Merhabalar,

Başlıktan da anlaşılacağı üzere, çok gülen bir insanım. Tabii ki gülmenin iyi bir şey olduğu savunulabilir, ancak bazen beni küçük düşürebiliyor.

Bu bende küçüklüğümden beri var olan bir şey. Örneğin ilkokulda 23 Nisan vb. etkinliklerde sunuculuk yaptığım oluyordu. İki hafta boyunca evde gülmeden saygı duruşunda durma pratiği yapıyordum. Seyirci olsam, bir şekilde kendimi gizleyebilirim ama sunucu olacağım için iyice kaygılanıyordum. Bu tip durumların genelde üstesinden gelmişimdir fakat bana büyük bir stres kaynağı oldukları da aşikardır.

Ek olarak sorunum sadece saygı duruşu gibi ciddiyet gereken hallerle sınırlı değil. Örneğin berbere gitmekte benim için büyük bir stres kaynağı idi. Şuan kendimi tutabilsem de, yine de gülmem geliyor. ''Gülmen geliyorsa gül'' şeklinde bir yanıt değil aradığım. Çünkü ortada gülünecek bir şey yok ve sosyal açıdan bu tip durumlarda insan kendini kolaylıkla durdurabilmelidir. Ben çevremde bunu sürekli görüyorum. Mesela bir espri yapılıyor, herkes esprinin komiklik derecesine göre az ya da çok gülüyor, sonra işlerine devam ediyorlar. Bense kendimi durdurmakta çok zorlanıyorum. Bu espri komik olmak zorunda da değil. Bazen hiç komik olmayan bir espriye de gülüyorum, tabii güldüğüm şey espri değil. Bana komik gelmesinden ziyade, bulunulan durumda gülmem abes kaçabileceği için oluşan baskıdan gülüyorum genelde.


Mesela bir akrabaya akşam yemeğine davetli isek, yemek sofrasına oturduğumuz zamanki o sessizlik içerisinde, kahkahalar atasım geliyor. Deşifre olmamak için kendimi sürekli frenlemem, elimi yüzüme getirmem, üzüntülü şeyler düşünmeye çalışmam gerekiyor. Bu da bir yere gitmemi genelde engelliyor. Çünkü masaya oturmadan saatler önce, o anı düşünüp stres yapmaya başlıyorum.


Arkadaşlarla okey oynuyoruz. Benim huyumu bilen insanlarla oynadığımda hem daha az gülesim geliyor hemde gülmemi durdurmaya çalışmıyorum. Fakat ortamda samimi olmadığım kişilerde olunca, olur olmaz gülüp kendimi rencide olmuş hissetmek istemiyorum hâliyle. Örneğin masada komik bir şey oluyor, normalde çok güleceğim bir şey değil. Fakat o an kendimi haklı bir baskı altında hissettiğim için gülmem geliyor ve onu durdurmakla uğraşıyorum.


Elbette ki bilgi almak için doktora görünmek gerekli ama ben sizlerin tecrübelerini merak ediyorum öncelikle. Benzer durumu yaşayıp psikiyatra giden oldu mu? Bu durum bilinen bir durum mudur? Düzelmesi için ilaç yazılır mı vs. vs.

Teşekkür ederim.