Alıntıbipolarım_tepemde Nickli Üyeden Alıntı
kendini böyle mi kandırıyon ?????
En iyi çözüm hep geçiştirici cevaplar vermektir. Aslında olumsuz cevap veren insanlar da tam olarak bunu yapıyor. Espriyle hedef şaşırtıyor, konuyu değiştiriyor kabullenmediğini bildiriyor. Politik cevaplar vermek gerekiyor zaten. Belki de kesin çizgileri olan bir karakteriniz vardır ve ona göre birine olumsuz cevap vermek gerektiğinde tam da olumsuz cevabın hakkını verecek şekilde hayal ediyorsunuz bunu ve daha önceki tecrübelerinizden bunun da iyi sonuçlar doğurmadığını bildiğinizden kendinizi tutmanızın gerektiğini biliyorsunuz. Olumsuz cevap vermek gerektiğinde karşı tarafı konuyu detaylandırması için ikna edip zor duruma sokmak ve verilecek doğru, geçiştirici cevaplar bulmak için zaman kazanmalısınız. Çoğu zaman karşı taraf bir şekilde zorbaca bastıracaktır ama bunların çoğunda zaten olayı büyütmenize gerek yoktur altta kalmak bir şey kaybettirmeyecektir. Ama neden altta kaldım diye insan kendini komplekse soktukça bu durum başına daha fazla gelmeye devam eder. İnsanlar nadiren "hayır" derler. Çünkü çoğu zaman "evet" dememiş olmak yeterlidir. İnsanlara karşı tutumunuzu geliştirmek daha köklü bir çözüm olabilir. Bu da hayatın içinde aktif olunarak sağlanabilir. Olaylara dahil olmalı konuya yabancı kalmamak gerekir. Bu sayede nasıl hayır demek gerektiğini de gerekli detaylar içinden çıkartabilirsiniz. Kenardan seyrederken ansızın ışıkların sizin üzerinize dönmesi durumunda ne yapacağınızı bilemeyip sizin için uygun olmasa bile karşı tarafın isteklerine boyun eğmek zorunda kalırsınız. Aşama aşama hayatın akışına dahil olarak belki yer yer yön vererek daha yerinde evet ya da hayır diyebilirsiniz.
Ben yapabiliyor muyum bunlar? Tabi ki hayır.Ama herkes için denemeye değerdir.
Şimdi sen yoksun, sadece geri kalan her şey var
ama
Kaybedecek hiç bir şeyim olmasa da, kazanabileceğim çok şey var.
kendini böyle mi kandırıyon ?????
Buna kandırmak denmez,
sabır erdemdim
şimdi ayet yazardım da milletin
bağsurunu azdırmayalım
Hmmm sendeki hakkını arayamama da kötü, hakkını fazlasıyla arama da kötü bir özellik. Dün aracın biri caddeden sokağa dönerken, ben yoldan geçmekteydim. Ağır da geçmiyordum, hızlı şekilde geçiyordum, üzerime sürdü. Bilerek dibimde fren yaptı. Şimdi ben onun camına vurup "ne yapıyorsun lan sen" desem, ki rahatlıkla derim, ihtimalleri düşünelim. Bizler, düşünen, mantıklı insanlar; toplumun sigortasıyız, suçun paratoneriyiz, insanlıktan çıkmışlara uymayarak olası faciaları yok edenleriz. İhtimalleri düşünelim demiştim. Camına vurdum, bağırdım. Bastı gitti. Güzel. Ya da indi arabadan birbirimize daldık, dövdüm ya da dövüldüm. Ya da indi arabadan silahını çekti vurdu beni, veya sopayla, levyeyle kafamı kırdı ve kalan hayatımda sakat veya kalmayan hayatımda ölüyüm. Veye ona vurdum, yere çarptı kafasını ve katilim. Cezaevleri, mezarlıklar ve hastaneler bir saniyelik öfkenin sonuçlarından dolayı oraya düşenlerle doludur....Peki ben ne yaptım, hiç bir şey olmamış gibi yürüdüm gittim. Ne kaybettim? Erkekliğimi mi, gururumu mu? Bu sebepten elbette hakkını ezdirmeyeceksin. Sana bariz bir saldırı olduğunda tabiki kendini savunacaksın ama her yerde hakkını ararsan başın beladan kurtulmaz. Orta yolu tutmalısın. Çünkü insanların içinde bir canavar uyuyor artık.
Yetkileriniz
Yer imleri