Dertlendim Yine Gece Gece Az İçimi Dökeyim

[ölümün_hasretinde]

Derdin bu mu demeyin, bunlar anlatabildiklerim. Özel ailevi olanlar var ki beni mahfeden onlar...

25 yaşında erkek bireyim. İşsizim, kpss sınavına hazırlanıyorum.

Çocukluktan sessiz sakin bir insandım. Hakkını arayamayan, kendini savunamayan. Kafam derslere basmazdı. Futbol oynamayı beceremezdim, basket voleybol da aynı. Hani şu uygun adım yürüme olur ya, sol sağ sol sağ diye, onu da beceremezdim. Uçurtma malzemesini ben alırdım, arkadaşlarım yapardı bana. Resim çizemez, fülüt çalamazdım.

Lise yıllarında da bu yürüyüş işini beceremedim, hoca sen askerde çok dayak yersin dedi. Ama askere de gitmedik çürük verdiler ( biküspit kapak + mitral kapak yetmezliği )

2 senelik 2 üniversitede de bi halt olamadık. Çünkü kafa basmıyor. Hadi kafanın basmadığına da peki.

İnsanda beceri olmaz mı? Elinden bir iş gelmez mi? Tezgahtarlığı bile beceremedik el titremesinden işlere girdik çıktık olmadı.

Şöyle kalıplı güçlü olsaydım diyorum. Gidip inşaatte amelelik yapsam, o da yok.

Kimin işi düşse halleder, kimseyi kırmamaya çalışır, büyük küçük fark etmez herkese kibar davranmaya çalışırım. Ne yazık ki aynı karşılığı göremedim.

Becerebileceğim iş arıyorum, tuvalet temizleye razıyım yok.

Kpss den de bir umudum yok.

Ya eşek bile işe yarıyor, ya ben?

Aşk meşk desen tip yok evlenmemeye de imanım üzerine yemin verdim.

Alkol, uyuşturucu kumar vs. yok.

Bunlar daha bir kısmı, bir de ailevi sorunlarım var ki her gün bir hançer saplanıyor ruhuma. Kanıyor, insanın ruhu acır mı acıyor.

Her namazımdan sonra ALLAH'ım al beni bu dünyadan gerekirse cehenneme at diyorum..!

Cehennem, ne korkutu demi islam inancı olanlar için?

Artık öyle bir hale geldim ki cehennemi bir kurtuluş gibi görüyorum. Yanarken acı çekerken bu dünyada çektiklerimi unuturum belki diye...

Kafamda bitmek bilmeyen vesveseler, geçmişte yaşadığım manevi travmalar. Her gün yaşadığım ailevi sorunlar.

Yastığa kafamı her koyuşumda ALLAH'ım öyle bi ölüm gelsin ki can havliyle yaşamak istiyorum bile diyemeyeyim şeklinde dualarım.

Ruhum acıyor, acıyı dindirecek bi ağrı kesici ya da bi ameliyat yok.

Kaldıramıyorum bu hayatı, eğer ki aklımdaki intiharı uygularsam bu sefer sonuç kesine yakın.

Yaşamak için elimden geleni yapıyorum ama; umutların ölmüşse, yaşama sevincin ölmüşse, bedenin canlı bir cenazeden farkı kalmıyor..!

İçimi dökmek istedim, yazmak iyi geliyor!

[bayraktaroglu.b]

hiçbir şey yapamayabilirsin elinden hiçbir şey gelmiyor olabilir beceriksiz olabilirsin zeki olmayabilirsin ama ne olursa olsun sen değerlisin klişe ama hayatın karşımıza ne çıkarıcağı gerçekten hiç belli olmaz aşk falanda öyle tiple olucak bir şey değil evet çok var öyle iğrenç insan ama öyle olmayanlarda var umarım karşına seni böyle kabul edicek bir insan çıkar çünkü sevildiği zaman insan bunların hepsi geçiyor ya da ne biliyim seni mutlu edicek iyileştiricek istediğin bir şey olur umarım kendini asla değersiz görme

[Mo Cuishle]

muhakkak hayatında başardığın birşeyler vardır. yaptığında mutlu olduğun anılarını anlat ufacıkta olsa