Bu duyguyu benden başka yaşayan varmı??

[dreamer8]

Senin dediklerini de yaptım zamanında dreamer hatta insanlar bana hayretle bakıyordu hiç yalan söylemiyor kimsenin hakkında konuşmuyordum insanlara yardımcı oluyordum hatta gerçekten takdir ediyorlardı beni ama sadece işleri düştüğünde arıyorlardı yine kimse için önemli değildim ve yine mutsuzdum allaha yönelmiştim namaz kılıyor sürekli oruç tutuyordum ama o kadar abartmıştım ki insanlar beni uyarıyordu bende dinlemiyordum mükemmel insan olmaya çalışıyordum adeta bu yüzden o kadar yıprattım ki kendimi en sonunda herşeyi bıraktım şimdi ise isyanlar içindeyim ben yaşamak istemedim niye beni yarattı ki bu kadar acı çekiyorum ama umrunda değilim allah bile beni sevmiyor

Öyle düşünme dostum. Allah sonsuz merhamet sahibidir. Seni de, Suriyede başına bomba yağan insanları da seviyor. İnsanlara sıkıntı vermesi onları sevmediği anlamına gelmez. Aksine büyük bir mükafatı olan ağır ve yorucu bir proje gibi düşün. İnsanlar, sonundaki rahmeti görseler dertlere namzet olmak için sıraya girerlerdi. O, adil-i mutlaktır. Dünyada adaletsiz olmalı ki, bekada adalet sağlansın. Bir şekilde sınanıyorsun. Biliyorum çok ağır gelgitler yaşıyorsun ama inancını ve ümidini asla yitirme. Fenafillah makamına erişeceksin belki. Ölmeden önce ölmüş gibi olup, yokluk sınırına erişen son mertebe. O zaman hiçbir şey canını acıtmayacak. Senden gelene razıyım diyeceksin. Kahrın da hoş, lütfun da hoş diyeceksin. Madem bu kadar ağır bunalımlar yaşıyorsun, önünde açılan bu kapıyı değerlendir. Korkma, gir içeri. Cehennem kadar acı veremez burada yaşadıkların. Şu an sefahat içinde, sonsuz bir cehennemin beklediği insanlara imrenmiyorsundur heralde...Sen yine iyiliklerine ve ibadetlerine devam et, çıkınını doldur bu ıstırap çeşmesinde. Ne sahipsizsin, ne unutuldun. İsyanlarla, çektiğin bunca çileyi heba etmektense, şükürle, durmak bilmeyen zamanı arkana al ve hakikate doğru yol al. Zaman durmuyor, bitiyor, misafiriz ve gerçek yolculuğa çıkacağız.

[iyimser]

Bir ay öncesine kadar öyle yapıyordum hatta yerdeki taşlara bile sevgiyle bakıyordum elime alıyor ne farklı ne güzel diye inceliyordum sonra kitap okuyor ders çalışıyordum yine ne olduysa birden kendimi kandırıyormuşum gibi hissettim

O halde yapman gereken tek şey bir psikiyatra gitmek.
çünkü bazı şeyler kendi çabalarımızla olamıyorsa yardım almak, danışmak, gerekiyorsa tedavi olmak şart.
gecikme hemen git, her günün her saatin önemi var.
ne kadar erken o kadar iyi

[sevgisiz]

Şu okulun bitmesini bekleyecem bu sınıfta çok mutsuzum yalnızım ve yeni bi hayata başlayacam yine hiçbirşey değişmez yine bu duygular içinde olursam artık herşeyden vazgeçecem okulun bitmesine 3 ay var ya dayanırım yada bu uç ay içinde daha kötü olup ölümü seçerim bakalım ne olacak

[sevgisiz]

İlgilenip cevap yazan herkese teşekkür ederim bu arada

[sevgisiz]

Allahla olan ilişkime gelince bırak fenefillahı bu acılar devam ederse sanırım ateist olacam korkuyorum da tabii ama hislerim böyle o yüzden bazen şimdi ölsem en azından imanım var ya yaşadıkça inkar edersem deyip intihara daha çok yaklaşıyorum

[sevgisiz]

Psikiyatra gitmeyi düşünüyorum sonra burada bi çok arkadaşın yazdıklarına baktım gidipte iyi olan yok gibi ben de danışmana girmiştim memnun kalmadım yıllardır bu kadar sorunlu mutsuz bi insan olmaktan bıktım beni tanıyan herkes sorunlarımla hatırlıyordur sanırım

[iyimser]

Psikiyatra gitmeyi düşünüyorum sonra burada bi çok arkadaşın yazdıklarına baktım gidipte iyi olan yok gibi ben de danışmana girmiştim memnun kalmadım yıllardır bu kadar sorunlu mutsuz bi insan olmaktan bıktım beni tanıyan herkes sorunlarımla hatırlıyordur sanırım

iyi olanlar buraya gelmiyor, tedavisini yarım bırakmış doktorun söylediklerini yapmamış insanlar burada maalesef...
sen benim söylediklerimi dikkate al istersen... sevgiler

[sevgisiz]

Yaşıyorsam kendim için bi şeyler yapmalıyım haklksın gitsem bi şey kaybetmem sonuçta

[blackbook]

Yazıyı okudum ve ilk olarak şunu belirtmek istiyorum senin gibi olan birçok insan var ben de zaman zaman böyle şeyler yaşıyorum bunun bence asıl sebebi bazı şeyleri çok fazla düşünmemizdir.Bu dünyada evet yaşamak zor ama asıl yapmamız gereken her türlü zorluğa rağmen hayatın zorluklarıyla başa çıkmaya çalışmaktır diye düşünüyorum.Hayattaki zorlukları yendikçe insan ileride geçmişe dönüp baktığında ''Vay be ne çok şeyi kafama takmışım'' diyeceksin..Sana tavsiyem forumda depresyon bölümünde bununla ilgili forumdaki arkadaşların görüşlerini almak amacıyla bir başlık açmıştım onu okuyabilirsin ve her şeyi fazla kafana takmamaya çalış unutma ki senin gibi birçok insan var ve bunlar olağan durumlar ama asıl yapmamız gereken hayattaki tüm zorluklara rağmen dimdik ayakta durmalıyız..Hayatının gelecek yıllarında başarılar diliyorum..Ve sana şu sözü de aktarmak istiyorum: Hayatta herkes bir gün gider; Annen gider,baban gider,arkadaşların gider geriye tek sen kalırsın bunun için kendini fazla üzmemeye çalış..

[blackbook]

Ve ayrıca kafanı dağıtacak sosyal aktivitelere yönelmeni tavsiye ediyorum.Mesela kitap okuyabilirsin,film izleyebilirsin,spor yapabilirsin veya seni en çok ne mutlu ediyorsa onu yapabilirsin.Bunları yaparsan kafan dağılır ve bu kötü düşünceler zamanla geçecektir..Unutma ki hayat her şeye rağmen güzel..