Güzel soru. gerçekçi somut yapılabilecek birşeyler var mı varsa ben de öğrenmek isterim?
Merhaba ben ezikkız Ben insanların burun kıvırdığı,sürekli dışlanan, hiç bir şey yapmamasına rağmen insan ters davranışlarına maruz kalan özgüveni düşük biriyim.Annem dahi sevmiyor.Yani evladı olduğum için sevebilir ama ona antipatik geliyorum.İnsanlara selam versem duymuyorlar.Hiç arkadaşım yok. Abim bile benden utandığı için onun iş yerinde staj yapma talebimi geçiştirdi. Bu benim kaderim herhalde.Bu aralar hep ağlıyorum aklıma geldikçe. Sizce insanların beni sinirlenmemesini ve üzmemesini nasıl sağlarım? Nasıl umursamaz olabilirim ? Yardımcı olabilirseniz sevinirim.Teşekkürler.
Güzel soru. gerçekçi somut yapılabilecek birşeyler var mı varsa ben de öğrenmek isterim?
"İnanırsan Hayaller Gerçek Olur" Aynur Meydan'ın şiirinden. Çok doğru bir söz ama hiç tavsiye etmem...
Böyle düşündükçe hep üzülürsün. Başkalarından ONAY arıyorsun. İnsanların ONAYINI almak ve buna çözüm bulmaya çalışmak, öz güven eksikliğidir.
Doğru olduğuna inandığın şeyleri yap. Doğru olduğuna inandığın her şeyi yap.İnsanların takdirini, sevgisini, onayını bekleme.
Bunu başardığında, hiç beklemediğin anlarda bile etrafında sana hayran hayran bakan insanlar göreceksin.
Başkalarının kendisini üzmemesini bekleyen kişi, başkalarına bağımlı yaşayan ve kendisine saygısı olmayan kişidir.Kendisine saygısı olmayana başkaları da saygı duymaz.Bir kısır döngünün içine düşmemek için, hemen başla tez elden yeni bir hayata;
Kendine hedefler kur (iyi bir okul, iyi bir iş vs..), bakımlı ol, temiz giyin ve insanların onayını beklemeden sırf kendine duyduğun saygıdan dolayı yap bunları.
Bir zaman sonra seninle arkadaş olmak isteyen kız-erkek o kadar çok kişi olacak ki etrafında, çoğundan kaçıp yalnız kalmak isteyeceksin.
Büyük aşklar ya sonsuzdur, ya da O’nsuz!.
Yer imleri