hayat böyle...
karıncayı bile incitmeyeyim dersen,seni incitmeyen kalmaz...
Beni başkasının incitmesi sorun olmaz, en kötu intikamımı alırım. Ama, kendi içinde olan, senle tartışan, zarar veremedigin, yaşama enerjini, kendini saygını sevgini elinden alan, senle oyun oynayan, kendinden nefret ettiren, algılarını dahi kontrol eden bir şeye karşı kendini nası savunabilirsin ki?
güzel soru.
Cevabı buldum. Hiç bir şey. O sebeple karşı tez uretmeyi bıraktım, artık ne derse kabul. Çunku bitmicek zaten, bunu atlatsam nolcak? durcak mı?geray Nickli Üyeden Alıntı
iç çatışma mı?
dalga da geçemiyorsundur şimdi onunla.
Geçemem ki, geçsem başka şeyden gelicek yine. Durmicak. Bitmicek. Beni zaten Nisan 2015'de tam anlamıyla bitirmişti. Çabaladım, savaştım, yenmedigim korku kalmadı, en agırlarını yendim. Bu seferde işte bu başladı. Susmuyo, tartışıyo, farklı algılatıyo, ruyalarımda bile bitmiyo.
Artık kimim, neyim bilmiyorum.
ya bir kişiliğin daha olsaydı? birisinin yaptıklarından haberin hiç olmasaydı?
Guzel olurdu, belki öbur kişilik katliam falan yapardı. Rahatlardım. Kendim de çok istiyorum yapmayı, ama duruyorum. Yapmamam için sebep? yok.
biri fazla yapıcıysa diğeri yıkar muhtemelen, rahatlarsın.
kötü tarafı hatırlamıyor olmak; insan merak ediyor nasıl yıktığını?
Bu durumda olur. Bu durum beni daha çok motive ederdi, o zaman tam zamanlı bir rahatlama yaşardım.
Yetkileriniz
Alıntı
Yer imleri