çocuklara bırakmak istediklerin neler?

[geray]

oyuncu Şermin Çarkacı ile röportaj


Soru: Çocuklara bırakmak istediklerin neler?

Cevap: Yavrularım şimdiden affetsin, öyle bankada para, ev, araba vs. bırakamayacağım. Öyle bir hayatımız yok. Bizim milletin en büyük yanılgılarından biri bu. Ben çok gülüyorum bu duruma. Çocukların geleceğini garanti altına almak için hababam çalışıp para biriktiriyorlar, evler alıyorlar falan. O birikimi yapmaya çalışırken çocuğun çocukluğu, senin gençliğin kaçıp gidiyor. Dikkat edin, sonra da bu birikimi, çocuklarının gençliğinde vermiyorlar, kendileri ölünce çocukları rahat ediyor:-) Çocuklar da zaten mirası paylaşamıyor, mutlaka kavgalar çıkıyor, paylaşabilseler bile, anan baban ölmüş doksan yaşında, sen gelmişsin 60 yaşına, o yaştan sonra sahip olduğun evi, parayı ne yapacaksın?
Şu çocukların geleceğine yatırım meselesini bir daha düşünmek lazım. İyi bir eğitim en değerli miras. Ama o da sadece iyi okullara göndererek olacak iş değil. İnce ince, nakış gibi işliyoruz çocukları yıllar içerisinde. Söylediğimiz her söz, her davranışımız bir miras aslında. İyi mi, kötü mü zaman gösterecek. Bırakmak istediğim şeyler var tabi. Kendi ayaklarının üzerinde durabilme gücü bırakmak isterim. Hayal kurabilme, hayaline doğru yürüyebilme gücü bırakmak isterim. Dünyaya karşı duyulacak sonsuz bir sevgi bırakmak isterim. İyiyken iyi, kötüyken kötü demesinler, şükretsinler. Öyle bir şeyler kötü gittiğinde hemen pes etmesinler. Çok sevdiğim bir sözü bırakmak isterim kalplerine, zorluklarla karşılaşınca 'Bu bir demdir gelir geçer' desinler ve devam etsinler, gözleri hep gelecekte olsun. Kendilerine güvensinler, yeteneklerini tanısınlar, yapabilecekleriyle hayata tutunsunlar isterim. Dar çerçevelerle düşünmesinler, daha geniş bakabilsinler isterim. Merak duygusunu hiç yitirmesinler, her gün şaşıracak, öğrenecek, merak edecek bir şeyler bulsunlar isterim. Bu saydıklarımı bırakabilirim sanırım, bende var olduğunu biliyorum, üçüne de bölüştürürüm:-) Üçüne de birer ev bıraksam, ancak başlarını sokacak bir yuvaları olur. Ama bunları bırakırsam, kendilerine içine başkalarını da alabilecekleri kocaman bir dünya kurabilirler.

[dreamer8]

miras kavgaları meşurdur zaten kardeşler arasında. Türk adetlerinde de vardır babanın evlatlarına bir şeyler bırakması. Çocuğum yok, belki hiç bir zaman da olmayacak. Belki hayırsız bir evlat olacak, belki de hiç doğmayacak. Babam ister bizlere bir şey bıraksın, ister bırakmasın hiç mühim değil, yeter ki Allah başımızdan eksik etmesin onu. Onun varlığı en güzel hediye zaten. İşyerimde, bir yıllık maaşını, anaokuluna özel koleje giden çocuğuna ödeyen biri var. Karısının maaşıyla da geçiniyorlar. Sistem bu malesef. Bu çocuğa hayatlarını verip, sonra ne bekliyorlarsa saksıdaki bu tohumdan anlamıyorum. Bitkisel hayatta çocuklarımız. Eğitimmiş. Sorun, ana babanın ideallerini gerçekleştirebilecekleri bir resim tuali olarak görmeleri o saksı beyinli çocuklarını.