; laf ebeliği ve söz kalabalığı değil, samimiyet, ihlas ve hikmettir; kalp temizliği, irfan yüceliği ve amel-i sâlih üreticiliğidir; kıyl ü kâl değil, güzel haldir; taşa karşı gül, zehire karşı panzehirdir; gözlere nur, gönüllere sürurdur.

Tasavvuf deliyi velî yapar; taşkını uslu kılar; taş bağrı ısıtır, yumuşatır; merhametsizi rikkatli, katı kalpliyi gözü yaşlı eder; şaşkını, gafili zulümattan nura çıkarır; deryada çırpınanı sâhil-i selâmete ulaştırır; cahili eğitir, marifet hazinesi eder; çölü, çorağı irfan pınarlarıyla sular, yeşertir; çobanı sultanlaştırır; sığ bilgiliyi ummanlaştırır; kişiyi halka makbul ve mergup, Hakk’a mahbûb eder; topraktan yaratılan insanı nurlandırır, melekleştirir, Rahman’ın huzuruna layık eyler, iltifatına ulaştırır.

Tasavvufla samanlık seyran, daracık yerler âdeta meydan olur; tasavvufla gaflet ve körlük izale edilir, mü’minin basiret gözü açılır; dünya sevgisiyle harabe haline gelen kalpler, Allah aşkıyla mamur olur; mânevî zulmetler dağılır, insanın içi dışı pürnur olur; mü’mine bir zindan olan şu köhne cihan, gerçek bir gülistan haline gelir.

Tasavvuf, dinimizin özü ve gerçek anlamı; asıl gaye olan insân-ı kâmil olmanın yolu ve yöntemidir.

Özetle tasavvuf tüm devirlerde olduğu gibi hatta onlardan da fazla, yirminci yüzyılın şu stresli, sinirli, gerilimli, bunalımlı, şüpheci, aceleci, dertli, hasta ve bedbaht insanının da “nerede?” diye gece gündüz aradığı, yalan yanlış yerlerden sağlamaya çalıştığı gerçek mutluluğun ilahî yolu ve anahtarıdır.

O halde sen de bu önemli ve hayati konuya ciddiyetle eğil, bu nurlu ilahî yola gir, iki cihan saadetini bul!

http://www.iskenderpasa.com/0B42E650...86576F96E.aspx

[asmina]

Evet, konuşabilmek bi nimettir,
Bi de ondan daha üst bi nimet var
-yani fikrimce-
O da : anlaşılabilmek

[Denge]

Çok haklısın asmina.İletişim sorunları ve ruhi bozukluklar üst seviyede yaygın ülkemizde.

[dreamer8]

Güzel yazmışsın dostum, kesinlikle konuşabilmek bir nimettir ama bu nimeti kendimize haram ettik.

[osmangazi]

nimettir diye bu nimeti çok kullanmak da hoş değil bence.

[montevo]

Evet, konuşabilmek bi nimettir,
Bi de ondan daha üst bi nimet var
-yani fikrimce-
O da : anlaşılabilmek

anlaşılabilmek kolay bişey değildir.zira herkes kelimelere farklı manalar yükler ve konuşurken onu kast eder.ancak karşıdaki sizi tanımıyorsa söylediğinizi az ve ya yanlış anlar.

[asmina]

ancak karşıdaki sizi tanımıyorsa söylediğinizi az ve ya yanlış anlar.

Tanıyıp da yanlış anlayanları ya da hiç anlamayanları nere koycaz?
Olmuyor işte.

[osmangazi]

sizi söylediğinizi az ve ya yanlış anlar.

Biraz fazla kırptım mesajı kusura bakma artık montevo. Ben yanlış anlaşılmaktan hiç hoşlanmıyorum.

[montevo]

kimse hoşlanmıyor ama elden gelen bieşy yok.

[mondiego]

hjuıyrıgokguık