Borderline insanlar arıyorum ...

[efe.efee]

kendime acımaktan başka bişey yapamıyorum yasım 28 oldu borderline oldugumu 2011 senesinde öğrendim ama borderlinım diye etrafada dillendirmiş biri değilim ..gerçekten herseyin sınırlarındayım normalliğin anormalliğin dahiliğin deliliğin yokluğun hiçliğin yaşamın ölümün dengesiz denklemlerin kendimin kendisizliğimin ne olduğumun ne olmadığımın mutluluğun depresyonun sebebsiz dolmayan boşlugumun sınırısz acımın ve sürekli yorulmamın evet işte bu gerçekten yoruluyorum benm gibi olmayan kimse beni anlamıyacak oyüzden açtım bu başlııgı..sanki ettiğim bi kötülüğün kefaretini ödüyomusum gibi geceleri tırnaklarınızı avucunuza geçire geçire uyumalaranızmı hergün enkaz altından kalkar gibi uyanmakmı dünyanın en değerlilerini değersizleştirmenizmi daha nicesi sadece konusmak istiyorum ...bazen insan sırf kendi olduğu için ölmek ister ya tamda o noktadayım

[efe.efee]

'kendini cezalandırma güdüsü' fazlasıyla üstünde durduğum bi düşünce benmde sanki biçok seyin sorumlusu benmişim gibi içime kapanıp zaten hep senin yüzünden oluyor dıye saatlerce ağladığım cok olur ve yaptığım hatalı davranışları düşünüp ne olacaktıkı başka diyip üstüne bide vicdanı bi azap ekleyerek kötü ruh halinden daha kötüsünede geçiyorum üstünde saatlerce düşünüp başka insanlara neden olmadığını sorguluyorum bi süre sonra sennde deiğn gibi bazı şeeylerin değişmezliğinn vermiş olduğu o mükemmel çaresizliğin ruhuma yaptıgı muazzam baskıyla boğulup duruyorum bu duygu üzerindede cok duramıyorum iyi olmak için sbebler ararken başka insanların tahmmüllerini zorluyorum onlardan kaçınıp içe kapandığımda onlar hakkında paranoyaklıklar yaşmaya başlıyorum sonra cehennem başkaları oluyor işte daha kendimle başedemezken dünyayı karşıma almış oluyorum sonra elle tutulur hiç bi tarafı kalmıyor bu hayatın

[efe.efee]

doğru ifadeler kullanıyorsun bence bilmiyorum herşey bu kadar karanlık görünmemeliydi

[serhat_]

yorulmuşsun dostum. kafayı koyup uyanmamak istiyosun. seni senden başka kimse anlıyamaz emin ol. herkesin acısı kendine göre en büyügü. sen sanıyosun tek ben böyleyim tek ben acı çekiyorum. bununla yaşamayı ögrenmelisin eksik kaldıgın yerde destek al.

[efe.efee]

işin başka koyan kısmı da budur biliyomusun dostum insnaların ne dertleri var neler yaşıyolar derken kendi buhranında kaybolup başka insanlarıda yorup başka insnaların dertlerinn yanından geçmeyecek bi derdim olmasına ragmen bunu engelleyememek ve sürekli duygudan duyguya sert geçişlerle yaşmaya çalısmak hissettiğim en güçlü duygu dostum çaresizlik...yaşıtlarımın gerisinde bi hayat sürüyorum onlar gözümün önünde hayatlarını kurarken,yolda elele yürüyen çiftler gördüğümde,arkadaşlarımın düğünlerinde annemin onlara imrenerek bakmalarında ,herşeye geç kalmışlık hissiyle neyim kimim derken bi hiç olmak,istemeden diğer insanlardan ayrışmak yabancılaşmak hergün aldığınız ölüm kararını hergün bozarak kendi kahramnınız olmak ...bilmiyorum anlıyamıyorum

[efe.efee]

Dünyada başkalarının mutluluğu için bir kesim mutsuz olmalıydı biz de mutsuzlar kervanındayız. Çözülmeye ihtiyacımız var ve buna inanmaya. Her şeye sünger çekmeye ve duygularımızı yaşadıklarımızı sindirmeye.

evet belki gerçektende bu olmak zorundaydık doğru söylüyosun dünyanın kötülere iyiler ihtiyacı olduğu gibi mutluluğun zıttını olusturacak mutsuzlarada ihtiyacı vardır.haklısın çok haklısın ama bu kabulleniş buhrandan kurtarmıyo bizi

[serhat_]

işin başka koyan kısmı da budur biliyomusun dostum insnaların ne dertleri var neler yaşıyolar derken kendi buhranında kaybolup başka insanlarıda yorup başka insnaların dertlerinn yanından geçmeyecek bi derdim olmasına ragmen bunu engelleyememek ve sürekli duygudan duyguya sert geçişlerle yaşmaya çalısmak hissettiğim en güçlü duygu dostum çaresizlik...yaşıtlarımın gerisinde bi hayat sürüyorum onlar gözümün önünde hayatlarını kurarken,yolda elele yürüyen çiftler gördüğümde,arkadaşlarımın düğünlerinde annemin onlara imrenerek bakmalarında ,herşeye geç kalmışlık hissiyle neyim kimim derken bi hiç olmak,istemeden diğer insanlardan ayrışmak yabancılaşmak hergün aldığınız ölüm kararını hergün bozarak kendi kahramnınız olmak ...bilmiyorum anlıyamıyorum

aynısnı yaşıyorum emin olabilrsin. yaşıtlarımız nerelere geldi. araba degişme aşamasına gelmişken sen bi kenarda onlara bakıyosun. yaşamaktan geri kalmışsın en çok üzülende ailen oluyo bu duruma. afedersin senden salakları mutlu mesut yaşarken sen yaşıyamıyosun. en büyük çaresizlik bu haklısın.

[SeLf_ConTRoL]

Kişi kendisi için olan herşeyi kendi imkanları doğrultusunda yine kendisi oluşturur. Şahsen benim psikolojik bir rahatsızlığım yok.zaman zaman hepimiz stresli oluyoruz.mutsuz dibe vurmuş hissediyoruz.hepsinin geçici olduğunu düşünüyorum. Sabah pencereye vuran gunes te yağmur damlaları da beni mutlu ediyor.mutluluk bize bağlı yaşadıklarımıza değil. Herşeyden once kendinizi sevin.kendinizi özel hissedin ki zaten öylesiniz.

[paşa26]

bir uzmana başvurmanı tavsiye ederim.
30lu yaşlarda sıkıntılar azalmaya başlıyor. en azından bende öyle oldu. 35 yaşındayım mutlu olamasamda (sebebi benim) bir ailem var. çocuklarım var.
hayatı onlara zindan ettiğim çok zamanlar oldu. ama beni seviyorlar güzel zamanlarımı paylaşıyorum onlarla daha çok. kafamın içindeki pislik ortaya çıkınca onlardan uzaklaşmayı tercih ediyorum.
destek alarak hayata daha kolay devam edebilirsin.

[efe.efee]

bu ara arayıslardayım ama ailem pskiyatrden cok psıkolog istiyolar tekrar ilaçlara bağlanmayım diye konyada ii bir psikologa arayıslarındayım